ทุกค่ำคืนยังมีแสงไฟ ส่องสว่างไสว...ให้โลกนี้ไม่เงียบเหงา ยังมีผู้คนเดินปะปนบนถนนสีเทา ท้องฟ้ายังมีดวงดาว...บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป ยังมีเสียงดนตรีบรรเลง กล่อมหัวใจดวงล้า ไม่ให้เคว้ง หวั่นไหว ยังมีสายลมอุ่น ๆ โอบล้อมยามเดียวดาย ยังมีความทรงจำเก่าๆ เคลื่อนไหวอย่างเงียบงัน ยังมีความคิดถึงเล็ก ๆ ล่องลอยในสายฝน ยังมีส่วนหนึ่งของความหมองหม่น หมุนวนอยู่ทุกมุมฝัน ยังมีหยดน้ำตา ที่ไหลผ่านความว่างเปล่า ของคืนวัน และยังมี ... เธอ อยู่ ในหัวใจผู้หญิงอย่างฉันตลอดมา แต่...ทำไม คำว่ารักกัน มันทำให้ฉันเหงา ในความผูกพัน ทำไมมันถึงปวดร้าว จนอ่อนล้า เจ็บปวดเหลือเกิน เพียงแค่คิดถึงก็ทรมาน จนมีน้ำตา สิ่งเดียวที่ไม่รู้เลย นั่นคือว่า... ฉันยังมีค่า ในหัวใจของเธอ บ้างหรือเปล่าคนดี
แอ็ปเปิ้ล 25 ก.ค. 2548 15:17 น. - ID 78939 
1895
18
0
25 กรกฎาคม 2548 15:20 น. - comment id 495426
บรรยากาศซึมด้วยเมฆฝน...ทำให้หัวใจคนบางคนหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ
25 กรกฎาคม 2548 15:25 น. - comment id 495431
แค่มี...ความรักและคิดถึง แค่นี้..ก็ซาบซึ้งมากกว่าวันไหนๆ แค่มี...ความห่วงหาอาทร..และห่วงใย แค่นี้...หัวใจ...ก็ไม่เดียวดายอย่างที่เคยเป็น ......^__________^........ เป็งกำลัง
ใจให้ \"แอ็ปเปิ้ล\" จ้ะ
25 กรกฎาคม 2548 15:42 น. - comment id 495438
.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ ..
25 กรกฎาคม 2548 16:10 น. - comment id 495454
วันนี้เราอารมณ์เดียวกันนะจ๊ะเปิ้ล อยากถามเขาคนนั้นเหมือนกันว่า ฉันยังมีค่า ในหัวใจของเธอ บ้างหรือเปล่าคนดี มาเหงาด้วยกันดีไหมจ๊ะ
25 กรกฎาคม 2548 16:46 น. - comment id 495473
สิ่งเดียวที่เธอไม่รู้..... คือเธอยังคงนั่งอยู่ในใจดวงนั้น ใจ...ดวงที่เธอคงหลงลืมความผูกพัน ที่นับวันความสำคัญคงน้อยลง มาเขียนแซวไปงั้นแหละ พี่เองจ๊ะ
25 กรกฎาคม 2548 16:51 น. - comment id 495477
อืม.. เธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ ทุกครั้งที่เจอ เธอไม่เคยหน่าหนี เพียงแต่มันถูกซ่อนไว้ในใจดวงนี้ ไปในทุกทุกที่ ย่อมมีกันและกัน เธอยังอยู่ในใจเสมอนะ แม้ว่าเธอจะ อยู่ห่างจากตัวฉัน แต่ขอเพียงแค่เธอยังคงมั่น เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป... ................. เรามาอยู๋ด้วยกันนะคะ ^_^
