ขณะนี้ พระอาทิตย์ที่ ๑๐ กรกฏาค์ ๔๘ ไม่เลย ไม่เคยลืม ๑... ไม่เคยลืมเบญจมราชูทิศ ไม่เคยลืมค่อนชีวิตที่ล่วงผ่าน ไม่เคยลืมความรักที่มัดมานย์ ไม่เคยลืมไทสารจารหัวใจ ๒... ไม่เคยลืมเสื้อคอซองที่ครองเจ้า ไม่เคยลืมถิ่นเก่าที่เราใกล้ ไม่เคยลืมหอห้องพักพำนักใจ ไม่เคยลืมยิ้มละไมแม้ไกลกัน ๓... ไม่เคยลืมสายฝนที่พรมร่าง ไม่เคยลืมแก้มนางคิดพลางสั่น ไม่เคยลืมอุ่นเนื้อยามเกื้อกัน ไม่เคยลืมแววตานั้นวันอำลา ๔... ไม่เคยลืมคำความตามจดหมาย ไม่เคยลืมดวงดอกไม้เมืองสงขลา ไม่เคยลืมดาวเกลื่อนเป็นเพื่อนฟ้า ไม่เคยลืมความเหว่ว้าคอยท่าเธอ ๕... ไม่เคยลืมโพสการ์ดกระดาษขาว ไม่เคยลืมถ้อยคราวพี่บ่าวเพ้อ ไม่เคยลืมกล่องดนตรีมีให้เธอ ไม่เคยลืมวันละเมอเพ้อฝากความ ๖... ไม่เคยลืมคืนหนาวทุกคราวดึก ไม่เคยลืมความรู้สึกพี่นึกหวาม ไม่เคยลืมตู้โทร์ศัพท์ส่งรับความ ไม่เคยลืมหลังสองยามตามคอนโด ๗... ไม่เคยลืมเสียงท้องเมื่อร้องหิว ไม่เคยลืมไส้ที่กิ่วยามหิว...โถ่! ไม่เคยลืมหมูกระปุกยามอดโซ ไม่เคยลืมคำโก้โก้ โม้ปลุกใจ มีเงินจักมีประโยชน์ใด หากขาดซึ่งคนรู้ใจ ชีวิตก็ไร้ซึ่งความหมาย ๘... ไม่เคยลืมกระเป๋าใบละหลายพัน ไม่เคยลืมมือที่สั่นวันที่จ่าย ไม่เคยลืมตั๋วรถทัวร์ตั๋วรถไฟ ไม่เคยลืมหาดใหญ่ เมือง มอ.(มอ ออ) ๙... ไม่เคยลืมคืนวันอันงามงด ไม่เคยลืมท่ารถ บขส. ไม่เคยลืมน้ำตาพรากที่หลากออ ไม่เคยลืมทุก พศ. ที่รอกัน ๑๐... ไม่เคยลืมเส้นถนนสาย ๑๐๘ (ร้อยแปด) ไม่เคยลืมอุ่นอายแดดของที่นั่น ไม่เคยลืมหอ ๓ ของจอมจันทร์ ไม่เคยลืมหลายค่ำนั้นร้านน้ำชา ๑๑... ไม่เคยลืมกลิ่นไม้ ร้านป่ายาง ไม่เคยลืมกลิ่นนาง สิเนหา ไม่เคยลืมหมี่ไก่ไปอิ่มมา ไม่เคยลืม ฯนาฬิกา ที่หน้าเมือง ๑๒... ไม่เคยลืมมนต์ความรักสลักไว้ ไม่เคยลืมสาวทุ่งใหญ่ในเมืองเขื่อง ไม่เคยลืมสมิหลาอันลือเลื่อง ไม่เคยลืมนามกระเดื่องคนเมืองคอน ๑๓... ไม่เคยลืมคำความทุกวลี ไม่เคยลืมบทกวี ในวันก่อน ไม่เคยลืม สร้อยคำ ที่ย้ำกลอน ไม่เคยลืม ร้อยอักษร อ้อน รวี ๑๔... ไม่เคยลืมคำปลุกปลอบมอบดวงขวัญ ไม่เคยลืมราตรีนั้นจันทร์แจ่มศรี ไม่เคยลืมคำตราตรึงถึงฤดี ไม่เคยลืมคืนชวนชี้ชมฟ้างาม ๑๕... ไม่เคยลืมเสียงคลื่นที่คืนฝั่ง