ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมยังทนอยู่ทุกวันตรงนี้ รู้ทั้งรู้ความจริงทั้งหมดที่มี ก็คือเธอคนดีมีอีกคนข้างกาย หลอกตัวเองไปวัน-วัน ว่าไม่นานเธอจะมีฉันคนเดียวได้ ความรู้สึกวันนี้แค่ที่ 1 ก็ดีใจ เลยยอมเจ็บอยู่เรื่อยไปกับหัวใจที่แบ่งปัน จะมีวันนั้นมั๊ยนะคนดี วันที่ฉันคนนี้ไม่ต้องไหวหวั่น วันที่รักของเราไม่ต้องถูกแบ่งปัน วันที่เธอนั้นจะรักฉันหมดทั้งใจ แค่วันนี้เพียงเธอรับปากกัน ส่วนนานแค่ไหนนั้นฉันรอได้ อย่างน้อยก็ช่วยเติมต่อแรงในหัวใจ ให้เข้มแข็งต่อไปในการรอ ................................................................................... เพื่อนเราอีกแล้ว...... หุหุ มานเป็นเหตุการณ์ของเพื่อนกิอ่ะค่ะ ความรักทำให้เรายอมได้ขนาดนี้เลยใช่มั๊ย เค้าใจร้ายจังเพื่อนกิดีจะตายทำไมเค้ายังมีใครน้อ...
29 พฤษภาคม 2548 19:01 น. - comment id 472489
เพื่อนเราก้อเป็นนะ... อืมม...คล้ายกันเลย สงสารเพื่อนเหมือนกัน ทำไงได้เนอะ..หัวใจห้ามกันไม่ได้ เราก็ทำได้แค่ห่วง...เท่านั้น ***อยากให้เพื่อนรู้ว่า..ยงไงก็มีเพื่อน..เสมอ***
30 พฤษภาคม 2548 00:37 น. - comment id 472605
แวะมาอ่าน ผ่านมาด้วยแรงแห่งความคิดถึง จะห้ามใดในหล้าว่าได้ห้าม แค่ครั่นครามห้ามจิตไม่คิดถึง ห้วงแห่งใจได้มีเธอไว้คนึง เฝ้าคิดถึงแต่เธอลืมไม่ลง สวัสดีคราบบบบบ
30 พฤษภาคม 2548 19:19 น. - comment id 472941
กลอนเพราะมากค่ะ ความรักก็เป็นแบบนี้ล่ะค่ะ มีสองด้านเสมอ...ทุกข์เพราะรัก...สุขเพราะรัก แต่บางครั้งเราก็..ต้องยอมตัดบางอย่างไปนะคะ ชีวิตไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้
7 มิถุนายน 2548 20:58 น. - comment id 476686
ขอบคุนค่าทุกความคิดเห็นเลยนะ