..๏ แม้ชีวิตพลาดพลั้งความหวังสิ้น น้ำตารินหลั่งรดหยดเป็นสาย หัวใจเธอปวดร้าวเศร้าเดียวดาย มองรอบกายคนเคยเห็นเป็นไม่มี หากว่าเธอท้อแท้เกินแก้ไข ฉันยังมีกำลังใจให้เต็มปรี่ ฝากถ้อยคำมาปลอบมอบคนดี ความทุกข์ที่มากมายจงคลายตรม เมื่อเธอนั้นทำดีที่สุดแล้ว ยังไม่แคล้วเสียงคนยังบ่นขรม คำประณามหยามให้ใจระทม เธอควรข่มดีกว่าอย่าไปฟัง อย่าสูญสิ้นเพราะคนเพียงคนเดียว แค่เศษเสี้ยวประสบจงกลบฝัง ใช่ชีวิตข้างหน้าจะภินท์พัง เพียงหนึ่งพลั้งฝันยังอยู่หยัดสู้ไป ๚ะ๛ . . อ ย่ า ใ ห้ ค น เ พี ย ง ค น เ ดี ย ว . . . . ทำ ชี วิ ต ข อ ง เ ธ อ พั ง . . . . เ ก็ บ ค ว า ม ฝั น ข อ ง เ ธ อ เ อ า ไ ว้ . . . . ร้ อ ง ไ ห้ กั บ ฉั น ร ะ บ า ย อ อ ก จ า ก หั ว ใ จ . . . . แ ล้ ว เ ริ่ ม ใ ห ม่ ยั ง ไ ม่ ส า ย . . . . ร้ อ ง ไ ห้ กั บ ฉั น ร ะ บ า ย อ อ ก จ า ก หั ว ใ จ . . . . ผ่ า น ไ ป แ ล้ ว ลื ม มั น ไ ป . .
1 กรกฎาคม 2548 08:24 น. - comment id 484095
คุณม่านไม้ .. ยินดีที่ได้รู้จักนคะ เมื่อเวลาเศร้า เราคงต้องการใครสักคน ที่นั่งเงียบ ๆ อยู่เป็นเพื่อนเรา ถึงแม้ว่าไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากก็ตาม ความรู้สึกผ่อนคลาย ก็ยังพอจะมี บางทีอัลมิตราเป็นคนปลอบ และบางทีอัลมิตราต้องการคนปลอบค่ะ
29 มิถุนายน 2548 16:47 น. - comment id 485935
สำหรับผม..น้ำตาไม่ได้ช่วยให้ชีวิตดีขึ้น ผมไม่เสียเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนั้น ( ความคิดเห็นส่วนตัวครับ )
29 มิถุนายน 2548 16:54 น. - comment id 485942
มีแต่คนร้องไห้ สงสัยน้ำตาหมดโกดังแน่เลยค่ะวันนี้
29 มิถุนายน 2548 15:26 น. - comment id 485972
มาปลอบนะ..อะผ้าเช็ดหน้า..แต่ห้ามสั่งขี้มูกนะกลัวซักไม่ออก...
29 มิถุนายน 2548 15:31 น. - comment id 485976
หากว่าเธอท้อแท้เกินแก้ไข กำลังใจยังส่งให้เธอเสมอ ยิ่งกว่านั้นยังห่วงใยในตัวเธอ มีอะไรบอกนะเออยังอาทรณ์ ไพเราะมากเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2548 15:45 น. - comment id 485993
อะ เอาลูกอมมาให้กิน
29 มิถุนายน 2548 15:46 น. - comment id 485995
ดีครับ...งานนี้สุดท้ายมีบทสรุปให้คนที่มาชม เหมือนเล่าเสร็จ ก็ปลอบ แล้วก็สอนในตัว
29 มิถุนายน 2548 15:55 น. - comment id 486002
ปลอบใจใครหรือจ๊ะอิม...... คิดถึงจ้าาาา
29 มิถุนายน 2548 16:11 น. - comment id 486012
๐---. . อ ย่ า ใ ห้ ค น เ พี ย ง ค น เ ดี ย ว . .---๐ ๐---. . ทำ ชี วิ ต ข อ ง เ ธ อ พั ง . .---๐ ๐---. . เ ก็ บ ค ว า ม ฝั น ข อ ง เ ธ อ เ อ า ไ ว้ . . ---๐ -----@ เพลงนี้ชอบเหมือนกันค่ะ....ต่อจากเพลงเท่าที่มี....อัลมิตราชอบฟังเพลงของเสือแน่เลย.....เราก้อชอบ....เพลงเศษดาวก้อชอบมาก ๆ ....เป็นกำลังใจให้คุณอัลมิตรานะ...สะสมไว้เยอะ....ๆ แลกรางวัลได้นะ....
