บรรยายได้แต่คงไม่หมด ว่าความรักของเธอมันลดลง .. มากแค่ไหน เหมือน ..เรา.. เป็นแค่คนรู้จัก เป็นคนที่อยู่ไกล เธอไม่เคยรู้สึกเลยใช่ไหม .. หรือเพราะฉันใจง่าย .. ไปรักเธอ .. สมน้ำหน้าตัวเองอยู่ลึก - ลึก ทีนี้คงจะรู้สึกรู้สารู้หน้าไม่รู้ใจ เธอนี่ไงที่ฉันเพิ่งพบเจอมา สะใจพอไหมที่เห็นฉันมีสมอง .. แต่ไร้ .. ปัญญา ..... หัวเราะไปเถอะนะ ก็ฉันมันโง่เอง .....
6 กรกฎาคม 2548 11:24 น. - comment id 488707
บรรยายได้แค่คงจะไม่หมด ตั้งแต่วันที่เธอปรากฎเคียงชิดใกล้ สายตาคู่นั้นมองกันฉันหวั่นใจ แล้วก็รู้ตัวรู้ใจว่าเกิดไปรักคนไกลเช่นเธอ แต่แล้วพอนานวันที่ผันผ่าน ความรักที่เริ่มบานก็เริ่มจะอ่อนระโรย ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่ปลิวไปโบกโบย แล้วสุดท้ายก็แรงตายโดยความรักที่มี สิ้นสุดและคงจะถึงจุดจบ เมื่อความรักพบจุดจบลงตรงนี้ ความห่วงหาความห่วงใยไม่เคยใช่ดี ก็ถึงการอวสานทั้งที่ความรักที่มีระหว่างฉันเธอ กลอนน่ารักดีค่ะ
6 กรกฎาคม 2548 11:48 น. - comment id 488722
เศร้าอะไรมารึเปล่าคะ มาทักทายค่ะ
6 กรกฎาคม 2548 12:51 น. - comment id 488756
เข้ามาครั้งแรกนึกว่าน้องจะลาไปไหน พออ่านๆไปถึงเข้าใจว่าแทนตัวคือ ลา โถน้องสาวคนสวยจ๋า....ยน้ำแข็งไสจ๋า ไม่มีคนไหนว่าน้องคนดีหลอกนะว่า ไม่รู้ปะสานะคนดี......... ความรักมีให้เขาไปนั้นนะดีแล้วจ๊ะน้องน้ำแข็งไส.......แต่ขอให้รักให้เป็น......รักให้แบบถูกต้องและรักแบบเข้าใจในคนที่เรารักสิค่ะ.......จะได้ไม่เสียใจไงจ๊ะน้ำแข็งไสคนดีของพี่แก้วนีดา......ขอให้เขาคนนั้นเข้าใจในความรักของน้องนะจ๊ะ...