คมมีด บาดลึก ช้ำเลือด แดงเดือด สีสด หอมหวาน ปักซ้ำ ลึกลง...ยาวนาน ละลาน โลหิต เจิ่งนอง ลูกเหล็ก ชิ้นเล็ก คมกริบ ไกลริบ แรงถีบ วิถีกระสุน มองดู นึกภาพ กายพรุน นอนหนุน หมอนนิ่ง...ไม่พลิกกาย สมองคิด ภาพช้ำ ซ้ำทรวง อยากทะลวง ออกมา ขว้างทิ้ง แต่ใจนึง อยากเก็บ เอาไว้ยิง ให้แดดิ้น ดับคา กายไป