..๏ ระหว่างลมโลมล้อหยอกกอหญ้า เกิดลีลาซึ้งซาบภาพเคลื่อนไหว แรงระริกระรัวลามหัวใจ หญ้าเคลิ้มไปชั่วยามลู่ตามลม พร้อมกับเสียงเสียดสีดนตรีสรวง ขับกล่อมห้วงหฤหรรษ์อันสุขสม หยาดน้ำค้างฉ่ำชื้นร่วมชื่นชม จนจำเรียงระงมเสียงลมคราง จากเอนลู่ตามลมหญ้าล้มหลับ รอต้อนรับแสงอุษาเมื่อฟ้าสาง รักที่ลมฝากรอยค่อยค่อยจาง เพียงลมห่างไกลตาหญ้าก็แปร ฤๅเพราะลมนั้นไร้ไออุ่นเอื้อ จึงไม่เหลือค่าใดให้แยแส หญ้าหยัดยอดกอดตะวันเป็นขวัญแด ลมก็แค่ความฝันชั่วข้ามคืน หนาวเอยหนาวน้ำค้างเมื่อกลางดึก ลมรำลึกรัญจวนหวนสะอื้น รู้สึกคล้ายเคว้งคว้างกลางกล้ำกลืน เติมรอยชื้นที่แก้มแต้มน้ำตา ๚ะ๛
27 มิถุนายน 2548 17:23 น. - comment id 485110
สายลมครวญชวนเคลิ้มเมื่อเริ่มแล้ว กอหญ้าแถวพร้อมล้อพอลมไหว ยอดสะบัดพัดพริ้วก็ปลิวใบ เต้นโยกไกวแล้วขยับเต้นกับลม เมื่อลมงียบและสงบหญ้าหลบนิ่ง พร้อมแอบอิงตะวันหมายมั่นสม กอหญ้าเอ๋ยเคยไหมซึ้งหนึ่งอารมณ์ หลอกจนสมลมจึงเฉา..เพราะเจ้าทำ....*** ตะวันและลมอะไรจะชนะต้นหญ้ากันแน่หนอ มาร่วมแจมกลอนงามๆ นะคะ คุณอิม สวัสดีค่ะ
27 มิถุนายน 2548 17:36 น. - comment id 485115
ฤๅเพราะลมนั้นไร้ไออุ่นเอื้อ จึงไม่เหลือค่าใดให้แยแส หญ้าหยัดยอดกอดตะวันเป็นขวัญแด ลมก็แค่ความฝันชั่วข้ามคืน ๚ะ๛ ชอบท่อนนี้จังเลยค่ะ อ่านแล้วมันโดนใจยังงัยกะไม่รู้อ่ะค่ะ แวะมาทักทายพี่อัลนะคะ
27 มิถุนายน 2548 18:30 น. - comment id 485117
ฤาสายลมพัดแผ่วให้แว่วเสียง ดั่งสำเนียงคลื่นลมเฝ้าชมฝัน สุดแสนไกลรักปลูกยังผูกพัน เนิ่นนานวันลอยลับมิกลับคืน.....ฯ แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ..คุณอิม..สบายดีมั้ยคะ...
27 มิถุนายน 2548 17:43 น. - comment id 485128
เสียงฝากจากกอหญ้า หญ้าล้มหลับไปกับลมที่โลมไล้ ซาบทั้งกายซ่านทั้งใจจนไหวหวั่น ถึงหญ้าตื่นคืนกลับรับตะวัน เพื่อสานฝันชูกอมาล้อลม ลมเอยลมไยใจน้อยนัก หญ้ายังรักรอลมลู่สู่สุมสม รอลมหวนกลับคืนมาขื่นชม ด้วยอารมณ์ไหวหวาดแทบขาดใจ ลมเอยลมไยใจร้ายนัก เมื่อสมรักแล้วพัดผ่านนานเพียงไหน สิ้นสงสารหญ้ากอนี้ที่ผ่านไป เพื่อเสพสมหญ้ากอใหม่อีกหลายกอ แม้ลมจะพัดกราวหนาวและหนัก แต่รอยรักแสนหวานอยากสานต่อ หญ้าหยัดยืนรากเหง้าเฝ้าคอยรอ แม้ลมล้อจนล้มพับไปกับลม ............................... อ่านแล้ว มีอารมณ์คล้อยตามน่ะ เลยขอแจมสักหน่อย อย่าคิดลึกล่ะ
27 มิถุนายน 2548 17:45 น. - comment id 485131
ฤาเพราะลมนั้นพัดล่องและลอย เพียงให้คล้อยตาลอยมิอาจฝืน แต่พอครั้นเนิ่นนาน ผ่านวันคืน กลับพัดไปที่อื่น มิกลับมา ...