29 มิถุนายน 2548 16:13 น. - comment id 486017
ถ้าจะมาร้องไห้กับฉัน กรุณาเอาน้ำสีอำพันมาด้วยนะจ๊ะที่รัก... มีแอลกอฮอล์ผสมด้วยนะ ที่มีคาเฟอีนผสมอยู่น่ะไม่เอา อิอิอิ
29 มิถุนายน 2548 17:26 น. - comment id 486071
มาร่วมร้องไห้ด้วยคน
29 มิถุนายน 2548 17:30 น. - comment id 486074
มาร่วมร้องเพลงพี่เสือด้วยคนค่ะ
29 มิถุนายน 2548 17:39 น. - comment id 486082
ร้องเถอะร้องออกมาดังดัง ฉันจะคอยยืนฟังไม่ไปไหน ร้องเถอะร้องออกมาจากข้างใน ร้องให้หัวใจเข้มแข็งขึ้นมา ..
29 มิถุนายน 2548 18:22 น. - comment id 486112
วันนี้น้ำตาท่วมบ้านแน่ๆเลยค่ะ ร้องเถิดเจ้าเศร้านักพักร้องไห้ ซบตรงไหล่ซับน้ำตาที่บ่าไหล ร้องเพื่อล้างใจเจ็บอักเสบคลาย รอวันใหม่มาเยือนเพื่อนคนดี ชอบเพลงความหมายของเพลงนี้เช่นกันค่ะ
29 มิถุนายน 2548 19:51 น. - comment id 486136
ร้องไห้กับกลอนดีกว่า...เขียนง่ายกว่ากันเยอะเลย..อิอิ.. ..
29 มิถุนายน 2548 20:23 น. - comment id 486150
น้ำตาคือรางวัลสำหรับผู้พ่าย
29 มิถุนายน 2548 20:39 น. - comment id 486159
แพ้เป็นพระชนะเป็นมาร และน้ำตาก็แสดงออกถึงความเป็นคน ปุถุชน ที่มีเลือดเนื้อ ความรู้สึก และหัวใจ
29 มิถุนายน 2548 21:39 น. - comment id 486177
ค่ำนั้น .. เพื่อนอีกห้าคนรวมถึงอัลมิตราด้วยก็เกิดอาการงงจังงัง เพราะเพื่อนหนึ่งปล่อยโฮขึ้นมา อย่างที่เรียกว่า ไม่รู้สาเหตุ ..เธอเป็นอะไร ? ไหล่ซ้ายของอัลมิตรากลายเป็นที่พักสะอื้นร่ำไห้ของเธอคนนั้น \"เพลงร้องไห้กับฉัน\" เสียงที่นักดนตรีขับกล่อมในร้านอาหาร คงทำให้เธอสะเทือนใจ ... อัลมิตราไม่ได้ห้ามเธอให้หยุดร้องไห้ เพราะคงยากที่จะปราม อัลมิตราไม่รู้หรอกว่า สิ่งที่เธอเรียกว่ารักนั้น ทำร้ายเธออย่างสาหัสเพียงใด เพียงแต่ อัลมิตราเห็นเธออยากระบายความรู้สึกเศร้าที่มีอยู่ ผ้าเช็ดหน้าสีแดงผืนใหญ่ อัลมิตราส่งให้เธอซับน้ำตา เธอยังคงสะอื้นที่ไหล่ซ้ายของอัลมิตราอยู่นานทีเดียว ... คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ผ้าเช็ดหน้าให้หรือให้ยืมคะ คราวนั้นอัลมิตราต้องบอกกับเธอว่า \"..คือว่า ผ้าเช็ดหน้าของเรา มีคนให้มา เธอจะคืนเรามั๊ย..