ไม่เคยลืมภาพความหลังยังใจหวาม ไม่เคยลืมสัญญาทุกคำความ สุดจะห้ามหักรักผลักพ้นใจ ๑๖... นิจจาเอ๋ยคนเคยรักด้วยหนักแน่น กลับมาแคลนคลอนกัน ผันไปได้ ๙ พศ. พี่รอรัก เจ้าหักใจ ตัดอาลัยในสัมพันธ์ร่วมกันมา ๑๗... ใจ ขนอม ตรอมใจ ทุ่งใหญ่เอ๋ย ไม่คิดเคย จะคุ้นชิน ความสิ้นท่า ความทรงจำที่ย้ำชิดติดตรึงตรา โอ้ สงขลา พยานรักหลักชีวิต ๑๘... ผลสัตย์ซื่อถือมั่น มันสาสม สุดระทม จะข่มหัก ก็หนักจิต เพราะเธอมอบใจให้ใครไม่ตรองคิด ให้อีกหนึ่ง ชีวิต สุดจะลืม เนื้อใจหนึ่งเคยเชื่อมั่นสิ่งหนึ่ง สิ่งซึ่งหลายดวงใจมักเรียกว่า ความรัก มาอย่างยาวนาน แต่เพียงชั่วขณะกระพริบตานั้น ศรัทธาค่อนชีวิตนั้น พังทลาย หายวับ กลายกลับเป็นสิ่งต้องห้าม แหละดั่งถูกรอนสิทธิด้วยเธอผู้เป็นที่รัก เคว้งนักศรัทธาในยามนั้น มีแต่คำถาม ที่สุดท้ายกว่าจะพบคำตอบนั้น ใจก็ได้แต่สะท้อนและน้อมรับเสียงข้างในนั้น สาสมแล้ว สำหรับความมั่นคงที่เย่อหยิ่งของแก ปล...พจณานุกรมแทนคุณแทนไท ๑... ไทสาร วารสารฝากความสมัยมัธยมศึกษาตอนปลาย เบญจมราชูทิศนครศรีธรรมราช (บม.) ๒...รวี มักใช้แรกแทนชื่อหญิงนั้นที่รักเป็นหนักหนา ๓...ขนอม บ้านเกิดของลูกผู้ชายดั่งทะเลสีน้ำเงินของน้องรักนางหนึ่งผู้มีแต่ความปรารถนาดี ๔... ทุ่งใหญ่ อำเภอเล็กๆ ใน จว.นคร ที่ซึ่งเธอกำเนิดเกิดกายที่นั่น ๕... มอ. มหาลัยสงขลานครินทร์ ถิ่นซึ่งไปเยือนสม่ำเสมอ เป็นค่อนศรัทธาของชีวิต ๖... แหละขอบคุณความทรงจำหลากสถานที่เหล่านี้ ซึ่งอยู่ฝั่งฟ้านั้น ณ หาดใหญ่ เมืองสงขลา ซึ่งจักเป็นตำนานสำหรับผมนิจนิรันดร์ ร้านอาหารป่ายาง กลิ่นไม้กลิ่นดอกยางหอมมาก ร้านหมี่ไก่ หมี่ก้อนใหญ่เหลือกำลัง หอนาฬิกาที่ซึ่งได้อาศัยรถตู้กลับเมืองคอนทุกครา ถนนร้อยแปด ชุมชนเล็กๆแต่อบอุ่นข้างมหาลัยนาง ร้านน้ำชาในมอ. ชื่อโวกฟ์ซินะ หอหญิงตึกสาม ท่ารถ บขส. สถานีรถไฟหาดใหญ่ หาดสมิหลาฯลฯ และทุกสถานพำนักยามไปเยือนแม้จ่ายแลกด้วยเงินตราแต่ถึงว่ายังคงระลึกถึง ปล... ท้ายสุด ขาดไม่ได้ขอบคุณเธอผู้เป็นอีกครึ่งหนึ่งของตำนานรักที่ผมมีในทุกขณะหายใจจนถึงปัจจุบันใจนี้น้องมอมแมม ด้วยตั้งจิตและคิดดี ขอให้ทุกความเป็นไปของคุณมีแต่ความงดงามนะครับ เขียนด้วยระลึกถึง สุดหัวใจ....