25 กรกฎาคม 2548 17:29 น. - comment id 495493
สวัสดีคะ..บินเดียวหมื่นลี้ ขอบคุณนะคะที่บินผ่านสายฝนพรำมาทักทายกัน ไม่ได้หวั่นไหวเพราะสายฝน แต่บางคราความรู้สึกลึก ๆ ก็พาไปคะ
สวัสดีคะนางสาวใบไม้ ขอบคุณพี่ใบไม้ที่มาทักทาย และฝากกลอนไพเราะไว้ให้ด้วย กำลังใจนี้ จะเก็บไว้อย่างดีคะ พี่สาว สายฝนพร่างพรมร่วงหล่นตรงกลางใจ ความคิดถึงก็ล่องลอยไปอย่างมีจุดหมาย ไม่เหงา ไม่เหว่ว้า ฉันรู้มีเธอที่เข้าใจ ขอบคุณที่มีกันเสมอในหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง
25 กรกฎาคม 2548 17:32 น. - comment id 495497
สวัสดีคะ..น้ำแข็งใส ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีค่ามากมายคะน้องน้ำแข็งใส
สวัสดีคะเพียงพลิ้ว ขอบคุณที่มาเหงาด้วยกันนะเพียงพลิ้ว ถามแล้วเค้าจะตอบอย่างที่ใจต้องการไหมนะ อิอิ
25 กรกฎาคม 2548 17:40 น. - comment id 495501
เหมือนจังหวะดนตรีเลยครับ เป็นตัวอักษรที่สวยมากครับ อ่านไปก็สุขไป แต่ทำไมหนอท้ายความจึงมีคำถามเศร้าๆฝากไว้.... เศร้า แต่งานสวยจริงๆครับ
25 กรกฎาคม 2548 17:56 น. - comment id 495514
สวัสดีคะพี่ปอนด์ สิ่งเดียวที่เธอเองก็ไม่เคยรู้ นั้นคือ เธอยังอยู่ในหัวใจฉันเสมอ ไม่ว่าจะห่างไกล ต่างองศา เกินกว่าจะพบเจอ แต่ไม่มีสักวันคืน ที่ลืมเธอจากชีวิตของฉันไป ขอบคุณนะคะพี่สาว ตั้งใจแต่งให้นะคะดีใจที่เห็นข้อความพี่ปอนด์คะ รับรู้ด้วยนะคะ คิดถึงเสมอ ห่วงใยห่าง ๆ นะคะ
สวัสดีคะ..ลอยไปในสายลม ฉันให้คำมั่น ว่าระหว่างเราจะไม่เหินห่าง แม้ระยะทาง จะมีกำแพงกั้นของฟ้ากว้าง แต่ความรัก จะเปิดทางมาให้เราเจอกัน ดีใจที่มีแวว มาอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนกัน ขอบคุณมาก ๆ นะคะ
25 กรกฎาคม 2548 18:07 น. - comment id 495518
สวัสดีคะพี่แทนไท เสียงดนตรีบรรเลงประสานเสียงฝน อักษรเหงา ๆ ก็ปะปน เป็นหนึ่งบทกวีที่อ่อนไหว เหงา เศร้า ซึ้ง คิดถึง และห่วงใย แต่รู้ไหมความรู้สึกนั้น มีความเป็นมาเป็นไปจากเธอ ขอบคุณมาก ๆ คะพี่แทนไท ชมซะจนตัวลอยเลยคะ บทสุดท้ายคือสิ่งที่อยากรู้คะ ไม่ถามคงไม่ได้แล้ว บางทีความจริงที่รู้ อาจจะเศร้ากว่าบทกวีที่ขีดเขียนอีกคะ
25 กรกฎาคม 2548 20:29 น. - comment id 495546
หน้าส่วนตัว
เธอเหงาใช่ไหมบอกฉันได้นะเธอ
.................
................
...............
................