27 มิถุนายน 2548 17:50 น. - comment id 485135
ลมกระโชกพัดพลิ้วแนวทิวทัศน์ ................................ ............... ยามเวิ้งว้างคนทางนี้ยังคอย
27 มิถุนายน 2548 18:02 น. - comment id 485142
สายลมหวานผ่านพริ้วปลิวผ่านหู หมายเชิดชูหทัยให้เคลิ้มฝัน พอคล้อยเคลื่อนผ่านไปไม่นานวัน เหลือเพียงฉันกับ...ความเหงา เศร้าเหลือเกิน
27 มิถุนายน 2548 18:15 น. - comment id 485146
กลอนไพเราะมาก ๆ เลยค่ะ ชอบนะค่ะ
27 มิถุนายน 2548 18:54 น. - comment id 485154
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว เหมือนเดิมเลย
27 มิถุนายน 2548 22:17 น. - comment id 485244
หลับตาจินตนาบังเกิดภาพ..สวยมาก เหมือนลมตัดพ้อกอหญ้าว่าลืมสิ่งดีๆที่เคยสดับกันมา^_^ ขออนุญาตต่อยอดอีกหน่อยขอรับชอบมาก พอหายวับลับแล้วแคล้วกอหญ้า ได้เวลาราตรีสร่างสว่างสนอง จันทร์ใหม่เฉิดเกิดฉายได้ครรลอง วายุหมองต้องระบมลมใหม่มา
27 มิถุนายน 2548 23:13 น. - comment id 485262
แวะมาชื่นชมผลงานครับ และมาให้คำสัญญา ว่า อีกไม่เกิน 2 วัน จะ เอากลอนเรื่อง รับขวัญพี่ บายศรี ฝ้ายผูกแขน รออ่านน่ะครับ รับรองไม่ผิดหวัง แวะมาชื่นชมคับ
27 มิถุนายน 2548 23:30 น. - comment id 485271
เง๊า เหงา เน๊าะ หญ้ายังคงเอนไหว หัวใจ ยังไหวเอน เบนตามทิศทาง ยามเมื่อลม พัดมา -------- ลมพัดซู่ เจ้าลู่ลมมิทวนทาน ลมพัดผ่าน เจ้าเล่นลม สำราญ อารมณ์ -------- ส่วนหนึ่งเพลง น้าหงา
28 มิถุนายน 2548 07:20 น. - comment id 485308
...........@ รูปภาพสวยจังค่ะ....ดูเศร้า ๆ นะ ....ก้อเป็นกำลังใจให้คุณอัลมิตราเหมือนเดิมนะค่ะ
28 มิถุนายน 2548 08:47 น. - comment id 485324
คุณกอกก .. ขอบคุณค่ะ อารมณ์ของลมกับอารมณ์ของคนเขียน เท่ากัน.. คุณสาวดำ .. ค่ะ บทนี้เศร้าจัง คุณกุ้งก้ามกราม .. ลมน้อยใจ ถูกแล้ว.. หากแต่ลมมิเคยใจร้ายต่อกอหญ้าเลยค่ะ ต้องขอขอบคุณคุณมากเลย เขียนตอบได้ดีค่ะ คุณไวยากรณ์ .. ลมจักกลับคืน ตราบที่หญ้าต้องการ คุณแม่จิตร .. ลมกระโชกพัดพลิ้วแนวทิวทัศน์ กอหญ้ากวัดแกว่งใบไม่หมองหมาง จวบทิวาย่างเยือนรักเลือนลาง ลมเคยคว้างทุกทีที่เป็นไป คุณทิฆัมพร ..ขอบคุณที่ร่วมครวญพร้อมสายลมค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณราชิกา .. สวัสดีค่ะ สบายสัก 80 % ค่ะ เมื่อวานยังโดนลุงหมอเอ็ดเย้วๆอยู่เลย คุณแวะมาเหมือนกัน .. ถึงคุณจำชื่อผิด แต่อัลมิตราก็ส่งยิ้มให้คุณค่ะ :) คุณสุญญากาศ .. ขอบคุณค่ะ ที่ยอด คุณวิจตรวาทะลักษณ์ .. จะรอค่ะ ตอนนี้ขวัญก็ล่องลอยไปตามลม อย่าปล่อยให้ขวัญลอยหายไปนะคะ คุณดาวอังคาร .. ความเหงาที่ปรากฏเป็นบทกลอน ยังมิได้กึ่งของความรู้สึกที่มี คุณทำมะชาด .. ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ คงรอคำตอบจากกอหญ้าต่อไป มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
28 มิถุนายน 2548 11:21 น. - comment id 485388
ลมเอ๋ยลมอย่าพ้อและต่อว่า ที่ผ่านมาหวั่นไหวเพราะใครนั่น โอบลูบไล้ใต้ดาวพราวแสงจันทร์ พอตะวันเยี่ยมฟ้ากลับลาไกล
28 มิถุนายน 2548 12:22 น. - comment id 485413
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ลมยังคงเพ้อพร่ำดุจย้ำว่า ด้อยวาสนายากไร้สุดใฝ่ฝัน ศักดิ์มิเทียมโชติช่วงดวงตาวัน หญ้าจึงผันยามทิวานั้นมาเยือน
28 มิถุนายน 2548 15:15 น. - comment id 485502
โห๋ย เขียนเก่งจัง เป็นกลอนโชว์ด้วย เขียนไงนะ สอนบั้งซิ กลอนคุนคนสวยใจดี โชว์บ่อยกว่าใครเลย คารวะสามจอก ไม่เห็นมีอีแมวเลยนะ จะขอคำปรึกษาเรื่องเขียนบ้างก็ไม่มี ไปอ่านกลอนเก่าแล้วหลายเรื่ออง ชอบคนไม่เจ้าชู้ที่ซู๊ดเลย
28 มิถุนายน 2548 16:15 น. - comment id 485530
ภาษาที่งามด้วยรสคำไพเราะมาก มาอ่านด้วยความชื่นชมค่ะน้องอัลมิตรา
28 มิถุนายน 2548 16:30 น. - comment id 485539
มาขอชื่นชมงานค่ะ.....ไพเราะจัง...........
