มันตกผลึกแล้ว น้ำตา เคยหลั่งรินนานมา หลายสิบครั้ง ลงสู่พสุธา มิขาด น่าอนาถเกินยั้ง เอ่อล้นทุกที ดวงฤดีโศกเศร้า รันทด ความรักนั้นมาหมด เลิกร้าง นิยามแห่งสลด หดหู่ มาคู่ความอ้างว้าง เหว่ว้าหัวใจ ใจโศกเศร้าเหงาเงียบ หาใดเปรียบเทียบเคียงมา ทับถมตรมอุรา ชลนาทุกค่ำคืน น้ำตามันรินไหล จากหัวใจอันขมขื่น ร่วงหล่นบนพื้น พสุธาด้วยอาลัย กระทั่งมันเหือดแแห้ง ระเหยแข็งเป็นแผ่นใส ตกผลึกลึกสุดใจ แตกกระจายไร้อารมณ์ ร้างไร้ซึ่งใครปลอบ จึงตีกรอบความขื่นขม ทุก์ท้อขอตรอมตรม ขอจ่อมจมอยู่ลำพัง รออรุโณทัย กระจ่างใสสว่างหวัง พาใจก้าวไปยัง สู่ฝั่งฝันบันดาลดล รออยู่ที่ตรงนี้ คงจะมีใครสักคน ซับน้ำตาที่หลั่งล้น พาผ่านพ้นทรมาน มีไหมใครเข้าถึง เฝ้าคำนึงคอยสมาน ฤทัยที่แแหลกราน หล่อประสานได้ดังเดิม
ช่อมะไฟ 20 พ.ค. 2548 00:47 น. - ID 76239 
945
3
0
20 พฤษภาคม 2548 08:16 น. - comment id 469496
มันมากจนเอ่อล้น.......................ดวงตา รินหลั่งดั่งธารา...........................ท่วมท้น เนืองนองล่องไหลมา...................เกินกัก เวียนว่ายมิอาจพ้น......................แอ่งน้ำความระทม
20 พฤษภาคม 2548 09:11 น. - comment id 469510
หากแก้วร้าวรานแตกแยกเป็นเสี่ยง ไม่อาจเลี่ยงพินาศพลาดความหวัง แต่หัวใจร้าวรานแทบจะพัง พอหยุดยั้งกลับคืนฟื้นเหมือนเดิม หัวใจไม่ใช่แก้วนี่นา มาเถอะจะช่วยสมานรอยแผลร้าวรานให้..ถ้าเต็มใจ อิอิ อาจใช้กาวติดตู้ปลา ก็ได้ อิอิ
20 พฤษภาคม 2548 10:20 น. - comment id 469526
จบซะที หยุดน้ำตา ที่ถาถม ความตรอมตรม จมไว้ ที่ใจนี้ ไม่ต้องคิด แม้แต่ฝัน จะไม่มี จบซะที จากซะที เท่านี้พอ.
20 พฤษภาคม 2548 21:41 น. - comment id 469741
เขียนได้เห็นภาพรอยร้าวนี้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
