จะหลับ จะตื่น จะกลางคืน หรือกลางวัน ก่อเกิดเพียงความร้าวรานให้ใจไขว่คว้า ตื่นขึ้นพร้อมกับรอยจางจางของน้ำตา และพบกับโลกที่ว่างเปล่าเบื้องหน้าอีกวัน นอนกอดความฝัน เมื่อไหร่จึงจะผ่านไปเสียที ความรู้สึกที่เหมือนทั้งโลกนี้มีเพียงตัวฉัน ย่ำอยู่ตรงความทรงจำเก่าเก่า กับเรื่องราวร้อยพัน ใช้ชีวิตไปวันวัน...เหมือนคนไม่มีหัวใจ เป็นได้เพียงนี้นะ ความคิดถึง... ทำให้คนเศร้า สุข ซึ้ง ร้าวรอน อ่อนไหว แม้เพียงหลับตา ยังมองเห็นเพียงใครคนหนึ่งอยู่ร่ำไป ในยามที่ความคิดถึงบังเกิดในใจ...ร้อนรน โหดร้าย เหลือเกิน
Jeminine 20 ธ.ค. 2544 00:00 น. - ID 7641 
893
4
0
20 ธันวาคม 2544 00:50 น. - comment id 26197
จริงด้วย...ความคิดถึงนี่ ทำให้เรารู้สึกร้อนรนจริง ๆ....กลอนนี้เพราะมากเลยจ้า
20 ธันวาคม 2544 01:36 น. - comment id 26205
อื่มมม... เป็นเหมือนกันจ้า...
20 ธันวาคม 2544 01:44 น. - comment id 26207
เคยคิดถึงเหมือนกันมันทรมานสุดทน แต่ก้อไม่ สามารถทำอะไรได้ เพราะทำอย่างไรก้อไม่มีทาง ได้เจอ แต่คิดอีกทีก้อยังดีที่ได้คิดถึงจริงมั๊ยจ๊ะ
20 ธันวาคม 2544 07:48 น. - comment id 26236
อืม เมื่อมีความรู้สึกคิดถึงแล้วก็จะรู้สึกเหงาตามมาเนาะ
16 มกราคม 2545 20:51 น. - comment id 30778
ถึงโหดร้าย แต่มันก็น่าคิดถึงไม่ใช่เหรอจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
