แสงใจ...หม่นมัว ดูสลัว...อับเฉา วังเวง...เพียงเรา อยู่เหงา...เดียวดาย หริ่งร้อง...ดึกสงัด หนาวจับ...ใจหาย รักเอ๋ย...มามลาย สุดท้าย...จากไป อยู่ไหน...คิดถึง ทิ้งให้...หวั่นไหว โปรดเถิด...แก้วใจ อยากให้...กลับมา รักร้าง...ร้างลา อุรา...โหยหา เหลือแต่...น้ำตา นี่หนา...รักลวง
4 สิงหาคม 2548 17:09 น. - comment id 499816
รักลวง มาหลอก กลับกลอก ให้ช้ำ แถมรัก ระกำ จำนำ ดีไหม รักลวง มาแกล้ง เสียดแทง ใจไหว จนหมด รักไป เหลือไว้ น้ำตา รักลวง มาเย้ย เป็นเฉลย แล้วข้า รักลวง ไม่ลา เจอมา ระทม รักลวง ทำเศร้า ต้องเฝ้า ขื่นขม รักลวง รักลม ต้องจม น้ำตา แต่งได้ดีค่ะ
4 สิงหาคม 2548 21:56 น. - comment id 499965
รักลวง-ล้วงหลอก กลับกลอก-ลวงลิ้น เลห์รัก-ร้ายจริง น้ำนิ่ง-ไหลลึก
5 สิงหาคม 2548 07:49 น. - comment id 500065
เศร้าจัง...พี่ชาย
5 สิงหาคม 2548 12:51 น. - comment id 500215
ความรักก็เป็นเช่นนี้แหละคุณเอ๋ย แก้วประเสริฐ.
6 สิงหาคม 2548 00:56 น. - comment id 500384
หัวใจ ใสสด งามงด ดั่งว่า .. ระยับ - แววตา .. อุรา อาวรณ์ คิดถึง อยู่ไหน หัวใจ ไยหลอน ข้าขอ อ้อนวอน ทอดถอน .. ลวงรัก .. -เขียนยากชะมัด-
12 สิงหาคม 2548 00:03 น. - comment id 502967
รักร้าง...โรยรา ใจพา..เศร้าโศก เดียวดาย..ในโลก สิ้นโชค...รักลวง