แทนคุณแทนไท 11 ก.ค. 2548 09:55 น. - ID 78428 
3310
39
0
11 กรกฎาคม 2548 10:11 น. - comment id 490351
ป้าด อะไรมันจายาวขนาดนั้น ข้าพเจ้าอ่านมะได้หรอก
11 กรกฎาคม 2548 10:15 น. - comment id 490357
๑..ไม่เป็นไรครับคุณnat ขอบคุณที่มาเยือนครับ สวัสดีเช้าวันใหม่
11 กรกฎาคม 2548 10:33 น. - comment id 490364
ยาว..หากแต่ว่าเศร้า..แล้วก็..\"จริง\"..จังเลยครับ อ่านแล้วเห็นภาพตาม..
11 กรกฎาคม 2548 10:44 น. - comment id 490367
๒...คุณหมอกจาง ความทรงจำยากจะลากออกมาขบเขียนเท่าที่ใจคิดได้หมดครับ ยอมรับครับว่ายาว แต่น้อยนิดนักกับความรู้สึกสุดจะลืม เป็น \"จริง\" เช่นนั้นครับ แต่สิ่งหนึ่งซึ่งบอกใครไปยากเชื่อว่าจะจริง ทะเลที่นั่นไม่เค็มเลยครับ ครั้งหนึ่งรสหวานนัก แต่ยามนี้ขมเหลือกำลัง... ด้วยใจขอบคุณทุกการมาเยือน
11 กรกฎาคม 2548 10:53 น. - comment id 490369
ระลึกถึงคนรัก ได้งดงามค่ะ ^_^
11 กรกฎาคม 2548 10:56 น. - comment id 490371
๓...น้องลอยไปในสายลม ขอบคุณสำหรับไมตรีที่มาเยือนครับ ความระลึกถึงงามเพราะสิ่งที่ระลึกนั้นงามกระมังครับ คงเพราะมีเธอในวันวานมีแต่ความสุขนะครับน้อง
11 กรกฎาคม 2548 11:48 น. - comment id 490398
เด๋ว แต่งกลอน ไม่เคยจำ ซะนี่
11 กรกฎาคม 2548 11:49 น. - comment id 490400
เด๋ว จะแก้ ด้วย ไม่เคยจำ ...
11 กรกฎาคม 2548 11:49 น. - comment id 490401
.. เคยได้ยินใครบางคนบอกไว้ .. ว่า .. .... ณ ที่แห่งนี้มีสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย .. .... มันคงไม่มีวันสลายหายไป ... .... หากมันทำให้มีความสุข ... .... อย่าลืมมัน .. !!!!
11 กรกฎาคม 2548 12:38 น. - comment id 490419
นานแค่ไหนก็ไม่เคยลืม เช่นกันค่ะ ..
