จอมอสูร

3 มิถุนายน 2548 09:41 น. - comment id 473848

 คุณ ภาวิดา 

...๏หนาวโสมเร้าโลมกาย
รังสีพรายก็ปกคลุม
หนาวทิ่มแลแทงรุม
เยียบเย็นกุม ณ คืนคราวฯ

...๏เนื้อหนาวก็ห่มผืน
ไออุ่นกลืนก็คลายหนาว
แต่หนาวจิตช่างเจ็บยาว
ตรมแหลกร้าวแทบรวดลาญฯ

อืมมมม!!!มติชนเลยเหรอครับ
ยังไม่เคยอ่านบทกลอนใน นสพ
นะครับ เลยไม่แน่ใจ
ว่า เหมือน ฤ ต่าง 



คุณ แก้วประเสริฐ

...๏ดลไพรให้ไหวหวาม
เจ้าโลมลามกิ่งเรียงราย
ช่างพลิ้วลมปลิวปลาย
เอื่อยเอื่อยสายแผ่สันต์ศานติ์ฯ

...๏แผ่วแผ่วช่างผ่องใส
เจ้าลูบไล้ผ่านกายลาญ
เล็มเลียแลล่วงมาน
ดับเพลิงซ่านให้โศกคลายฯ

ยืนกินลมฮับ!!!

บินเดี่ยวหมื่นลี้

2 มิถุนายน 2548 14:03 น. - comment id 474106

หวั่นไหวในห้วงฝัน
ด้วยไกลกันสุดบรรยาย
เคยแอบแนบชิดกาย
สิเน่ห์หายห่างจากกัน

ฟากฟ้าที่กั้นแบ่ง
อีกคู่แข่งที่โรมรัน
คอนเข้าเฝ้าแจ่มจันทร์
สุดท้ายฉันคงเสียนาง....

***แวะมาอ่าน ผ่านมาแจมนิดๆครับ..

แก้วนีดาเองจ๊ะ.

2 มิถุนายน 2548 14:32 น. - comment id 474121

โดดเดี่ยวเดียวดาย
มองฟ้าไกลให้อ้างว้าง
ท้องฟ้าไรจันทร์เคียงข้าง
แสนอ้างว้างเดียวดาย

เขียนได้เศร้าดีค่ะ......
มองเห็นถึงความเหงา...อ้างว้างเลย...

อัลมิตรา

2 มิถุนายน 2548 15:11 น. - comment id 474150

เพียงชั่วคราวราวกับอาภัพนัก 
ได้ประจักษ์ความจริงอันยิ่งใหญ่
ว่าความรักหลุดลอยคล้อยจากไกล 
เกินฝันใฝ่สุดคว้ามาครอบครอง

ฤๅวันชื่นคืนสุขทุกสิ่งสรรพ 
นั้นล่วงลับร้างไกลไปทั้งผอง
แล้วคืนสู่สามัญตามครรลอง 
จำใจต้องยอมรับกับเหตุการณ์ 

เพราะหวั่นไหว จึง เวิ้งว้าง

ขอโทษครับ...ผมเมา

2 มิถุนายน 2548 16:19 น. - comment id 474201

**แวะมาอ่าน  ผ่านมาทักทายครับผม...

จอมอสูร

2 มิถุนายน 2548 17:40 น. - comment id 474219

 นมัสเต ทุกๆท่านครับ

คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้

...๐รักหายเพราะห่างเหิน
คงไกลเกิน ฤ เกินฝัน
เอื้อมคว้าทุกคืนวัน
เจ้าแสงจันทร์อันแจ่มดวง

..๐อยากเกี่ยวมาคลอแนบ
อยากอิงแอบอิ่มอาบทรวง
อยากถักเส้นรักรวง
ร้อยบาศบ่วงคล้องดวงจันทร์

.....



คุณ แก้วนีดาเองจ๊ะ.

