ตอนที่ฉันล้มลง... ทุกอย่างดูสงบ... เพิ่งรู้ว่าเมื่อก่อนตัวเองต้องเหนื่อยแค่ไหนกับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้ามา ... ... เป็นครั้งแรกที่เงยหน้ามองท้องฟ้า อย่างเต็มตา... ในขอบเขตสายตาฉันไม่เห็นอะไรเลยนอกจาก..ท้องฟ้า.. ... สีฟ้าช่างสวยงามจัง ... นั่นไง ปุยเมฆอิสระ... ฉันได้เห็นท้องฟ้าในมุมมองที่ไม่เคยเห็นมาก่อน... .... ฉันเห็น ความฝัน.. จินตนาการ... มากมาย *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* *-=-* ฉันรู้ดีว่า... ไม่มีเวทมนตร์ใดๆ มีเพียงหัวใจกับร่างกายที่อ่อนล้า แค่สายลมเบาๆ ก็พร้อมจะมีน้ำตา แค่เธอเอ่ยคำลา... สองเท้าก็ล้าเกินกว่าจะก้าวเดิน เมื่อก่อนเวลาฉันก้าวเดิน หลายสิ่งเข้ามามากมายเกินกว่าจะรับได้ เมื่อฉันหยุดล้มลง หลายสิ่งรอบข้างก็จากไป ทิ้งฉันไว้ ร้องไห้ ลำพัง ไ ด้ เ ห็ น ท้ อ ง ฟ้ า ใ น มุ ม ม อ ง ใ ห ม่ ฟ้ า ช่ า ง ก ว้ า ง ใ ห ญ่ . . . ม อ ง ไ ด้ ไ ก ล เ กิ น ก ว่ า เ ค ย นึ ก ฝั น ถ้ า วั น นี้ ฉั น ไ ม่ ได้ ล้ ม ล ง . . . ค ง ไ ม่ เ ห็ น สิ่ ง ที่ ห ล า ยค น พู ด กั น ท้ อ ง ฟ้ า ใ บ เ ดิ ม . . . มี ร้ อ ย ฝั น พั น จิ น ต น า ก า ร คงถึงเวลาที่ฉันจะลุกขึ้นยืน ผ่านฝันร้ายในค่ำคืนที่เหน็บหนาว สองเท้าก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางถนนแห่งดวงดาว จะจดจำท้องฟ้าใบเดิม และเรื่องราว เมื่อคราว ฉันล้มลง
15 มิถุนายน 2548 11:16 น. - comment id 480120
สวัสดีคะ..พันดาว อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากนะ ใช่แล้ว แม้จะล้มสักกี่ครั้ง เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะหยัดยืน สู้ ๆๆ กลอนเพราะมาก ๆ เลยนะ เด๊วขอนึกกลอนแต่งตอบกลอน หุหุ
15 มิถุนายน 2548 11:22 น. - comment id 480124
หายไปนานเลยนะค่ะพันดาว......เปิ้ลด้วย คิดถึงเสมอนะค่ะทั้งสองคนเลย......
15 มิถุนายน 2548 12:01 น. - comment id 480148
....@ \"---ลุกขึ้นยืน ผ่านฝันร้ายในค่ำคืนที่เหน็บหนาว สองเท้าก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางถนนแห่งดวงดาว---\" เราจะเดินเป็นเพื่อนนะ ...มาเป็นกำลังใจให้ก้าวเดิน....ต่อไปถึงฝันนะ
15 มิถุนายน 2548 12:19 น. - comment id 480157
เมื่อคราวฉันล้มลง มีใครไหมจะช่วย เมื่อคราวที่ฉันป่วย มีใครไหมอยากจะรักษา หายากนัก ไม่มีใคร จักช่วย มอบชีวา มีเพียง ตัวและเวลา จะช่วยรักษาทุกอย่างไป หลายครั้งมองท้องฟ้า ฟ้าช่างหม่น แต่มีหลาย มองฟ้า ฟ้ากลับสดใส ทั้งที่เป็นท้องฟ้าเดียวกัน เธอฉันเพียงห่างไกล ก็คือ ต่างคนต่างใจ ต่างฝัน ต่างจินตนาการ ........................................ หายไปนานนะคะ พันดาว กว่ากลอนบทใหม่จะนำมาลง เพราะ ดีค่ะ ความหมายดีด้วยล่ะ ต่อเติมกำลังใจให้กัน
15 มิถุนายน 2548 16:37 น. - comment id 480286
สวัสดี ก่ะเจ้า ปั้นฮ่าว งานเขียนดูดีดี๊ ไม่เห็นเหมือน กับหน้าตา เลย น่ะจ๊ะ ตะเอง คริ คิก ฉันเป็นผู้หญิงที่ธรรมดาคนหนึ่ง มีเพียงความฝัน กับสองขา ที่เก้าเดินไป พร้อมกับเธอ ....
15 มิถุนายน 2548 18:25 น. - comment id 480324
ไม่ได้อ่านกลอนที่พันดาวนานแล้วนะคะ ยังเพราะเหมือนเดิม ถ้อยคำที่ลึกซึ้งไม่บอกว่าใครเขียนก็รู้ เหอๆ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
15 มิถุนายน 2548 20:42 น. - comment id 480373
คงถึงเวลาที่ฉันจะลุกขึ้นยืน ผ่านฝันร้ายในค่ำคืนที่เหน็บหนาว สองเท้าก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางถนนแห่งดวงดาว.. จะจดจำท้องฟ้าใบเดิม และเรื่องราว เมื่อคราว ฉันล้มลง.. คืนที่เหน็บหนาว .. สองเท้า.. ก็ยังคงสั่น.. กลัวๆกล้าๆ.. กลางฝนพรำ.. ยักษ์ตัวดำๆ.. ก้าวเข้ามา.. ..แบบเรน..หัดแต่ง.. นะคะ .. บทกวี.. ของพี่ชายพันดาว ..ยังคงอ่อนโยนในความรู้สึกของเรน .. เรน ... คิดถึง .. นะคะ ..
17 มิถุนายน 2548 08:49 น. - comment id 480787
To: แอ็ปเปิ้ล: ขอบคุณน่ะ มาคนแรกเลย.. ดีใจที่มีกำลังใจ.. ลึกขึ้นแล้วก้าวเดินต่อเลยน่ะ สู้ๆ พันดาวนอนพักก่อน อิอิ
17 มิถุนายน 2548 08:55 น. - comment id 480788
To: แก้วนีดา: ขอบคุณครับ ช่วงนี้งานยุ่งมากไม่ค่อยได้เข้ามาเลย ดีใจที่ยังติดตามกลอนพันดาวอยู่น่ะ
17 มิถุนายน 2548 08:58 น. - comment id 480789
To: ทำมะชาด: ยินดีตอนรับสู่บ้านพันดาว ขอบคุณสำหรับประโยคที่ให้กำลังใจน่ะ... ต้องก้าวเดินต่อไปบนถนนแห่งดวงดาว
17 มิถุนายน 2548 09:00 น. - comment id 480790
To: ลอยไปในสายลม: สวัสดีแวว ดีใจที่ยังเป็นแฟนที่เหนียวแน่น กลอนเพราะมากๆๆ ประทับใจ เป็นกำลังใจให้เดินต่อไปน่ะ
17 มิถุนายน 2548 09:04 น. - comment id 480791
To: ฟ้าสีคราม: คิดถึงน่ะ... ไม่ได้เขียนกลอนด้วยกันนานล่ะ... เตรียมตัวให้ดี อิอิ เอาแบบเพราะที่สุดเลยน่ะ ถึงเวลาของ แอ็ปเปิ้ลสีฟ้า พันดาราสีครามแล้ว เย้ๆ
17 มิถุนายน 2548 09:05 น. - comment id 480793
To: ปลาวาฬสีน้ำเงิน: ขอบคุณ ที่ติดตามมาเสมอเลย ดีใจจัง ... :-)
17 มิถุนายน 2548 10:18 น. - comment id 480826
ขอบคุณน่ะเรนที่แวะมา ขอบคุณบทกลอนที่แต่งตอบ... คิดถึงเช่นกันน่ะ
23 มิถุนายน 2548 13:36 น. - comment id 483269
ก่อนนั้น... ฉันมีนับร้อยความฝัน พันจินตนาการยามมองฟ้า เมฆสีขาวลอยล่อง สองมือน้อย ๆ อยากประคองปุยนุ่นลงมา แต่แล้ว ก็สุดกำลังจะไขว่คว้า และสายลมแรงกล้า ก็พัดเมฆน้อยลอยผ่านไป ก่อนนั้น ฉันเคยเดินอ้อมภูเขาลูกนั้นไปดูที่อยู่ของดวงอาทิตย์ที่ฝันใฝ่ ฉันเคยสงสัย ว่าดวงจันทร์ หมู่ดาวมากมาย แอบซ่อนตัวอยู่แห่งหนไหน รัคติกาล และ รุ่งอรุณ อาศัยอยู่ที่เดียวกันไหม หรือ อาจกำลังเอนกาย สลับสับเปลี่ยนกัน ก่อนนั้น ฉันเคยวิ่งตามเส้นโค้งของสายรุ้ง..เหมือนค้นหาฝัน อยากรู้เหลือเกินว่า หน้าตา ท่าทาง เวลาดื่มด่ำสายน้ำ เป็นเช่นไรกัน จะมีครบ 7 สี อย่างที่ใคร ๆ ต่างบอกฉันหรือไม่อย่างไร ก่อนนั้น ฉันเคยคิดอยากเขียนข้อความใส่ขวดโหลใบใหญ่ ข้ามท้องทะเล แผ่นน้ำกว้างไกล อยากรู้ว่าจะมีใครสักคนไหม มาเปิดอ่านและตอบกลับข้อความส่งถึงกัน และในตอนนี้ ฉันก็ยังไม่หมดซึ่งจินตนาการ และความฝัน หลากร้อยพันคำถาม ที่ยังรอคอยคำตอบ อยู่ทุกคืนวัน อาจค้นพบคำตอบบ้าง หรือบางอย่างอาจเป็นเช่นนิทานที่หลอกกัน แต่ที่สุดเส้นการเดินทางสายนั้น ฉันรู้สึกอบอุ่นได้ในทุกร้อยฝัน พันจินตนาการ เอากลอนมาฝากอย่างที่บอกไว้นะจ๊ะ
10 กรกฎาคม 2548 12:10 น. - comment id 490002
ชอบกลอนมากมายคะ
11 กรกฎาคม 2548 09:45 น. - comment id 490342
To: แอ็ปเปิ้ล: ขอบคุณนะ สำหรับ ร้อยฝัน พันจินตนาการ กับบทกลอนไพเราะเสมอ.. ... โทษนะตอบ comment ช้ามากเลย แต่ไม่ลืมนะ ขอให้มีร้อยฝัน พันจินตนาการตลอดไปนะ :-)
11 กรกฎาคม 2548 09:55 น. - comment id 490343
To: poet_p: ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมเยียนนะ หายไปนานเลย เป็นไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า ดีใจจะที่กลับมาเยี่ยนเยียนกัน เวลาผ่านไปเร็วเนอะ ... :-)
13 กรกฎาคม 2548 18:17 น. - comment id 491240
เส้นขอบฟ้า...อยู่ตรงไหน ฉันไม่เคยรู้ ได้แต่มองอยู่ในมุมเหงา ๆ อย่างหวั่นไหว ฟ้ากว้าง สายลมแรง ฝนเม็ดร่วงหล่น โปรยปลาย หัวใจชุ่มฝน ดวงตามีน้ำใส สองเท้าฝ่าลมก้าวไปค้นร้อยฝัน พันจินตนาการ เหงา ๆ นะ มาแต่งกลอนไว้ที่บ้านพันดาว ไม่ได้แต่งกลอนเศร้า ๆ นานล่ะ บางครั้งถ้าไม่เหงา ก็แต่งกลอนไม่ออกละ เจ้าหญิงแห่งความเหงา อยากบอก อิอิ
14 กรกฎาคม 2548 10:20 น. - comment id 491426