อย่าเหงามากนะคะ
ไม่ดีต่อสุขภาพ
นั่งพักซักนิดแล้วจะได้รู้สึกดีขึ้นค่ะ
25 กรกฎาคม 2548 22:53 น. - comment id 495599
แวะมานั่งอยู่เป็นเพื่อนนะขอรับ เผื่อว่าจะหายเหงาสวัสดียามดึกขอรับ ฝนตกพรำๆ
26 กรกฎาคม 2548 08:46 น. - comment id 495739
สวัสดีคะ..ยังเยาว์ เคยรู้สึกไหมเวลาฝนพรำ สายลมแห่งความทรงจำก็พัดเคลื่อนมาหา ความคิดถึงที่กอบเก็บมานานก็พร่างพรูขึ้นมา ขีดเขียนเป็นอักษรแห่งความห่วงหา อาจเหงาแต่ไม่เศร้าใจ ขอบคุณยังเยาว์ที่มารับฟังบทกวีเหงา ๆ ในยามฝนพรำคะ ความเหงาไม่ทำร้ายใครนะคะ มีน้องคนหนึ่งบอกเปิ้ลว่า ให้ความเหงาเป็นเพื่อน แล้วจะรู้ว่าไม่มีอะไรน่ากลัว อิอิ สวัสดีเจ้าคะเมจิกเชี่ยน หนึ่งความอบอุ่นที่ได้จากเพื่อน เปรียบเสมือนดวงตะวันที่ส่องแสงมาในฤดูหนาว ยามมีเพื่อน เหมือนที่ตรงนี้รายล้อมด้วยหมู่ดาว พร้อมนี้จะขยับปีกความฝันสีขาว บินผ่านความเหงาไปด้วยกัน ขอบคุณนะเจ้าคะ..เมจิกเชี่ยน เพื่อนที่แสนดี ฝนตกพรำ ๆ ไม่เหงาเท่าไรหรอก ขำ ๆ น่า อิอิ
26 กรกฎาคม 2548 15:44 น. - comment id 495950
อาจเป็นเพียงแค่ดาวดวงเก่า... ที่กระพริบพราว... จากมุมหนึ่งของฟากฟ้า เป็นเพื่อนที่ไม่เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา เป็นใครคนหนึ่งที่อยากบอกว่า... คิดถึงทุกครั้งที่หลับตานะ...คนดี------ กลอนไพเราะ พริ้วไหวมากเลย... เข้ากับภาพ... ช่างเป็นบรรยากาศที่เหงาจัง
26 กรกฎาคม 2548 15:54 น. - comment id 495957
26 กรกฎาคม 2548 16:11 น. - comment id 495971
ทำใครกันจ๊ะ หลานคนดี ลุงอ่านถึงกับนั่งอึ้งซึ้งไปในบทกวี คงจะทักทายกันพอหอมปากหอมคอก่อน เพราะพึ่งจะมาเหยียบบ้านหลังนี้ในรอบเดือน ว่าง ๆ จะแวะไปเยี่ยมที่บ้านจ้า
26 กรกฎาคม 2548 16:38 น. - comment id 495977
26 กรกฎาคม 2548 18:08 น. - comment id 495987
สวีดัด..สวัสดี จ้าพันดาว เธอคือ เสียงดนตรีที่อ่อนหวาน คอยขับกล่อม เธอคือ สายลมที่โอบล้อม ยามหัวใจฉันอ่อนล้า เธอคือ มิตรภาพอันงดงาม ที่ไม่อาจซื้อได้ด้วยเงินตรา เธอคือ ของขวัญจากกาลเวลา ที่ล้ำค่า และฉันรู้ว่ามีอยู่จริง เธอคือ ดาวดวงเก่า...ตัวแทนความอบอุ่นแห่งรัตติกาล เธอคือ กำลังใจที่ยาวนาน อยู่เคียงข้างและไม่ทอดทิ้ง อยู่ตรงมุมฟ้า หลังม่านพระจันทร์ ให้คนอ่อนล้าได้พักพิง และไม่ว่าเธอจะคืออะไร เธอก็มีความหมายกับฉันจริง ๆ นะคนดี แต่งกลอนแทนคำว่าขอบคุณมาก ๆ นะพันดาว กลอนซึ้งและอบอุ่นมาก คาราวะ ๆ เจ้าค๊าหมูอ้วนแพนด้าตาดำ อู๊ด ๆ อิอิ
26 กรกฎาคม 2548 18:10 น. - comment id 495988
สวัสดีคะ...ลุงแก้วประเสริฐ อาจมีบางอย่างที่ยังไม่รู้ นั่นคือความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ในหัวใจดวงนั้น หนึ่งความรู้สึกที่เฝ้าบอกว่าเธอคือคนสำคัญ แล้วสำหรับฉัน เป็นอะไรกัน ในใจเธอ ขอบคุณที่มาเยี่ยมและบทกลอนที่ให้ความหมาย และข้อคิดที่ดีดีคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
26 กรกฎาคม 2548 18:11 น. - comment id 495989
สวัสดีจ้า...ฟ้าสีคราม ได้ยินเสมอ...เสียงจากข้างในใจว่า...ห่วงหา กระซิบผ่านสายลมแห่งกาลเวลาว่า...คิดถึง ร้อยเรียงความรักผูกโบว์ให้เธอได้เอื้อมดึง เธอยังเป็นเพื่อนคนหนึ่งที่มีค่าต่อลมหายใจ อิอิ อบอุ่นจังจอย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะ แม้ว่าชีวิตจะต้องเดินทางไปยาวไกลเพียงใด แต่ทุกขณะที่หายใจ เรามีความรัก คิดถึง ห่วงใย รวมทั้งความทรงจำที่ดีดี ตลอดการเดินทางจ๊ะ
26 กรกฎาคม 2548 21:20 น. - comment id 496064
สิ่งเดียว.. ที่เรนมี.. ให้พี่แอ็ปเปิ้ล.. ก็คือ..