..๐แม้นลับคล้ายดับสูญ
จึ่งอาดูรอยู่เดียวดาย
ด้วยหลงแสงเหลื่อมลาย
ขอมั่นหมาย...รอฉายโสม



คุณ อัลฯ

..๐เปรียบจันทร์ลับอับแสงอาจแสร้งห่าง
คงเคว้งคว้างสร่างสุขท่วมทุกข์ถม
ด้วยรักร้อยลอยหายตามสายลม
จำขื่นขมจมเศร้าเคล้าน้ำตา



คุณ ขอโทษครับ...ผมเมา 

ขอบคุณครับที่แวะมาทักทาย
อิอิ เมาแถวไหนครับ
ว่างๆจะได้ดวลกันสักตั้ง
ฮาๆ

ภาวิดา

2 มิถุนายน 2548 18:26 น. - comment id 474239

เป็นยานี ที่อ่านแล้วสะดุด 

ที่ความไม่ธรรมดาของยานี

สำนวน สำเนียง คล้ายกับที่เคยอ่าน

ตามมติชน อย่างนั้นเลยค่ะ

แปลกเหมือนกัน.. ทำไมคิดไปนู่น

สวยงามมากค่ะ ลีลา เป็นยานี

แก้วประเสริฐ

2 มิถุนายน 2548 22:02 น. - comment id 474333

   หวั่นไหวกลายเป็นรัก
คิดหมายหักทำยังไง
ล่วงรู้เพียงแค่ใจ
เหตุไฉนเฝ้าช้ำระทม

          คิดบอกรักชักกลัว
อกระรัวช่างขื่นขม
ไม่บอกก็อกตรม
ไปกินลมเถอะเพื่อนยา...
แก้วประเสริฐ.

ผู้หญิงไร้เงา

2 มิถุนายน 2548 22:07 น. - comment id 474339

พร่ำเพ้อและเก้อคอย
ใจดวงน้อยเหมือนสาญสูญ
รักไร้ทวีคูณ
แต่เพิ่มพูนความเดียวดาย

เหมือนจมคมความเศร้า
ที่ตัวเราเฝ้าแหนงหน่าย
ไม่เว้นไม่วางวาย
หรือต้องตายจนหายไป  

แต่งได้ดีมากเลยค่ะ

สดายุ

3 มิถุนายน 2548 04:38 น. - comment id 474432

๐ ปลายวัน ๐

๐ เหลือเพียงจะจมลับ
จึงระยับให้มองยล
เหลือเพียงนภาบน
ที่จะแดงจนแสงจาง

๐ จากเพื่อจะย้อนใหม่
ผลักสมัยสู่เลือนราง
จากเพื่อว่าเรื่อสาง
จะกระตุ้นให้โหยหา

๐ เห็นใกล้บ่ใช่หมาย
เหตุเพราะง่ายจะชายตา
เมื่อไกลก็ไขว่คว้า
อกละล้าเพราะคอยเห็น

๐ ราตรีคงมีดาว
ส่องสกาวพร้อมจันทร์เพ็ญ
แสงน้อยพอปล่อยเข็ญ
และแสงเย็นพอปลอบใจ

๐ ไม่ร้อนทั้งอ่อนแรง
ไม่เจิดแจ้งอุไรไกล
ไม่เผาระเร้าขัย
เสมือนไร้และไม่มี

๐ คลุมขันธ์กรรทบเทียบ
แต่เย็นเยียบที่ย่ำยี
เปลี่ยวเปล่าที่เข้าตี
จะต่อต้านช่างหนักแรง

๐ รอเยี่ยมตะวันย้อน
จะตากร้อนให้ทิ่มแทง
รอส่องรังสีแสง
จะกลับแจ้งเห็นภาพ...ใคร

จอมอสูร

3 มิถุนายน 2548 10:42 น. - comment id 474467

นมัสเต คุณ ผู้หญิงไร้เงา 

...๏แม้นตายจากทัณฑ์ตรม
ด้วยขื่นขมเกินกานต์ทน
คงร้าวแลร้อนลน
จักจำจนทุกชาติแฮฯ

ขอขอบคุณนะครับที่ทักทาย
มึนแล้วครับ 555

นมัสเต คุณสดายุ
ขอปัดฝุ่นนะครับ แฮะๆ



สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙

.....๏เอื่อยเอื่อยแสงนิลกาลผสานสริยะสาย
จันทร์โฉมประโลมหมาย............ไผท

.....๏เคลื่อนเฟื้อยฟ้าอัสดงผจงสละไสว
คลี่กลืน ณ ผืนไพร......................ผจัญ

.....๏ทึมทึมด้วยรุจิหมองสนองนยะสวรรค์
พื้นภพสยบพลัน..........................สลัว

