ทำไมหนาฟ้าจ๋าใจร้ายจัง ฟ้าเกลียดชังอะไรในตัวฉัน จึงไม่ยอมให้หมู่ดาวพราวแสงกัน อีกพระจันทร์ก็เร้นหายไม่เห็นมา ปล่อยให้ความมืดมิดทำร้ายกัน ปล่อยให้ความไหวหวั่นมันถามหา ปล่อยให้รักเก่าๆ ยังค้างคา ปล่อยให้น้ำตามาเป็นเพื่อนเหมือนเช่นเคย
วาดเวลา 8 พ.ค. 2548 11:02 น. - ID 75607 
964
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