ความรู้สึก.. ที่เรนผูกพัน..
ในความรู้สึกดีๆ.. ที่พี่แอ็ปเปิ้ล.. มีให้เรน...
บทกวี... มัย.. เหงาจัง...
เหมือนเรน...ตอนนี้เลยคะ...
สายฝน.. กำลัง..ร้องไห้...
..
ดาวก็หาย...
เรน...คิดถึง.. บ้านดาวจัง...
คืนนี้... ประตูปิด..
เรน... เข้าบ้าน.. ไม่ได้...ด้วยดิคะ...
....
เรน... แวะมา.. นั่งมองดาว..
เป็นเพื่อน.. พี่สาว..ของเรนนะคะ...
ขอเรน.. นั่งข้างๆ.. ระกาน...
ตอนนี้... เรน.. เหนื่อยจัง...
...
เรน.. คิดถึง.. นะคะ..
27 กรกฎาคม 2548 18:41 น. - comment id 496460
สวัสดีคะ...เรนจัง มานั่งข้าง ๆ พี่นะ จะเปิดแผ่นฟ้า...ปลุกดวงดาวมาทอแสง ช่วยกันนับแต่ละดวง บอกพี่ด้วยดาวไหนของเรน อย่าเพิ่งง่วง หลับไปละสาวน้อยคนเก่ง ไม่อยากให้ความเหงามาเยือน สิ่งเดียวที่พี่เปิ้ลมี ก็คือความรัก คิดถึง และห่วงใย รู้สึกดีดีกับเรนเสมอคะ ดีใจที่แวะมานะคะ
2 สิงหาคม 2548 12:48 น. - comment id 498612
รัก..ยังรักเธออยู่ รู้..ว่ามันห่างไกลแค่ไหน ฟ้า..ขว้างกันเราไว้ มีเพียงสายใย..บาง บางเหลือเกิน แต่ก็ยังรู้ว่ายังมี... ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอ ห่างไกลกันยังมีวันได้เจอ แล้วไม่คิดเหรอว่าจะมีอีกสักครั้งนึง มีค่าไหมไม่อาจบอกได้ แต่มีใจให้รับรู้ไว้เสมอ มีค่าไหมใครพอรับรู้ได้บางเออ มีใจสิได้เจอแน่แล้วคอยดู
2 สิงหาคม 2548 17:34 น. - comment id 498741
ในองศาที่แตกต่าง ฉันรู้ว่ามีเธออยู่ข้าง ๆ ฉันเสมอ ทุกความเหงา ทุกความเศร้าและสุข ที่พบเจอ ขอบคุณเธอ ที่ร่วมแบ่งปันทุกความรู้สึกด้วยกันเสมอแม้ห่างไกล ไม่เป็นไรหรอก...คนดี แล้วฉันจะเข้มแข็งให้เธอดู ก็ในเมื่อความรู้สึกดีดีมันอยู่ที่ใจ...ใช่การครอบครองไว้ แค่รู้ว่าในโลกใบนี้...ยังมีเธอที่ยังคอยห่วงใย ก็คงไม่ต้องหาคำตอบในคุณค่าใด ๆ ฉันรับรู้ด้วยหัวใจของฉันเอง ขอบคุณไหนนะที่ทำให้ยิ้มออก..อืมไม่เป็นไรแล้ว เหงานิดหน่อย สบาย ๆ แล้วจะรอดูนะ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