.....๏เปรียบแพรวพรายศศิเดชกิเลสดรุณินัว
มอดไหม้ดนัยมัว........................ระเริง

.....๏ตาวันเกินพละทานสะคราญกลเถลิง
ย่อมพ่ายสลายเพลิง.....................ละเลง

.....๏หนาวแผ่คลุมกลสุมและเคลือบมนะคะเครง
รื้นหลั่งเพราะวังเวง.....................ระราน

.....๏ปลายวันเยือนดุจเตือนก็ทาบสติวิการ
แจ่มชัดจรัสมาร..........................ประกาย

.....๏ยิ่งยลยิ่งภวขมระทมรตะมลาย
พ่ายจันทร์ประหวั่นวาย..................วิกล

กุ้งหนามแดง

3 มิถุนายน 2548 11:16 น. - comment id 474481

อารมณ์นี้ก็น่าหวั่นไหวอยู่เหมือนกันน่ะค่ะ..

....

พุดไพร

3 มิถุนายน 2548 12:21 น. - comment id 474523

พุดค่ะ
ซึ้งใจที่ไปอ่านงานพุดนะคะ
ปิติใจค่ะ
พุด..
อ่านงานชิ้นนี้โดนใจมากค่ะ
เพราะพุดรัก
ผู้ชายที่รักสงบเงียบงาม ชอบใช้ชีวิตลำพัง
กับธรรมชาติ และสำคัญรักความ
เดียวดายพร้อมที่มั่นคงจงรักภักดี
หนักแน่นในหญิงเดียวค่ะ 
แบบหัวใจคนโบราณๆ


ซึ้งนักวันหายากมากค่ะ
จอมอสูรรจนาได้ล้ำลึกในถวิลหาค่ะ
และ
พุด
หวังด้วยใจว่า
จอมอสูรคนนี้คงไม่ใจร้างราวอสูรในบทเพลงที่พุดนำฝากนะคะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1655.html

ไม่เคย ไม่เคยคิดเลยว่าคุณ
หล่อเด่น ใจเป็นอสูร
ทาสแท้ของคุณ นั้นคือนักฆ่า
นักบุญใจบาป เป็นแค่ภาพลวงตา
หลงลม ก็โดนคุณล่า
เป็นมารพรานพล่าพรมจรรย์
แรกเจอ พบเธอฉันหลงศรัทธา
หลงคำ คุณจำนรรจ์จา
เธอสร้างศรัทธา ให้ฉัน
หลงชื่น คำชม ในอุดมการณ์
ที่แท้ คือวิชามาร
คารมคำหวาน ของคุณ
รูปหล่อคม สมชายแต่ใจเป็นยักษ์
มองรูปดูยาก ภายในใจเป็นอสูร
หลงพิศวาส ตกเป็นทาสรักคุณ
ทุ่มใจ รักได้เป็นศูนย์
เพราะคุณ ไม่มีหัวใจ
ไม่เคย ไม่เคยรักใครเท่าคุณ
หลงรักคนใจอสูร
รักคุณ ฉันต้องฝันร้าย
สร้างบุญได้บาป
อยากสาบผู้ชาย
คุณสร้างกรรมทำลาย
คุณต้องชดใช้ ผลกรรม

ไม่เคย ไม่เคยรักใครเท่าคุณ
หลงรักคนใจอสูร
รักคุณ ฉันต้องฝันร้าย
สร้างบุญได้บาป
อยากสาบผู้ชาย
คุณสร้างกรรมทำลาย
คุณต้องชดใช้ ผลกรรม... 
 