11 กรกฎาคม 2548 12:45 น. - comment id 490426
กับความบางเรื่อง...เราแทบจะไม่ต้องย้อนนึกถึงเลยเลย... เพราะ...มันเป็นส่วนหนึ่งของใจเรา... เขียนได้หวาน และ อ่อนโยนเสมอค่ะ คุณแทนสบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันเสียนาน ...................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
11 กรกฎาคม 2548 12:55 น. - comment id 490431
เข้าใจความรู้สึกอย่างลึกซึ้ง มันตราตรึงเช่นกันเมื่อวันก่อน เก็บอยู่ในส่วนลึกยามนึกย้อน ยังอาวรณ์ห่วงหาทุกนาที ก็เจอแต่ หัวใจเป็นของพี่ ตัวเป็นของคนอื่น สุขเถิดนะคนดีของเขา อิอิ
11 กรกฎาคม 2548 13:28 น. - comment id 490452
แม้มิอาจเลือนลบ แม้มิอาจพบพาน แม้วันนี้ไม่มีถ้อยคำหวาน แต่ภาพวันวานมิเคยลืม แม้วันนี้น้องไม่พบพี่ แม้พรุ่งนี้ไม่มีพี่เคียงใกล้ แต่ภาพพี่นั้นยังตรึงอยู่ใจดวงใจ มิเคยเลือน ลบไป จากใจนาง กลอนสิบแปดบทมิหมดใจ ไม่อาจบอกอาลัยได้ครบถ้วน ด้วยรักมากหลากทรงจำที่รัญจวน ด้วยคิดครวญคิดคำนึงถึงรวี เพียงเสี้ยวหนึ่งของเพียงพลิ้ว เพียงเสี้ยวหนึ่งของลมลิ่วให้ชิวหา เพียงเสี้ยวหนึ่งของคำจำนรรจา มิอาจเอ่ยวาจาได้ทั้งใจ ทราบซึ้งตรึงจิตยิ่งนักพี่เอ๋ย มิเคยลืมน้องเลยให้ห่วงหา รู้ไว้เถิดน้องนางยังศรัทธา แม้ห่างตาใจมั่นมิผันแปร ** **อ่านกลอนพี่แล้วซึ้งเหลือบรรยายใคร่ขออนุญาตแต่งตอบไว้สัทบทคงมิว่ากันนะคะ พี่ชายคนดี**
11 กรกฎาคม 2548 13:35 น. - comment id 490455
๔...คุณไวกรณ์ ไม่เคยจำก็ดีครับ จะได้ไม่รกสมอง เนอะ ขอบคุณที่มาครับ
11 กรกฎาคม 2548 13:36 น. - comment id 490456
๖...คุณไวยากรณ์ จะรออ่านน่ะครับ หวังว่าไม่เคยจำจะแก้ไม่เคยลืมได้
11 กรกฎาคม 2548 13:39 น. - comment id 490458
๗...คุณกีกี้ ...ที่แห่งนั้น มันเคยมีความสุข ยามนึกย้อนไปก็สุขนักครับ ...ถ้าทิ้งปัจจุบันที่วันนั้นเป็นแค่อดีตไปได้ ก็จะยังคงงดงามตราบเท่าที่ได้ระลึกถึงครับ ...ไม่ลืมครับ ขอบคุณนะครับ ขอให้มีแต่สิ่งที่หมายใจ ได้ดั่งหวังครับคุณ
11 กรกฎาคม 2548 13:41 น. - comment id 490459
๘...คุณทะเลใจ ขอบคุณนะครับที่มา ตราบเท่าที่ความระลึกถึงยังครองสติได้ครับ ไม่ลืม... มีแต่วันที่สวยงามนะครับ
11 กรกฎาคม 2548 13:46 น. - comment id 490461
๙...คุณลี่...ชวนมาเยือน เป็นความบางเรื่องที่ไม่ต้องนึกเท่าใดนักครับ แค่ปล่อยระลึกนั้นไป ภาพนั้นก็สวยชัด ขอบคุณน้ำใจที่มาเยือนเสมอเสมอครับ มีแต่ความสุขนะครับ
11 กรกฎาคม 2548 13:48 น. - comment id 490462
๑๐...คุณฤกษ์ หัวใจเป็นของพี่ แต่ตัวเป็นของคนอื่น เฮ้อ สาสมนะครับ ยังงี้สุขเถิดคนดี ดีรึปล่าว ขอบคุณน้ำใจครับ
11 กรกฎาคม 2548 13:50 น. - comment id 490465
๑๑...น้องจุ๋ม น้องสาวคนสวย อ่านงานพี่จบด้วยครับ ปลื้มใจจัง ความรู้สึกยาวๆ มีคนอ่านจบว่ายากแล้ว ยิ่งมีกลอนยาวๆต่อไว้ ให้รู้ชัดว่าคนอื่นเข้าใจ สุดจะกล่าวคำใด ได้มากกว่าขอบคุณ ด้วยความยินดีที่มา รักษาสุขภาพนะครับ
11 กรกฎาคม 2548 15:51 น. - comment id 490502
เก็บความทรงจำไว้ดี ๆ อย่าให้หล่นสูญหาย บางช่วง อาจลืมเลือนไปได้บ้าง แต่ ความสุข อย่าลืม อย่าเลือน .. คืนที่สมิหลาไร้จันทร์ ..
