..๏ จิตเบื้องลึกปรัศนีย์ที่ผิดแผก อุบัติรักครั้งแรกพลันแหลกสลาย ถูกประเมินว่าไร้ค่ากว่าเสียดาย คงแต่เราฟูมฟายมิวายวาง ฤๅความรักของเรากระเส่าสั่น จึงพลิกผันเสื่อมคลายหมายเหินห่าง ภาพลวงตาในอดีตกรีดเป็นทาง มีบางอย่างซ่อนเร้นความเป็นไป จึงเสื่อมสิ้นถวิลวายคล้ายดับสูญ จึงอาดูรระทมนักรักหวั่นไหว จึงสาหัสเกิดสังหรณ์ย้อนจิตใจ จึงครวญคร่ำร่ำไห้บรรยายกลอน ด้วยเพราะรักหักหาญพานรบเร้า อีกความเศร้าปักจิตดั่งพิษศร เสียดอารมณ์ระดมทิ่มปิ่มร้าวรอน แจ้งหัวใจสั่นคลอนตอนร้างลา สลัดคราบความเศร้าที่เฝ้าสิง กลั่นความจริงจินตนาการควานโหยหา ร้อยอักษรสะท้อนทุกข์ปลุกคืนมา สิเนหาคราอดีตกรีดดวงมาน ภาพตัวตนคนแกร่งฤๅแสร้งสร้าง ย่อมมีบ้างปวดร้าวเกินกล่าวขาน มิเว้นนาม อัลมิตรา ว่าทรมาน เกินทนทานแล้วหนอท้อเหลือใจ หน้ากากทุกข์ซุกซ่อนตอนพ่ายแพ้ ความอ่อนแอปิดบังดั่งสดใส อักษรพริ้วสลวยพจน์ปรากฏใด แท้บอบช้ำซ้ำใจไม่ลบเลือน ทุกข์ยังเฝ้าเขย่าขวัญจนหวั่นผวา ยามรักลาจากไปใครจักเหมือน เจ็บดั่งมีดกรีดใจให้ฟั่นเฟือน เศร้าจึงเยือนจนกว่าชีวาวาย ๚ะ๛
อัลมิตรา 24 ก.ค. 2548 22:26 น. - ID 78918 
1727
13
0
24 กรกฎาคม 2548 22:36 น. - comment id 495142
ใครหนาบังอาจหักอกอัลมิตรา...หรือว่า..นายน้องชายคิดนอกกรอบ
24 กรกฎาคม 2548 23:03 น. - comment id 495173
เศร้าจัง ใยอดีต ยังยึดติด ไม่คิดเปลี่ยน วันหมุนเวียน เพียรจดจำ หลายปีผ่าน ความรู้สึก เหมือนเพิ่งเกิด เมื่อวันวาน ทุกแห่งหน สถานเคย เดินอยู่เคียง
24 กรกฎาคม 2548 23:32 น. - comment id 495210
คิดมากไป แล้วใย จะหายเศร้า หลงมัวเมา ภาพเก่าก่อน ให้หลอนฝัน ให้เจ็บปวด รวดร้าว ทำไมกัน ดึงคืนวัน ที่เจ็บปวด ลบทิ้งไป
25 กรกฎาคม 2548 01:16 น. - comment id 495225
ถ้ารักเป็น จะไม่แพ้ และไม่มีวันแพ้ ไม่ได้ดูถูกกัน แต่ลองทบทวนความหมาย ของคำว่ารักดู วัคซีนผมระดับ hardcore จะให้ผมใส่เต็ม ๆ ไหม
25 กรกฎาคม 2548 03:51 น. - comment id 495233
โอ พี่อัลมินตราขา... เป็นอะไรไปหนอความรัก ไยจึงมักเจ็บปวดอยู่เสมอ ทำไมใครใครที่พบเจอ จึงบ่นเพ้อว่ารักหักดวงแด แต่ไยจึงคว้าไขว่หาความรัก ที่ทำทุกข์เจ็บหนักใจเป็นแผล ร้องร่ำหาคนรักคนดูแล เพราะใจแพ้พ่ายรักที่เคยมีฝากดูแลตัวเองนะคะ พักผ่อนมากๆ นะคะ