28 มิถุนายน 2548 17:06 น. - comment id 485551
ลมมันพัดหนาว อยากได้สาวๆมากอดให้อุ่น หากว่าคนๆนั้นเป็นคุณ ใจละมุนละล่องลอยไปแสนไกล
28 มิถุนายน 2548 18:18 น. - comment id 485570
สวยงามฉ่ำหวานละเมียดละไม เต็มไปด้วยธรรมชาติจริง ๆ ค่ะ
28 มิถุนายน 2548 19:03 น. - comment id 485603
สายลมครวญ เพลงโศก
28 มิถุนายน 2548 20:56 น. - comment id 485654
คุณชายเฉิ่ม .. ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการค่ะ คุณจะปรึกษาอะไรเกี่ยวกับกลอนหรือคะ อัลมิตราไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญแต่อย่างใด ที่บ้านกลอนไทย เห็นมีอยู่หลายคนที่พอจะแนะนำคุณได้ คุณลองค้นอ่านไปเรื่อย ๆ ก็จะพบค่ะ ต้องขออภัยเกี่ยวกับเรื่องเมล์ด้วยค่ะ ที่ไม่อาจลงเมล์จริงได้ คุณดอกแก้ว .. ขอบคุณมากค่ะ เป็นลมละมุนที่แสนจะน้อยใจ ค่ะ คุณสลักเสลา .. ขอบคุณมากค่ะ กุหลาบหอมจัง ไอซ์ .. เมื่อลมหนาวพัดมา ก็หวังกายาใครสักคนให้อุ่นไปคลายหนาว หากว่าคนนั้นคือคุณ ลมละมุนก็จะอบอุ่นทันใด คุณซอนย่า .. ขอบคุณมากค่ะ สีชมพูประจำวันอังคารเป๊ะเลย :) คุณลอยไปในสายลม .. อัลมิตราคิดถึงชื่อของคุณนะคะ ตอนที่เขียนชุดนี้ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
29 มิถุนายน 2548 08:38 น. - comment id 485761
เสียงลมครวญโลมไล้ปลายยอดหญ้า ใต้มายาดาวระยิบกระซิบแผ่ว ทั้งทุ่งหญ้าไหววาบอาบแสงแวว หยดน้ำค้างเกาะแพรวดุจเพชรพลอย พัดยอดอ่อนพลิ้วพลิกระริกไหว เป่าโลมไล้ลู่เอียงแค่เพียงค่อย หนาวสะท้านถึงรากเธอฝากรอย เพียงคำพล่อยโอษฐ์โลมหรือลมลวง
29 มิถุนายน 2548 12:12 น. - comment id 485887
ม้าลาย .. จากเมื่อก่อนอ้อนหาคราลมล่อง ร่ายทำนองเพราะพริ้งไม่นิ่งเฉย มวลหญ้างามมิเอนดั่งเช่นเคย คงละเลยไมตรีที่พัดมา คงหมดสิ้นอาลัยในความภักดิ์ จึงหาญหักไมตรีที่โหยหา ก่อนยังเคยกล่อมใจให้ทุกครา ไยกอหญ้าโปรดแสงแห่งสุรีย์ ?
30 มิถุนายน 2548 11:58 น. - comment id 486362
แม้เป็นได้เพียงให้เธอใฝ่ฝัน ชั่วข้ามคืนเท่านั้นก็สุขสม ในชีวิตยังอยากเป็นสายลม ได้พลิ้วพรมยอดหญ้าจนล้าแรง..
30 มิถุนายน 2548 23:24 น. - comment id 486688
สวัสดียามรัตติกาลค่ะ คุณฤกษ์ .. หากว่าฝันเป็นไปดั่งใจคิด เทพลิขิตเพียงคืนได้ชื่นสม ก็ยังคงปรารถนาหาสายลม ก่อนกอหญ้าระทมร่างจมดิน :)
31 กรกฎาคม 2548 09:30 น. - comment id 497825
สายลมยังพัดอยู่นิรันดร์