11 กรกฎาคม 2548 17:09 น. - comment id 490524
ไม่เคยลืมตึกพักทองที่เคยเรียน ไม่เคยลืมที่พากเพียรหมั่นขยัน ไม่เคยลืมทุกค่ำเช้าต้องฟ่าฟัน ไม่เคยลืมเพื่อนร่วมฝัน ณ รั่วศรีตรังเลย ไม่เคยลืมอ่างเก็บน้ำที่กลางใหญ่ ไม่เคยลืมเนินภูเขา ณ ที่นั้น.... ไม่เคยลืมเพื่อนผองคอยหยอกล้อกัน ไม่เคยลืม มอ ออ รักเหลือเกิน
11 กรกฎาคม 2548 17:35 น. - comment id 490530
อ่านจบมันอิ่มอ่ะ อิ่มจุกๆๆๆ บรรยากาศความทรงจำ มีความหมายและมีคุณค่ามากๆคะพี่แทน ยิ้ม กับภาพที่งดงาม แค่นี้พอแล้วกับชีวิตนึง
11 กรกฎาคม 2548 18:12 น. - comment id 490554
เมื่อมิอาจลืมเลือน หลายสิ่งจึงย้ำเตือนอยู่ในใจเสมอ เมื่อพรัดพรากมิอาจมาพบเจอ ความทรงจำดีๆก็มีแด่\"เธอ\"ตลอดไปซาบซึ้งกับความทรงจำบทนี้ค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 18:44 น. - comment id 490564
แต่งเสร็จ ตามสัญญาครับ อย่าลืมแวะมาอ่านนะครับล http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem78448.html // ไวยากรณ์ ยาแก้กลอนประจำบ้าน
11 กรกฎาคม 2548 21:23 น. - comment id 490622
11 กรกฎาคม 2548 21:26 น. - comment id 490623
11 กรกฎาคม 2548 21:30 น. - comment id 490625
11 กรกฎาคม 2548 21:32 น. - comment id 490627
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2889.html ทาสรัก พี่รู้สึกตัวเมื่อสายเสียแล้ว ปักใจแน่แน่ว รักแต่เธอหลงแต่เธอ ตกเป็นทาสสวาท จนพร่ำเพ้อ ลุ่มหลงแต่เธอผู้เดียว รักเดียว จะคิดหักใจให้ลืมเคยรัก ลืมใจเคยภักดิ์ไม่รักเธอ เลิกรัก เทียว ตัดใจรักไม่ขาด ประหลาดจริงเจียว ไยรักยึดเหนี่ยว รักจริงเจียว รักจริงใจ ถ้าพี่รู้ว่าเธอนั้นมีเจ้าของ จะไม่ปองซ้ำสองเป็นรองใคร พี่มารู้โฉมตรู นั้นมีคู่ใจ แล้วยังมาหลอกพี่ใย ให้หลงไหลละเมอ พี่รู้สึกตัว ก็สุดจะฝืน ถอนใจไม่ขึ้น รักแต่เธอ หลงแค่เธอ ตกเป็นทาสสวาทใต้เบื้องบาทเธอ ลุ่มหลงรักเก้อ เพราะรักเธอถึง ระทม ถ้าพี่รู้ว่าเธอนั้นมีเจ้าของ จะไม่ปองซ้ำสองเป็นรองใคร พี่มารู้โฉมตรู นั้นมีคู่ใจ แล้วยังมาหลอกพี่ใย ให้หลงไหลละเมอ พี่รู้สึกตัว ก็สุดจะฝืน ถอนใจไม่ขึ้น รักแต่เธอ หลงแต่เธอ ตกเป็นทาสสวาทใต้เบื้องบาทเธอ ลุ่มหลงรักเก้อ เพราะรักเธอถึง ระทม.