25 กรกฎาคม 2548 09:57 น. - comment id 495279
จะทุกข์ท้อทรมานสักปานใด จะยากเข็ญเจ็บไข้จนหม่นหมอง จะเสียขวัญหวั่นผวาน้ำตานอง อย่าร่ำร้องเรียกหาเมตตาใคร เมื่อรักเองเจ็บเองเก่งนักหนา ต้องก้มหน้ารับกรรมจดจำไว้ พึงสังวรณ์ก่อนจะรักปักหัวใจ คนที่ใช่ก็ไม่แน่แค่กิ๊กเอง.... เราเคยคิดเอาเองไว้ว่าอัลมิตรา คงไม่เศร้ากับเรื่องรักสักเท่าไรเพราะเมื่อจะรักใครยั้งใจไว้ครึ่งเดียวพออ่านกลอนบทนี้คงต้องคิดใหม่
25 กรกฎาคม 2548 10:27 น. - comment id 495286
คุณอัลฯค่ะ.. ความรักเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาทุกขณะของลมหายใจ ...สำคัญอยู่ที่ว่า...รักแท้..หรือรักลวง... ดาอยากจะบอกว่า...จงภูมิใจที่ได้รัก..แม้เขาจะหลอกลวงเรา...เพราะอย่างน้อยเขาก้อเคยทำให้เราประทับใจนะค่ะ... สำหรับดารักแล้วไม่เคยเปลี่ยนแปลงไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น..แม้ดินกลบหน้าก้อมิมีเปลี่ยนค่ะ... รักเป็นอะไรที่อธิบายไม่ได้...ขอแค่ได้รัก...เท่านั้น..มิต้องการสิ่งใดตอบแทน.... เข้มแข็งนะค่ะ...แล้วคุณอัลฯจะชนะใจตัวเอง... ด้วยความห่วงใยจากใจจริงค่ะ...
25 กรกฎาคม 2548 10:45 น. - comment id 495292
..อยู่มั่นนิรันดร.. ยามคะนึงถึงน้องเหมือนต้องเวทย์ รักขึงเขตขอบชิดสนิทหนัก เหมือนน้ำค้างพร่างผกาพาชื่นนัก เหมือนคันธารสทักรักสายลม เหมือนดนตรีกล่อมสุนทรสุดเพราะขาน เหมือนแสงทองถ่องธารตระการสม เหมือนฟ้างามอร่ามรองดั่งทองพรม เหมือนกุหลาบอาบฉมรับเดือนเพ็ญ เหมือนหิ่งห้อยพร้อยแสงเมื่อแล้งโสม เหมือนหัตถ์โลมรอยบาดให้คลาดเข็ญ เหมือนน้ำตกพลิ้วซ่าอุราเย็น เหมือนดาวเด่นจูงเดินเพลินมรรคา กลอนสนองกรองเกลาเพียงเท่านี้ ไม่เท่าที่จิตมาดปรารถนา ในห้วงนึกลึกล้นคณนา นั้นแก้วตาอยู่มั่นนิรันดร ที่มา ขอบฟ้าขลิบทอง กวีนิพนธ์โดย อุชชเชนี
25 กรกฎาคม 2548 10:47 น. - comment id 495294
