เสียงเพลงแผ่วแว่วหวานกังวาลแว่ว เป็นเสียงของพิณแก้วที่สดใส สร้อยสำเนียงเสียงหวานซึ้งจับใจ เสียงจากใจสอดประสานที่ชานเรือน ชานเรือนนี้เคยมีคนที่รัก เป็นที่พักผ่อนกายให้คลายเหงา แต่วันนี้คงมีแค่เพียงเงา กับความเศร้าโศกซึ้งซึมในทรวง พิณแก้วเจ้าไปห่างไกลแล้ว เสียงเพลงแผ่วแววมาคราเคลิ้มฝัน เสียงเพลงนี้สถิตในใจทุกคืนวัน เป็นนิรันดร์แห่งตำนานของชานเรือน
26 มิถุนายน 2548 02:02 น. - comment id 484365
อยากมานั่งชานเรือนเป็นเพื่อนเหงา เจ้าของเรือนนั้นคงเศร้าใจหนักหนา เคยมีคนรักก็มาหายไปไกลตา อนิจจาช่างน่าเวทนาซะจริงๆ
26 มิถุนายน 2548 02:48 น. - comment id 484373
เสียงบรรเลงเพลงพิณยินไปทั่ว รอบรอบรั้วเรือนชานกังวาลใส เสียงเสนาะเพราะหวานซ่านจับใจ เสียงใสใสจากพิณแก้วแว่วดังมา จากชานเรือนเพื่อนบ้านนั่นเองหรือ คนที่ชื่อ วายุ ดูเงียบเหงา เพราะคนรักมาหนีหายไม่เห็นเงา มานั่งเศร้าเฝ้ารอ...เจ้าของพิณ
26 มิถุนายน 2548 11:03 น. - comment id 484427
ยามได้ยิน เสียงพิณ พี่แสนเศร้า เคยมีเจ้า เคียงข้าง ร่วมสร้างฝัน เสียงพิณดัง แว่วมา อยู่ทั้งวัน ใยโศกสรร เศร้าโศก ทุกข์ระทม
26 มิถุนายน 2548 12:27 น. - comment id 484457
เสียงเพลงแผ่วแว่วหวานกังวาลจิต ใจยังคิดถึงพี่ที่เคยห่วง แม้ตัวได้จากไปใจช้ำทรวง อยากกลับทวงสัญญานักรักนิรันดร์