คืนวันอันผันผ่านนานเกินรอ เจ็บจนพอขอย้ำคำอันซ้ำเสริม ต้องร้าวรวดปวดใจด้วยช้ำที่ต่อเติม ยามคนเดิมมาเหินห่างจางเจือไป ถึงทุกข์ทนขื่นขมยังเชิญเชื้อ ดุจช้ำเกื้อก่อสุขทุกข์ทับถม เสพทุกข์จนพบสุขปนระทม ช้ำตรอมตรมจนชินชาพาสุขใจ หากเดือนใดไร้ทุกข์หนักจากรักร้าว หรือวันใดยามตื่นเช้าไร้ขื่นขม ทั้งยามใดขาดหมองเศร้าและตรอมตรม ไร้ระทมจากจอมขวัญพลันเศร้าใจ วอนแก้วตาครานี้ขอความปราณี โปรดย่ำยีตีตอกลงตรงใจข้า ด้วยคำรักอันชอกช้ำคร่ำครวญมา ช่วยให้ข้าได้เสพสุขจากทุกข์เอย
ซ่อนศิลป์ 11 พ.ค. 2548 08:55 น. - ID 75779 
1087
6
0
11 พฤษภาคม 2548 09:20 น. - comment id 465003
โห! กลอนเพราะค่ะ .. อกยิ่งเดาะๆอยู่ อาการยิ่งหนักซ้ำร้ายเข้าไปอีกอ่ะ
11 พฤษภาคม 2548 13:36 น. - comment id 465126
โห..ท่านกะให้สาแก่ใจเลยหรือนี่.... **แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ..
11 พฤษภาคม 2548 20:15 น. - comment id 465330
...ช่วยให้ข้าได้เสพสุขจากทุกข์เอย. เศร้าจังเลย...หายเศร้าเร็วๆนะคะ **แวะมาทักทายคะ**
11 พฤษภาคม 2548 21:39 น. - comment id 465397
ต้องทุกข์ทนหม่นหมองน้ำน้องหน้า เมื่อเธอลาจากไปไม่ห่วงฉัน เหลือเป็นเพียงความเศร้าไว้เฝ้ากัน จนตัวฉันร่ำไห้ใจอาดูลย์แวะมาทักทายค่ะ
12 พฤษภาคม 2548 01:43 น. - comment id 465537
แวะอ่านค่ะ
12 พฤษภาคม 2548 19:11 น. - comment id 465959
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นเลยครับ แค่ยอมพ่ายในรักให้ดับดิ้น แต่ไม่สิ้นคำกลอนเสนาะหู แม้นต้องช้ำเสียใจขอลองดู ให้โศกอยู่คู่บทกลอนตลอดไป
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