.... นางแก้วมณีที่กลางฝันวรรณศิลป์ ลมอารมณ์ระรินหอมพร้อมรมณีย์ หวานสุนทรีย์กวีหวานน้ำผึ้งสวรรค์ อัปสรอินทร์หยาดฟ้าปรารถนานั้น รูปโฉมโนมพรรณเหนือฝันพรรณราย เสี้ยวเดือนทองวาวพราวระยับระย้า ฟ้องฟ้าเสน่หาอาธรรม์ขวัญจะหาย แสวงรักสูญพูนเทวษปิ้มชีพวาย ราโลกไร้นารีศรีแผ่นดิน ปรารถนาสองแก้วตาสองพราวเพชร กลเม็ดผกายปัญญาเลิศศาสตร์ศิลป์ วิเศษรู้อู่ทิพย์มโนคติเอกรินทร์ ถวิลสว่างค่าอมตะโกฏิฟ้าจักรวาล ถ้าสาวเหนือฝันนี้มีในโลก เลอโชคชัยเกียรติยศฟ้าวิเศษวิศาล ปิ่นโฉมทิพย์แก้วเก้าขลังอลังการ นฤมิตงานหวานฝันอนันตกัลป์ โอ้โฉมทิพย์ยิ่งหยาดฟ้ามาดิน นฤมิตวรรณศิลป์สูงสุดเหนือสวรรค์ ให้ร้อยแก้วกาพย์กลอนโคลงฉันท์นั้น งามพริ้งยิ่งดาวสูรย์จันทร์พรรณรายฯ ที่มา กวีศรีอยุทธา โดย คุณอังคาร กัลยาณพงศ์
25 กรกฎาคม 2548 11:02 น. - comment id 495304
กำลังใจจากปลายฟ้า....ขออัลมิตราอย่าล้าหวัง ความเจ็บปวด พ่ายแพ้..มิจีรัง... วันคืนยังงดงาม...อย่าคร้ามกลัว จงก้าวเดินด้วยใจรัก..และศรัทธา อดีตที่ผ่านมา..เพียงเงาสลัว.. อย่าปิดใจปิดตนทน...หมองมัว ยื่นมือมา..จงอย่ากลัว...จะพาก้าวเดิน..... ...ส่งมือมาดิ..จะได้ฉุดให้ลุกขึ้นเดิน..ตั้งไข่ใหม่อีกครั้งกับเรื่องความรัก..แล้ววันหนึ่งเธอจะก้าวเดินด้วยความแข็งแกร่ง...
25 กรกฎาคม 2548 14:24 น. - comment id 495406
25 กรกฎาคม 2548 17:02 น. - comment id 495466
หากว่าไร้รัก ยังดีกว่า มิรู้จักรักนะคะ ^_^
25 กรกฎาคม 2548 16:44 น. - comment id 495472
25 กรกฎาคม 2548 20:54 น. - comment id 495555
เพราะคำใครเพียงคำนำโศกเศร้า จากการรื้อเรื่องเก่าเก็บเนาเนิ่น ทุกข์ในใจครั้งหนึ่งที่พึงเมิน เขาเชื้อเชิญตอกย้ำให้คำนึง หากความทุกข์แผดเผาทั้งเก่าใหม่ กร่อนหัวใจดุจพิษเมื่อคิดถึง จนความเศร้าครั้งนั้นมันตราตรึง คงต้องพึ่งศรัทธาอย่าอาลัย จับดินสอขีดเขียนบทเรียนเขลา ทุกข์โศกเศร้าผ่านมาแต่คราไหน ฉีกขยำทิ้งโยนเข้าสู่เตาไฟ เผาเป็นเถ้าลอยไปตามสายลม ปล่อยเศษคำลอยไปไกลสุดฟ้า พร้อมเวลาวันคืนอันขื่นขม เลิกทดท้ออ่อนล้าเพราะอารมณ์ เลิกฝังจมกับอดีตเคยผิดทาง คำบ่งคำบ่งหนามที่ตำยอก เช่นอักษรบ่งบอกเพื่อสื่อสร้าง ใช้คมคำสอนใจให้ปล่อยวาง บ่งหนามคำถากถางที่หมางใจ
25 กรกฎาคม 2548 22:52 น. - comment id 495598
หน้าส่วนตัว
...ยอมพ่ายแพ้ แม้เจ็บ จนเจ็บหนัก
ยอมหยุดพัก เพื่อให้ ไปได้สวย
ยอมยกธง ตรงนี้ ดีกว่าซวย
ชีพมอดม้วย ถ้าใจ ไม่คิดยอม...
