นั่งมองความว่างเปล่าอย่างร้าวล้า ต่อมน้ำตาทำหน้าที่แข่งสายฝน เหงาสุดเหงาหัวใจเกินอดทน ความสับสนทำว้าวนจนอ่อนใจ นั่งตากน้ำตากฝนจนปอนเปียก ความอาทรร่อนแร่เห่ไปไหน จะขาดรอนแล้วหนอทั้งหัวใจ รู้ป้างไหมใครคนนี้คิดถึงเธอ
11 พฤษภาคม 2548 13:23 น. - comment id 465119
งานนี้น้ำฝนปนน้ำตาอีกละมั้งเนี๊ยะ... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ..
11 พฤษภาคม 2548 18:31 น. - comment id 465237
เป็นความรู้สึกที่เศร้ามาก น้ำฝนกับน้ำตาช่างเข้ากันเหลือเกิน
11 พฤษภาคม 2548 19:20 น. - comment id 465275
ว่างเปล่าเงียบเหงาเศร้าเหม่อลอย เหมือนคนคอยใครสักคนหนึ่ง รอมานานแสนนานการคิดถึง สักวันหนึ่งเธอคงจะกลับมา
11 พฤษภาคม 2548 19:58 น. - comment id 465312
ความเหงา ความว่างเปล่า เป็นเพื่อนสนิทของหลายๆคนเลยนะคะ **แวะมาทักทายค้าบบ**
11 พฤษภาคม 2548 20:17 น. - comment id 465336
ความอ้างว้างอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนมีมันเป็นเพื่อนเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง กลอนน่ารักดีค่ะ
12 พฤษภาคม 2548 08:18 น. - comment id 465612
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่านครับ ซึ้งใจมาก
31 กรกฎาคม 2548 20:47 น. - comment id 497991
321