\" เกือบไปแล้ว เธอเช็ดน้ำตาเสร็จ แล้วเธอก็เปิดกระเป๋า และเก็บผ้าเช็ดหน้าของอัลมิตราไปน่ะค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ฟังเพลงนี้ทีไร นึกถึงเธอคนนั้นทุกที หายเศร้าหรือยังก็ไม่ร้ คุณแม่จิตร .. แล้วเพื่อนอมได้หรือเปล่าจ๊ะ คุณสุญญากาศ .. ที่โต๊ะอาหารนั้น บางคนก็ปลอบ บางคนก็ร้องเพลงล้อ แต่ทุกคนอยากให้เธอลืมเศร้า คุณแก้วนิดา .. ปลอบทะเลใจจ๊ะ คุณทำมะชาด .. ค่ะ ชอบอยู่หลายเพลงทีเดียวค่ะ .. เมื่อวานยังรัก วันนี้รักเธอ พรุ่งนี้ก็รักเธอ ภูมิใจที่มีเธอ .. นายเมา .. ไม่ชินกับคำว่าที่รักแฮะ ท่าจะเมาตั้งแต่ยังไม่ได้กรึ๊บ คุณโอ คาลิฟโซ .. ย่อมไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาแน่นอน แต่บางคนก็ยากจะกลั้นความรู้สึกนั้น ค่ะ คุณเพียงพลิ้ว .. ทะเลน้ำตาไม่เคยเหือดแห้งค่ะ คุณไวยากรณ์ .. ร้องไห้เหมือนสายน้ำตกเลยค่ะ คุณคนเมืองลิง .. พี่เสือ บ่ ได้ร้องไห้ น้องเอม ต่างหากที่ขี้มูกโป่งค่ะ คุณลักษมณ์ .. ค่ะ คำปลอบคงเป็นเช่นนั้น อัลมิตราน่ะ นั่งนิ่งอยู่นาน ปลอบไม่ค่อยจะเป็นเสียด้วย คุณเดือนไร้เงา .. ต้องรับสมัครพลวิดน้ำแล้วค่ะ น้ำท่วมเวปแล้วจ้า คุณกุ้งหนามแดง .. นึกถึงเพลง ร้องไห้กับเดือนเลยเนอะ คุณตัวป่วนกวนใจ .. แล้วเธอจะผ่านพ้นไปได้ค่ะ คุณซอนย่า .. ความรู้สึกของเขา จะกักเอาไว้ทำไมถ้ามันอัดอั้นเพียงนั้น :) มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
29 มิถุนายน 2548 22:32 น. - comment id 486218
น้ำตาไหลหลั่ง เป็นสายธารจากตามิหยุดไหล เรื่องระกำช้ำรักติดหัวใจ จะแก้ไขอย่างไรก็อไม่คืน
30 มิถุนายน 2548 01:24 น. - comment id 486261
แสงเดือนส่องสว่างกลางท้องฟ้า หนุ่มบ้านนานั่งเศร้าเฝ้าคิดถึง คำสาบานหวนคิดยังติดตรึง ในครั้งหนึ่งจะเคียงข้างไม่ห่างเลย ว่าเราสองครองคู่อยู่เคียงข้าง มิจืดจางห่างเหินทำเมินเฉย เป็นดังสายลมอุ่นที่คุ้นเคย เป็นคู่เชยชิดกายใต้แสงเดือน แต่ว่าค่ำคืนนี้ไม่มีเจ้า ฉันคงเหงาอุราหาใดเหมือน คำสัญญารักกันนั้นลางเลือน ดั่งดวงดาวไร้เพื่อนเมื่อเดือนลา เพียงไม่กี่ราตรีก็คืนกลับ ดาวคอยรับเพื่อนขวัญยามจันทร์จ้า แต่ฉันนี้นั่งเศร้าเจ้าไม่มา โศกโศการ่ำไห้ใต้แสงเดือน
30 มิถุนายน 2548 01:44 น. - comment id 486265
อ้อ เจ้าเอม ไปซบมากี่ไหล่แล้วเนี่ยะ ช่วย ๆ กันไป ขอให้รับรื่นแอลกอฮอล์ได้อย่างสุขใจ
30 มิถุนายน 2548 07:30 น. - comment id 486282
มีคนอยากปลอบ ส่งใจมาตามสายไฟฟ้า ใครเจอทะเลใจฝากบอกไปด้วย เขียนเก่งจังอิม ทำไมเขียนกันได้ทุกวันเลย เจ๊ไม่มีปัญญาเขียนน่ะ
