ยืนอยู่คนละฝากทะเล ฟังคลื่นสาดหาดทรายกระทบเสียง ไม่เคยนิ่งรั้งรอทอสำเนียง จะเที่ยงวันเที่ยงคืนยังสาดสา ยืนอยู่คนละฝั่งฟ้า แค่นพาที่จะเชื่อมเราถึงกัน เธอฝากนู้นฉันฝากนี้ไม่สำคัญ เพียงเรานั้นยังรักกันก็เพียงพอ
4 กรกฎาคม 2548 22:19 น. - comment id 488374
แวะอ่านนะคะ
4 กรกฎาคม 2548 23:04 น. - comment id 488389
สัมผัสบังคับวรรค1-2 หายคับ นภา สะกดแบบนี้ครับ สัมผัสระหว่างบทหายครับ เวลาขึ้นบทใหม่ คำสุดท้ายของวรรคแรกไม่นิยมใช้เสียงสระเดียวกับคำสุดท้ายของ วรรคที่4ของบทที่แล้วมา กลอนความคิดสร้างสรรค์ดีครับ ความหมายก็ดีครับ ติดด้านฉันทลักษณ์นิเดียวฮะ สู้ๆ เป็นกำลังใจฮะ = = ร่วมแจมด้วยนิดฮะ มั่วๆ mixๆเอา ยืนอยู่ บนฝาก ทะเลฝั่ง ยืนอยู่ฟัง ถ้อยคำ ทะเลขาน ยังติดตรึง ถ้อยคำ เจ้ากังวาน ตรึงติดนาน คำขาน ท้องทะเล วอนฝากวอน ให้ลม ทะเลหวน ครวญฝากครวญ สายลม ให้หันเห ใจฝากใจ ถึงใจ ที่รวนเร ลมฝากลม ไกวเปล ทะเลไกว เธออยู่ คนละฝาก ทะเลฝั่ง แล้วเธอยัง ยินคำ ทะเลไหม คำทุกคำ ที่ฝาก ทะเลไป กลั่นจากใจ แทรกผ่าน น้ำทะเล
4 กรกฎาคม 2548 23:21 น. - comment id 488394
แม้อยู่ไกลแสนไกล แต่ว่าใจอยู่ใกล้ชิด ก็เหมือนแนบสนิท เหมือนชีวิตที่คิดไว้ น่ารักดีค่ะ