สวัสดีครับ
25 กรกฎาคม 2548 22:46 น. - comment id 495608
แวะมาอยู่เป็นเพื่อนยามดึกขอรับ เศร้าโศกไปไย...ไปเล่นน้ำฝนกับเมจิคเชี่ยนไหมขอรับเจ๊ ชุ่มฉ่ำสุดๆ อิอิ สวัสดีขอรับ แวะมาทักทายยามดึกขอรับผม
26 กรกฎาคม 2548 05:21 น. - comment id 495664
26 กรกฎาคม 2548 08:35 น. - comment id 495736
26 กรกฎาคม 2548 10:56 น. - comment id 495778
...ขวัญเอ๋ยขวัญมา คืนสู่อัลมิตราผู้สดใส ขวัญล่องลอยสู่หล้านภาลัย ชมแมกไม้พฤกษาวนาวัน ขวัญเพลิดเพลินในเสียงสำเนียงนก ฤๅตื่นตระหนกเสียงเสือสิงห์กระทิงนั้น ฤๅพบมวลคชสารพาลตกมัน ให้หวาดหวั่นพรั่นพรึงจึงหลงทาง พบหมู่มารพรานไพรใจอำมหิต ปัจจามิตรเล่ห์ร้ายให้หมองหมาง ยินเสียงคนนินทาว่าร้ายพลาง จึ่งเร่ร้างห่างเหินเดินจากจร จงกลับสู่อยู่เหย้าเข้าเรือนกาย อย่าห่างหายอันตรธานเช่นวันก่อน ความโศกศัลย์ทุกข์อุราอย่าบั่นทอน จงหลับนอนเกษมสันต์นะขวัญเอย
26 กรกฎาคม 2548 12:42 น. - comment id 495809
พี่สาว .. ไม่ใช่ค่ะ เขาน่ารักและดีกับอัลมิตราเสมอ :) คุณไวยากรณ์ .. ค่ะ ความรู้สึกยังวนเวียนหลอนใจเสมอ .. ยากยิ่งนัก คุณong.. จะลบภาพอย่างไร ในเมื่อหัวใจยังจำ คุณดาวอังคาร .. รักอาจมีได้หลายความหมาย ซึ่งแต่ละคนมีบทกำหนดไว้ ซึ่ง อาจเหมือนหรือแตกต่างกัน เราไม่มีวันรู้เลยว่า เราจะเผชิญกับความรักในรูปแบบใด ควรหวัง หรือ ปล่อยใจให้เปล่าดายดี ? คุณยังเยาว์.. สิ่งที่เป็นไป ย่อมมีเพียงอัลมิตราเท่านั้น ที่รู้อยู่แก่ใจ แม้นพยายามเก็บกักสักเพียงใด ก็ดูเหมือนเอ่อล้นทุกที คุณฤกษ์ .. บางคนเอ่ยคำรักได้อย่างฟุ่มเฟือย บางคนก็ยากจะปริปาก แต่ทั้งนี้ จะยากหรือง่าย ล้วนมิใช่เงื่อนไขให้ใจมิเจ็บ ผู้เขียนกลั่นความรู้สึกบางอย่าง ผู้อ่านสัมผัสได้เพียงใด ? คุณกัลลดา .. อัลมิตรามีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งเสมอมาว่า ผู้ที่บอกว่า เราสำคัญเทียบเท่าหัวใจของเขา เขาย่อมไม่ทำร้ายหัวใจของเรา เช่นกัน มาตรแม้นมิใช่ อัลมิตรามิอยากคิดว่า นั่นคือรัก คุณพุดพัดชา .. อัลมิตรา ยอมพ่าย ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
27 กรกฎาคม 2548 03:05 น. - comment id 496137
อย่าเก็บมันไว้ อย่าปิดมันไว้ เมื่อไปเจอใครที่แคร์ ไม่อยากเอ่ยยิ่งช้ำ ไม่อยากแข่งยิ่งแพ้ แหล่ะคนที่เราแคร์ไม่มีวันรู้เลย :] volume 1
27 กรกฎาคม 2548 07:43 น. - comment id 496160
เพลงนี้ .. เมื่อไม่กี่วันก็ได้ดูจากทีวี .. แพ้ โดยที่ไม่ได้ลงการแข่งขัน กระทั่งการแข่งขัน ถึงแม้ว่าจะมีฝีมือสู้ห่างชั้น แต่การที่ได้บอกบางอย่างออกไป ถือว่า ชนะใจตนเอง :) ขอบคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
