ถึงตอนสายแดดส่ายหน้าว่ามันสาย ฝากลมบ่ายไหว้วานสานต่อฝัน จนเลยห้วงล่วงถึงซึ่งสายัณห์ ครบรอบฝันจันทร์เริ่มแต่งแสงนวลใย....... ภาพเนื้อนวลก็หวนคืนทั้งตื่นหลับ ต่อแล้วนับความคำนึงจะถึงไหน คิดถึงเอยคิดถึงเอ๋ยขาดแล้วใจ ฟ้าสวยใสโปรดสดับรับคำวอน...... เก็บความในไม่นานวันคงหวั่นไหว ก็เนื้อใจให้ร้อนรุ่มไฟสุมขอน พร่ำรำพึงคนึงหาห่วงอาทร อิงแอบหมอนนอนผิงฟ้าห่มผ้าดาว..... ให้ลมลูบจูบแก้มนวลทวนจูบพี่ ผ้าผืนนี้ฟ้าให้ไว้กอดกายสาว หริ่งเรไรใบไม้บางน้ำค้างพราว กล่อมให้เจ้าเข้าห้องฝันชั้นนิทรา.....