ยังจดจำในวันที่ฝนพรำ เธอยิ้มฉำมาพร้อมกับสายฝน บอกว่าขอไปโรงเรียนด้วยคน แล้วเธอก๊ยืนตากฝนเรียกรถเมล์ เธอรู่ไหมวันนั้นใจฉันสั่น ขึ้นรถไปด้วยใจที่หวั่นไหว ถึงเธอฉันไม่ได้นั่งติดชิดใกล้ แต่รู้ไหมใจฉันลอยไปใกล้เธอ ถึงวันนี้ฉันไม่อยากคิดถึงมัน คิดถึงแล้วใจก๊สั่นยังไม่หาย เธอคนนั้นคนที่ฉันรักมากมาย แต่สุดท้ายแค่เพรยงรักลอยลม