  

ตัวหนังสือสีแดงน่าจะเป็นม่วงหม่น
ระทมพอกันกับใจอสูรที่แสนหวั่นไหวอ้างว้างนะคะ 

ด้วยรักค่ะ

จอมอสูร

3 มิถุนายน 2548 15:00 น. - comment id 474624

นมัสเตครับ

คุณ กุ้งหนามแดง 
ขอบคุณนะครับที่แวะเวียนมาทักทาย
คนเหงาๆ

..๐เจ็บจิตเพราะจับจด
บ่ละลดกับรักเลือน
จ่อมเจ่ากับเงาเดือน
ดุจเสมือนสมัครตรอม

..๐อ้อนหาเรื่อภากรุ่น
โหยไออุ่นอันอวลหอม
ดื่มด่ำด้วยดมดอม
เคยหวานย้อมยามแย้มดาว





สวัสดีครับ คุณพุดไพร

..๐อยากถาเข้าหาโสม
พร่างโพยมพเยียพราว
อยากเหินสู่ห้วงหาว
เด็ดสกาวสว่างจันทร์


คนอย่างผมมิกล้า บังอาจหักอก
ใครหรอกครับ
มีแต่สคนอื่นแหละ มาล่อหลอก อสูรตนนี้


จอมอสูร น่าจะออกแนวคล้ายๆ 
เพลงเจ้าชายอสูร เพลงของกอล์ฟ เบญจพล
นะครับเคยฟัง มั้ยครับ
ประมาณ


[ เขาเปรียบให้เธอเป็นโฉมงาม
ส่วนฉันมันเจ้าชายอสูร
เป็นสัตว์ร้ายในนิทาน ห่างกันไม่สมดุลย์
เป็นเจ้าชายอสูรคู่กับโฉมงาม

อย่างน้อยเธอเห็นฉันเป็นเจ้าชาย ]

เพื่อนเก่า

3 มิถุนายน 2548 20:02 น. - comment id 474741

นมัสเต เจ้าค่ะ

ท่านจอมอสูร....ตอนหัวใจอ่อนไหว
กลืนเลือด กลืนเลือด

อสูร ที่แท้จริงต้องเป็น เยี่ยงนั้นเจ้าค่ะ
อสูร ขี้อ้อนก็มีด้วยเหรอ

ลิเวอร์พูลก็ทำให้สมปรารถนาไปแล้วนี่นา

ผู้หญิงสีม่วง

4 มิถุนายน 2548 01:12 น. - comment id 474879

อืมมม .. เก่งจังค่ะ ..
ไม่ขอตอบเป็นกลอนนะคะ .. แวะมาอ่านและทักทายค่ะ ..

...................

อยากพูดประโยคนี้จังเลยค่ะ .. เรารู้นะว่าคุณคือใคร .. 

จอมอสูร

4 มิถุนายน 2548 01:37 น. - comment id 474887

นมัสเต ครับ

คุณเพื่อนเก่าๆ 
อิอิ ว่างๆจะไปต่อโคลงที่โน่นบ้างครับ
เห็นกระทู้ยาวเชียว
เลยไม่ค่อยกล้าไปขัดคอเท่าไหร่ อิอิ




 คุณ ผู้หญิงสีม่วง

ขอบคุณนะครับ
ที่จำได้ ว่า ผมคือใคร 
เหมือนเจอเพื่อนเก่าเลยเนอะ

นมัสเต นะครับ

ลมพัดผ่านฟ้า

4 มิถุนายน 2548 19:19 น. - comment id 475151

~วาบวับกับวารวัน~



๐ ครวญหาคราคอยคืน
ผ่านสะอื้นกลืนอาบขม
ฝืนฝันฝ่ารอยพรหม
เซซานซมบ่มด้วยหวัง


๐ พร่ำเพ้อชะเง้อรอ
เคยเคียงคลออุ่นไออัง
รมย์รื่นแม้ขื่นฝัง
ชมดาวยั้งเพื่อยลเดือน


๐ วาบวับกับวารวัน
ที่เคียงกันเพียงกลเพื่อน
เวิ้งว่างวางวายเหมือน
คนไกลเลือนจะลอยลา


