มีเรื่องเล่า เน่าเน่า กระเซ้าจิต ทำให้คิด ถึงวัน พระจันทร์หมอง ไร้สิ้นแล้ว หนทาง ตามครรลอง เมามัวหมอง มลาย สลายไป มีอยู่ว่า ความรัก มาทักฉัน ให้ชีวิต เรานั้น พลันสดใส เข้ามาค้น เข้าหา ในหัวใจ ให้ชีวิต ใครใคร ชื่นใจกัน ได้รู้ว่า ความรัก ช่างสับสน อีกต้องทน ขื่นขม มิสมสันต์ เมื่อแรกรัก มีแยก แตกต่างกัน ทุกทุกวัน หาทางออก ของหัวใจ ตอนนี้ล้า ข้าแล้ว ไม่เอารัก แม้มาทัก มากล้น ไม่สดใส ไม่เอาแล้ว มีรัก อย่างใครใคร จะเก็บใจ ใส่กล่อง ไม่มองเลย
16 มิถุนายน 2548 05:24 น. - comment id 480446
แต่งได้เศร้าใจมาก อ่านแล้วซึ้งกินใจ แต่งกลอนเก่งดีนะ ชอบกลอนมากเลยที่แต่งเพราะดี%
16 มิถุนายน 2548 11:43 น. - comment id 480565
มีรัก ยากนัก ยากเก้บ หลุดแล้ว หลุดเลย มิหวนคืน
16 มิถุนายน 2548 17:07 น. - comment id 480684
หารักนั้นหาง่าย แต่จะเก็บรักษาไว้ให้ยืนนานนั้น..แสนยาก
16 มิถุนายน 2548 17:26 น. - comment id 480697
สวัสดีครับคุณตาหวาน ขอบคุณสำหรับคำชมครับแวะมาอ่านอีกนะครับ
16 มิถุนายน 2548 17:31 น. - comment id 480702
ยามมีรัก ยากนัก จะยั้งอยู่ ยามจะหา ความรู้รัก ยังหนักกว่า ยากจะบีบ บีบอย่างไร ได้น้ำตา ยากจะหา หาอย่างไร ได้รักจริง สวัสดีครับ คุณลอยไปในสายลม ขอบคุณที่มาอ่านครับ
16 มิถุนายน 2548 17:36 น. - comment id 480704
ถึงแม้ง่าย ก่อนตาย จะหารัก แต่จะเก็บ รักไว้ ที่ไหนหรือ แม้เราทิ้ง เราไป ใจรู้ปรือ แต่รักหรือ อยู่ในใจ ไม่เสื่อมคลาย ขอบคุณคุนโอ คาลิฟโซ ที่มาอ่านครับ
18 มิถุนายน 2548 17:41 น. - comment id 481313
อยากบอกรักว่ารักเธอ.....ก็ไม่กล้า อยากว่าชอบเธอ.........กลัวไม่สน ไม่อยากเห็นภาพใครบางคน ที่ต้องเก็บไว้ในกล่องใจ