11 กรกฎาคม 2548 21:32 น. - comment id 490628
อือ เยี่ยมค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 21:44 น. - comment id 490637
ไม่เคยลืม... คำๆ นี้ พี่เชื่อว่าหากออกมาจากปากของคุณแทน... ต้องอบอุ่น และอ่อนโยน อย่างไร้ข้อกังขา... เพราะคุณคือผู้ชายที่แสนจะอบอุ่น... ฝากความระลึกถึงมาด้วย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
11 กรกฎาคม 2548 23:47 น. - comment id 490686
คิดถึงพี่แทนจัง...ไม่ได้คุยกันนานแล้ว ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ทรายแวะมาเป็นกำลังใจให้เสอมฮับ
12 กรกฎาคม 2548 00:00 น. - comment id 490694
ไม่เคยลืม... เป็นความอ่อนหวานจากปลายปากกา สู่ภาษา หวานจนรู้สึกได้ค่ะ
12 กรกฎาคม 2548 09:16 น. - comment id 490744
๑๒...คุณอัลมิตรา คืนที่สมิหลาไร้จันทร์ คงเป็นภาพฝั่ทะเลที่เคว้งรู้สึกพิลึกเชียว แหละหากมีเราอยู่ที่นั่นสักคืน ยากจะลืมความรู้สึกขณะใจนั้น ขอบคุณครับคุณอัลมิตา
12 กรกฎาคม 2548 09:22 น. - comment id 490746
๑๓...เจ้าหญิงพักรบ ไม่เคยลืมตึกฟักที่เธอเรียน เคยจดเทียนลอยกระทงกันที่นั่น ไม่เคยลืมสองมือที่กุมกัน ในวันอธิฐานลอยกระทง ไม่เคยลืมอ่างเก็บน้ำที่กว้างใหญ่ เคยขี่ มอเตอร์ไซยามไปส่ง เช้าหนึ่งเคยใส่บาตรกับอนงค์ วันนี้คงเป็นได้แค่ตำนาน มีสาว มอ. มาอ่าน ดีใจครับ เพราะคิดเอาว่าคนถิ่นนั้นต้องเข้าใจสถานที่ที่ผมกล่าวไว้ในงานได้ชัดขึ้น.. ขอบคุณนะครับ ขอให้มีทุกวันที่เป็นไปแต่ในทางที่งดงาม.. ดั่งใจ ดั่งใจ และ ดั่งใจ
12 กรกฎาคม 2548 09:24 น. - comment id 490748
๑๔...น้องดิน น้องสาวจอมกวน มาอิ่มจุกๆ กวนนักนะเรา .. คิดแต่เรื่องกิน แม้แต่งานพี่เชื้อก็ไม่วาย... ความทรงจำ มีความหมายสำหรับคนที่เห็น...ขอบคุณน้องคนเก่ง..
12 กรกฎาคม 2548 12:11 น. - comment id 490820
๑๕...เดือนไร้เงา เป็นความทรงจำที่สั้น กระชับ และจบความนะครับ วรรคท้ายหนักแน่นเนอะ.. \"ความทรงจำดีๆที่มีแด่ เธอ ตลอดไป\" ขอบคุณนะครับ มีแต่ความสุขนะครับ
12 กรกฎาคม 2548 12:12 น. - comment id 490823
๑๖...ไวยากรณ์ แวะไปอ่านแล้วครับ ผมอยากไม่อยากจำซะแล้วซิ
12 กรกฎาคม 2548 12:42 น. - comment id 490831
๑๗...พี่พุด แต่ละเพลงนี่ มาตามแบบฉบับพี่พุดเลยนะครับ ขอบคุณนะครับ ร้องเพลงไม่เก่ง ว่างๆช่วยร้องให้ฟังหน่อยนะ
12 กรกฎาคม 2548 12:43 น. - comment id 490832
๑๘...ขอบคุณครับคุณร้อยฝัน
12 กรกฎาคม 2548 12:46 น. - comment id 490833
๑๙...คุณกอกก เป็นความไม่เคยลืม ที่ไม่คิดลืมครับ หรือแม้บางครั้งรำคาญใจความทรงจำที่ย้ำเยือนบ่อยเกินไปบ้าง แต่ไม่เคยอยากให้ทรงจำนั้นหายไป... ขอบคุณที่มาครับพี่ คำชมทำเอาหัวใจพองโต แต่ผมมิได้เป็นอะไรเช่นทีพี่ว่าหละครับ เป็นคงผู้ชายที่อาจอุ่นจนร้อนกระมัง ไม่เคยลืมครับพี่กอกก
12 กรกฎาคม 2548 12:48 น. - comment id 490834
๒๐...!!!...^Imagine^...!!! คิดถึงน้องเช่นกันครับ ไม่เจอกันนาน คงมีแต่วันที่สบายดีนะครับ ขอบคุณไมตรีที่แวะมา
12 กรกฎาคม 2548 12:49 น. - comment id 490835
๒๑...คุณภาวิดา หวานจนรู้สึกได้เลยรึครับ มีคนบอกๆไว้หวานมากไม่ดีเท่าไรนา... ขอบคุณนะครับ มีแต่วันที่งดงามนะคุณ
12 กรกฎาคม 2548 19:00 น. - comment id 490927
ไม่ลืมเช่นกันค่ะมาช้ายังดีกว่าไม่มาใช่ไหมคะ
13 กรกฎาคม 2548 15:37 น. - comment id 491184
20 กรกฎาคม 2548 16:22 น. - comment id 494084
ดีใจที่พี่คนนี้ยังไม่ลืมจ้า!!!!!!จะจดจำไว้เช่นกัน
25 กรกฎาคม 2548 15:13 น. - comment id 495418
เป็นความคิดถึงที่ค่อนข้างยาว แต่ว่าน่าขอมีส่วนร่วมในภาพความคิดถึงด้วยการอ่านครับ สะกดสายตาได้จนอักษรสุดท้ายจริง ๆ
31 สิงหาคม 2548 14:09 น. - comment id 510222
คุณคนเมืองลิง... ขอให้ทุกความทรงจำ สวยงามนะครับ... มาช้ามาไวก้ดีใจเหมือนกันครับ ขอบคุณ
31 สิงหาคม 2548 14:10 น. - comment id 510224
คุณโอโม...
31 สิงหาคม 2548 14:14 น. - comment id 510225
น้องลูกกวาดสีฟ้า... ที่ถิ่นนั้น เคยรักสลักมั่น ไม่เคยแปรเปลี่ยนผันตามวันใหม่ กาลที่ผ่านไม่นานสักปานใด ทั่วห้องของดวงใจยังจดจำ ไม่ลืมครับ สบายดีนะครับ....
31 สิงหาคม 2548 14:16 น. - comment id 510227
ขอบคุณครับ คุณคิน...
15 พฤศจิกายน 2548 14:41 น. - comment id 537639
นั่นแน่...ใครน้อทำพี่ชายเป็นไปได้ถึงเพียงนี้... ว่าง..ๆ เอ็มจะคุยด้วยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