๐ ชื้นฉ่ำด้วยช้ำเนตร
ทมเทวษเวียนวอนหา
วูบไหวที่วนมา
ฤๅเพียงพร่าด้วยภาพลวง


๐ เลือนลับจะลาแล้ว
มิใช่แก้วกานต์เก็จสรวง
ละอองดาวที่พราวช่วง
ฤๅเทียบดวงจันทร์แจ่มงาม


๐ คอยเก้อและเก้อคอย
หวังวายลอยลมล้อหยาม
พัดผ่านเพียงปลอบความ
เพื่อก้าวข้ามโซ่สายใย


๐ แม้ฝืนจะเฝ้าฝัน
ยังกางกั้นและผลักไส
ตอกย้ำให้ช้ำใจ
เป็นคนไกลจงกรายเดิน


๐ ลาญแหลกและแตกยับ
ทุกข์ท่วมดับที่ฝันเพลิน
เหนื่อยรานฉานร้าวเกิน
จะฝืนเหิรตามดวงใจ


๐ ปล่อยปลิวละลิ่วลง
ดิ่งจมปลงปลิดหทัย
เคว้งคว้างลอยล่องไกล
สุดแต่ใครจะบัญชาฯ

ลมพัดผ่านฟ้า

4 มิถุนายน 2548 19:22 น. - comment id 475154

สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙

...๐ เรื่อเรื่อนวลคคนานต์สะอ้านศศิประภา
แขไขวิไลตรา................................สวรรค์

...๐ จ้าเจิดแจ่มผิวะแต้มมณีคุณะอนันต์
อาภาสง่าสรร................................ประไพ

...๐ ดารารายก็พะพร่างขจ่างรสิละไม
เฉิดโฉมโพยมใส...........................ละลาน

...๐ เริ่มเลือนรางรพิย่างยะเหยียบนภสถาน
จันทร์ดาวก็ดับกาล.........................สมัย

...๐ ร้อนแรงดังดนุเริืงละเล่นนุชหทัย
หลอกล้อพะนอนัย...........................ละลวง

...๐ หมู่นารี ฤ จะอาจและหาญรณ ณ สรวง
ผจัญตะวันดวง...............................รตี...ฯ

จอมอสูร

4 มิถุนายน 2548 21:52 น. - comment id 475196

นมัสเต 
คุณลมพัดผ่านฟ้า




..๐กลางเหวหิมะขาว
ณ คืนคราวที่ขื่นขม
โปรยซ่านด้วย\"สายลม\"
แผ่ขาวขมก็กลบผืน

..๐มั่นรักบ่ลืมรส
อนาคตจะคืบกลืน
วารวันบ่ผันคืน
หากหยุดยืนจะเยียบเย็น

..๐หนาวสุมจะรุมเร้า
ยะเยือกหนาวจะเข้าเข็ญ
หนาวย้ำให้ลำเค็ญ
จิตวาดเว้นจะวอดวาย

..๐นัยน์พร่าบ่ปล่อยวาง
ยืนยลลางที่เลือนหาย
หนาวเยือกยะย่างกราย
ลุเดือนพรายนภาบน

..๐นิลทาบที่ท่วมผืน
พยับคืนคลี่คลุมหน
ลางลับแทบดับชนม์
เกินว่ายวนกับวง\"กรรม\"

..๐\"ต้องเดิน\"แม้นเดียวดาย
ยะย่างกรายบ่คืนคำ
หวังศานติ์ด้วยแสงธรรม
อดีตคล้ำอาจคลายลง

..๐น้อมรับกับเรื่องราว
เพรงกาลคราวบ่คืนรงค์
ตอกย้ำเจตน์จำนงค์
ต้อง\"ปลดปลง\"ความเปลี่ยนแปลงฯ




ทุกทางเดิน ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจ
ของตัวตน ของเรา
ในเมื่อเลือกแล้ว.....หวังเพียงว่าเลือกอย่างมีสติ!???

ฉะนั้น\"ต้อง\"เดินตามทางที่เลือก
แม้นจะเจ็บปางตาย กลืนเลือด กลืนเลือด
เหอๆ 




คนเราต้องเดินไปข้างหา 
ยิ่งจมกับอดีต อนาคตก็มืดมนลงทุกเพลา
ว่ามั้ย!???

