ถึงเธอคนหนึ่ง

ลมรำเพย

หัวใจเธอ...เคยไหม...ที่จะรู้
ว่าทำร้าย...ใครอยู่...ทุกวันหนา
เฝ้ามองเธอ...รักเธอ...ทุกเวลา
แต่เธอลา...ร้างไกล....มิไยดี
     น้ำตาเอ่อ...ล้นหัวใจ...มีใครเห็น
มิเคยเป็น...มิเคยรู้...มิสุขศรี
เจ็บดวงใจ...ใครจะรู้...นะคนดี
รักที่มี...เธอไม่เห็น...ไม่สนใจ
     รอสักวัน...ที่เธอจะ...เห็นค่า
วันเวลา...ผ่านไป...ใจหวั่นไหว
จะมีไหม...ที่สักวัน...เธอเข้าใจ
ว่ามีใคร...เฝ้าคอย...รอแต่เธอ
     มองท้องฟ้า...ราตรี...มืดหม่นหมอง
แสงเรืองรอง...ของจันทร์หม่น...อยู่เสมอ
มองสุดฟ้า...เคว้งคว้าง...พลางพร่ำเพ้อ
ว่ารักเธอ...ใจร้อง...ก้องระทม				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    19 มิถุนายน 2548 21:06 น. - comment id 481570

    ลอยล่องมองเหม่อเพ้อชวนฝัน
    เหตุใดกันเธอนั้นมองไม่เห็น
    ทำทุกอย่างทุกทางให้ได้เป็น
    เกินความซ่อนเร้นที่เธอไม่สนใจ
    
    หายไปนานนะสวัสดี
  • เรนเองคะ..

    19 มิถุนายน 2548 21:32 น. - comment id 481580

    ..สื่อได้ไพเราะ.. มากด้วยดิคะ ..
    เรน..แวะมา..  ทักทายนะคะ ..
  • จอมอสูร

    20 มิถุนายน 2548 09:06 น. - comment id 481661

    1.gif
    
    เข้ามาทักทายนะครับ
    
    ชื่นชมผลงานฮับ
    
    และชอบนามปากกา คุณจังเลยครับ
    
    31.gif
  • ภาวิดา

    20 มิถุนายน 2548 19:22 น. - comment id 482070

    มาเป็นกำลังใจให้สมหวังนะคะ 
    
    ^^
  • นางสาวธรรมดา

    23 มิถุนายน 2548 01:03 น. - comment id 483119

    เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
  • ลมรำเพย

    24 มิถุนายน 2548 08:23 น. - comment id 483633

    ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน