#......มาทำงานยอดดอยแดนไกลใครจะเห็น.................. .......ยากลำเค็ญเพียงใดใจยังห่วง................. .......คิคถึงยอดหฤทัยใจจะขาด....... .............แต่มิอาจตัดใจทิ้งหน้าที่...............................#
ครูดอยไกลแสนไกล 7 มิ.ย. 2548 11:41 น. - ID 76991 
749
4
0
7 มิถุนายน 2548 12:00 น. - comment id 476279
ตัวอยู่ไกลแต่ใจยังห่วงหวง ตัวอยู่ไกลกลัวใครลวงใจหลบหนี ตัวอยู่ไกลแสนไกลกันอย่างนี้ ก็หวังเพียงใจคนดีไม่ห่างกัน ........................อิอิ
7 มิถุนายน 2548 12:18 น. - comment id 476294
อยู่ไกล แต่ด้วยหน้าที่ จำต้องทำ
7 มิถุนายน 2548 13:08 น. - comment id 476331
อุดมการ์และหน้าที่คือสิ่งที่เหนืออื่นใด..แวะมาเป็นกำลังใจให้ครับ..
7 มิถุนายน 2548 14:56 น. - comment id 476369
ขอบคุณครับ....สำหรับกำลังใจ...ทุกอักษร
7 มิถุนายน 2548 15:46 น. - comment id 476397
แม้ว่าหน้าที่นี้สำคัญ แต่ก็มีวันล่วงลับและกลับหาย อย่ามัวเครียดไปจะเสียดาย เวลาที่มีที่ผูกพัน งานนะสำคัญ คะ แต่คนรอบข้างก็สำคัญนะคะ
7 มิถุนายน 2548 22:32 น. - comment id 476729
เพราะหน้าที่ภาระกิจที่กระทำ จึงต้องยอมชอกช้ำจำห่างเจ้า ทั้งที่พี่แสนรักในนงเยาว์ แต่สักวันสองเราคงคู่เคียงเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