แต่
อย่าต้องให้\"ใคร\"ต้องบัญชา\"ใคร\"เลย.....สีกาเอ้ย
จงมองทุกอย่างให้เป็น \"สายลม\" ความว่างเปล่า 
แล้วใช้...\"จิต\" ....ตัดสินเถิด

โชคดีกับทุกเส้นทางนะครับ

ลี่...ชวนมาเยือน

5 มิถุนายน 2548 07:33 น. - comment id 475249

เพราะมากค่ะ...ได้เห็นเป็นตัวอย่างกาพย์ยานีสวยๆ 
ขออนุญาตเก็บไว้ศึกษานะคะ
..............................................................................
ลี่...ผู้มาเยือน
.

จอมอสูร

5 มิถุนายน 2548 21:58 น. - comment id 475468

นมัสเตคับ

คุณ ลี่...ชวนมาเยือน

ตามสะดวกครับผม
ยินดี.......และดีใจที่เข้ามาทักทาย

นะครับ

พี่ดอกแก้ว

6 มิถุนายน 2548 15:58 น. - comment id 475813

ไพเราะมาก...
ด้วยความชื่นชมค่ะ

จอมอสูร

7 มิถุนายน 2548 11:18 น. - comment id 476253

ขอขอบคุณ
พี่ดอกแก้วมากนะครับ 
ที่เข้ามาทักทาย

ยังไม่งดงามหรอกครับ
ผมเพิ่งฝึกแต่งกาพย์ 

ซึ่งเป็นฉันทลักษณ์ที่ไม่ถนัดที่สุด
แหะๆ

รู้สึกว่า งานผมยังขาดๆเกินๆอยู่นะครับ

...

10 มิถุนายน 2548 17:03 น. - comment id 478120

ลมเอย


ลมเอยเพียงเชยกลับเลยพ้นผ่าน
ให้ใจสะท้านหวั่นไหวแล้วผ่านพ้นไป
เหมือนนอนผลับฝัน
ฟื้นคืนไม่เจอหัวใจ
ถึงเหงาเพียงไรข่มใจระทม


ใจเอ๋ย ไม่เคยจะเจอเนื้อคู่
แต่ใครไม่รู้ ดูเหมือนมากับสายลม
ไม่ทันได้ทัก ไม่เคยได้เชยชิดชม
แล้วสายลมโชย ให้เธอเลือนลับตา


หากเธอคือความฝัน
อยากกลับไปในฝัน
เธอคนนั้นคงไม่มีวันรางเลือนจากฉันไป

หากเธอคือความฝัน
อยากหลับชั่วนิรันดร์
อยากจะพบเจอเธอ
อยากมีเธอไว้แนบเคียงใจ
ไม่มีวับลบเลือน


ลมเจ้าจงพัดไป
บอกเธอให้รู้ ฉันอยู่ตรงนี้ เฝ้าคอย

หากเธอคือความฝัน
อยากกลับไปในฝัน
เธอคนนั้นคงไม่มีวันรางเลือนจากฉันไป

หากเธอคือความฝัน
อยากหลับชั่วนิรันดร์
อยากจะพบเจอเธอ
อยากมีเธอไว้แนบเคียงใจ
ไม่มีวับลบเลือน


หากได้พบเจอเธอ
จะกอดเธอแนบกายไม่มีวันร้างลา

จาก ละครเวทีทวิภพ เดอะ มิวสิคคัล

http://media.9dset.com/movie/AUD/AUD1404/2.wma

จอมอสูร

10 มิถุนายน 2548 23:04 น. - comment id 478304

เพลงไพเราะดีเนอะ

คุณ ...

ชอบจังขอบคุณฮับ

ลักษมณ์

12 มิถุนายน 2548 19:30 น. - comment id 478930

จอมอสูร

19 มิถุนายน 2548 21:50 น. - comment id 481590

ขอบคุณ 
คุณลักษณ์ นะครับ ที่แวะมาทักทาย