To: แอ็ปเปิ้ล: ขอบคุณเธอ... เจ้าหญิงแห่งความเหงา ที่บอกเล่าเรื่องราว... ผ่านดวงตาอันอ่อนไหว สัมผัสความฝัน... เส้นทางเดิน.. ผ่านบทกลอนที่กลั่นจากหัวใจ ฉันรับรู้ได้.. ถึงความเป็นไปที่ผ่านมา ----- ขอบคุณความเหงาของเธอในวันหนึ่ง.. ที่อย่างน้อยทำให้ฉันได้อ่านบทกลอนที่งดงาม :-)
23 กรกฎาคม 2548 14:52 น. - comment id 494943
ว้า พันดาวหายไปอีกแล้วนะคะ รออ่านอยู่นะคะ ไม่ได้คุยกันเลย คิดถึงจัง ^_^ .................................... ขอบฟ้าฟากโน้นสบายดีไหม ขอบฟ้าฟากนี้ สุขใจอยู่ ขอบฟ้าฟากนี้ อยากบอกให้รู้ ยังคอยเธออยู่มิรู้ลืม
27 กรกฎาคม 2548 09:50 น. - comment id 496213
To: ลอยมาตามสายลม: พันดาว... ไม่ได้หายไปไหนนะ... แต่ช่วงนี้งานเยอะเลยไม่ได้แต่งกลอนเลย ยังคิดถึงเพื่อนกลอนเสมอ ดีใจนะที่แวะเวียนมาฝากข้อความดีดี ขอบคุณมาก คิดถึงเช่นกัน...
27 กรกฎาคม 2548 16:52 น. - comment id 496436
ก๊อกๆๆๆๆ ไม่ได้แวะมาแถวนี้ซะนานเลย .. ไม่รู้ว่ายังจำกันได้รึป่าว แต่ยังงัยก็มาแล้ว แถวยังได้อะไรดีๆกลับไป ....เหมือนเดิมเลยนะ นี่ขนาดไม่ค่อยว่าง (ไม่ได้ชมหรอก ..แอบยิ้มทำไมล่ะ)
2 สิงหาคม 2548 14:15 น. - comment id 498663
ไม่ได้มาอ่านเสียนาน ฝีมือยังไม่ตกเลยนะค่ะ อิอิ
10 สิงหาคม 2548 08:29 น. - comment id 502093
ไม่เจอกันนานแล้วน่ะ... พันดาว ...999 ดวง.... คิดถึง...น่ะ... ไม่รู้ว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่... หายไปเลยน่ะ... ไม่เห็นเข้ามาเหมือนเก่าเลย... วันนี้..แวะมาฝากความคิดถึงให้เจ้าของ บ้านก่อนแล้วกัน
26 กันยายน 2548 09:34 น. - comment id 519063
To: Tonfon: เจ้าบ้านกว่าจะมาเปิดประตู รอนานหน่อยนะ ดีใจที่แวะมา .. แต่ให้ยิ้มภูมิใจก็ไม่ได้เหรอ อิอิ
26 กันยายน 2548 10:18 น. - comment id 519087
To: Aum: ขอบคุณที่แวะเข้ามากั๊ป
26 กันยายน 2548 10:27 น. - comment id 519094
To: ภูตะวัน: วันเวลาผ่านไปเร็วเนอะ.. พันดาวก็ยังคงเดินเส้นทางเดิม เส้นทางเก่า เพียงแต่มีอะไรเข้ามาในชีวิตหลายอย่าง.. แต่ไม่เคยลืมบ้านหลังนี้ กับเพื่อนที่ชื่อว่า ภูตะวัน นะ คิดถึงเช่นกัน