30 มิถุนายน 2548 07:46 น. - comment id 486288
อรุณสวัสดิ์ค่ะ .. ไอซ์ .. บางอย่างซ่อมได้ บางอย่างเสียเวลาที่จะแก้ไขจ๊ะ คุณเรไร .. จำได้ว่ามีคนเคยเป่าหีบเพลงให้ฟัง \"ร้องไห้กับเดือน\" อัลมิตราร้องคลอ เพลงนี้ เหตุที่ร้องคลอ เพราะเขาคงไม่สามารถร้องได้ในขณะที่เป่าหีบเพลง เขาก็จ้องหน้าอยู่เหมือนกัน แต่อัลมิตราทำไม่รู้ไม่ชี้ ร้องผิดร้องถูก ดำน้ำจนจบเพลง ที่ชาดหาดนั้น เรานั่งยิ้มให้กัน .. เช้านี้ ..ได้มาอ่านกลอนของคุณ อัลมิตราเข้าใจว่ามีพล๊อตมาจากเพลงดังกล่าว มีความสุขมากมายนะคะ .. เราจะแบ่งปัน :) คุณดาวอังคาร .. หนึ่งในสองหนุ่มที่นั่งตรงข้าม ร้องเพลงล้อจนน้องเอมทั้งเศร้าทั้งขำระคนกัน ความห่วงใยที่มีให้ต่อกัน แม้จะต่างรูปแบบ แต่ก็คือมิตรภาพที่งดงาม คุณพระจันทร์เศร้า .. อ่านแล้วค่ะ ของหนุ่มลุ่มแม่น้ำตาปี :) (ผีเข็นแพ) นอกจากจะตัดไฟเก่งแล้ว หมอนี่ยังเป็นนักบำบัดความเศร้าชั้นยอดด้วยค่ะ ส่วนที่จะเยี่ยมที่สุด ก็น่าจะเป็นโรคชอบแกล้งเพื่อน .. ถนัดนัก เจ้านกมีหู หนูมีปีก มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
30 มิถุนายน 2548 10:56 น. - comment id 486308
แม้ชีวิตพลาดพลั้งความหวังสิ้น น้ำตารินหลั่งรดหยดเป็นสาย หัวใจเธอปวดร้าวเศร้าเดียวดาย มองรอบกายคนเคยเห็นเป็นไม่มี ชอบบทนี้ค่ะ......
30 มิถุนายน 2548 12:00 น. - comment id 486363
คุณสลักเสลา .. ถอดความมาจากเพลงโดยตรงเลยค่ะ ดูจากเนื้อหาแล้ว น่าสงสารเธอคนนั้น นะคะ
30 มิถุนายน 2548 12:01 น. - comment id 486366
...หลายคนคงเคยรู้สึกที่ถูกเนื้อเพลง ทำนองดนตรี และเสียงศิลปินคุกคาม ...และทำให้ต้องตกอยู่ในห้วงแห่งอารมณ์ของเพลง ...ไม่รู้สินะ เพลงตั้งมากมายหลายร้อยหลายพันเพลง ...อาจจะมีบ้าง ที่บางเพลงนั้น สามารถเข้าไปยึดกุมความรู้สึกของเรา ...และชี้นำสภาพของเราได้ โดยที่เราไม่รู้ตัว ...จากกรณีดังกล่าว ...จึงไม่แปลกใจเลย ที่เราจะพบคนที่ฟังเพลงและยิ้มสดใสร่าเริง ...หรือเจอบางคนที่ฟังเพลงแล้ว เขายิ่งตกอยู่ในความเศร้าโศกมิสร่างซา ...เช่นเดียวกัน คงไม่แตกต่างอะไรนักกับบทกวี ...ที่บางครั้งถูกถ่ายทอดออกมา แล้วส่งผลกระทบใจ ใครบางคน ...นับว่าเป็นศิลป์ที่น่าสนใจทีเดียว ศิลป์ที่ใช้ใจสัมผัส ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
30 มิถุนายน 2548 12:27 น. - comment id 486398
ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ ^_^
30 มิถุนายน 2548 13:49 น. - comment id 486486
คุณอัลมิตราอธิบายได้น่าสนใจครับ ผมหมายถึงในความคิดเห็นที่25 บางเพลงสะกดใจให้บางคนมีความสุข บางเพลงสะกิดใจเกาแผล ผมเองก็เคยในช่วงที่วัยรุ่น ถ้าให้เล่าก็ยาวครับขนาดชกกำแพงบ้านจนกระดูกนิ้วหักต้องรักษาอยู่นาน มาตอนนี้ยังขำกับความโง่นั้นอยู่ครับ แต่ที่ผมเล่าอาจจะดูรุนแรงน้อยกว่าวัยรุ่นบางคนที่ฟังเพลงบาดใจบาดอารมณ์จนฆ่าตัวตายก็มี ร้องไห้เถอะครับถ้าไม่มีใครฟัง สะอื้นคนเดียวก็ยังดี บอกแล้วเคยมาแล้วครับ
30 มิถุนายน 2548 18:19 น. - comment id 486629
ขอร่วมร้องเพลง ดีกว่าร่วมร้องไห้นะคุณอัล ฯ ยังไม่เศร้าเจ้าค่ะ
30 มิถุนายน 2548 23:29 น. - comment id 486696
คุณลอยไปในสายลม .. ขอบคุณมากค่ะ คุณคนผ่านมา .. ร้องไห้ได้ แต่ต้องรู้จักหักห้ามได้เช่นกันค่ะ คุณผ่านพ้นมาแล้ว ยินดีด้วยนะคะ ทั้งที่ไม่รู้ว่าเพลงที่สะกิดใจของคุณนั้นคือเพลงอะไร แต่อัลมิตราก็เดาได้ว่า คงเป็นเพลงแห่งความหลังที่กัดกินใจคุณมานาน ค่ะ คุณร้อยฝัน .. ค่ะ มาร่วมร้องเพลงกัน
1 กรกฎาคม 2548 00:08 น. - comment id 486728
ไม่รู้จะ ร้องไห้ ให้ใครเห็น ชีวิตเรา ก็เป็น...เช่นนี้ สุข ทุกข์ เหงา เศร้า สับสน ปะปนมี ไม่รู้ที่ จะร้องไห้ ให้ใครเย้ย เขาบอกว่า \"ชีวิตเขา เศร้าอยู่แล้ว\" ยังมาแซว บอกว่า \"น้ำตาเอ๋ย หลั่งรินไหล ทำไมเล่า เสียเปล่าเลย อีสานเอ๋ย น้ำเขาแล้ง แบ่งเขากิน\" พอได้ยิน วาจา พาสะดุด น้ำตาหยุด รินไหล ไปเสียสิ้น บอกเพื่อนรัก \"พูดใหม่ ให้ได้ยิน\" แล้วเขกหัว เขาทั้งสิ้น ยี่สิบที
1 กรกฎาคม 2548 12:24 น. - comment id 486850
มาขอซบอก ให้พี่อิมปลอบใจอีกคนนึงค่ะ
1 กรกฎาคม 2548 22:20 น. - comment id 487145
เฮ้อ.. นึกถึงคุณภูตะวันเลย ที่เกือบเดินลงทะเลไปเพราะคุยกับคนเมาที่ไม่รู้ตัว ขนาดอัลมิตราเขียนกลอนชุดนี้ให้คุณทะเลใจ คุณทะเลใจก็ยังไม่รู้ตัวอีก .. เฮ้อ เฮ้อ ...
7 กรกฎาคม 2548 18:03 น. - comment id 489275
พี่อิมเจ้าขา ... อ่านก็เอ่ไมเหมือนปลอบเรา แต่กลัวว่าคิดว่าใช่แล้วไม่ใช่ เอมกลัวว่าจาหงายหลังมะเปงท่าอ่ะจิคะ ขอบคุณมากมายกับความห่วงใยค่ะพี่อิม ขอบคุณที่มีไหล่ให้ซบ มาสยบความปวดร้าว ขอบคุณมีใจให้กันหนาว ขอบคุณทุกคราวที่ห่วงใย