ห่างหายกันไปนาน ไม่คิดว่าวันวานจะย้อนคืนมาใหม่ วันนี้ที่เธอเข้ามาทักทาย ฉันรู้เลยว่าเธอไม่เคยตายจากความทรงจำ หัวใจไม่รู้สึกเจ็บปวดเมื่อเจอหน้า เฉย ๆ ชา ซะด้วยซ้ำ แต่เมื่อเธอเอ่ยถ้อย-คำที่เธอย้ำ จุดประกายความทรงจำในแววตา ไม่เคยลืมเธอฉันรู้ แต่ไม่นึกว่าจู่ จู่ เธอจะมาหา มาบอกว่ายังคิดถึงและรักตลอดมา กับคนที่เธอไม่เคยเห็นค่าในวันนั้น หัวใจเริ่มรู้สึกหวั่นไหว อยากให้วันนี้เป็นเพียงความฝัน แค่การหมุนของเวลาทำให้เราต้องมาเจอกัน แต่อย่าผูกพันเหมือนวันนั้นเพราะใจฉันเจ็บเหลือเกิน รู้ว่ายังลืมเธอไม่ได้ เธอคือคนที่ทำให้หัวใจได้อบอุ่น อ้อมกอดที่อ่อนโยนละมุนยังอุ่น ๆในใจ และยังไม่เคยตัดมันจากใจได้เลย แต่ความเจ็บปวดครั้งนั้น มันทรมานจนยากที่ใจจะเอ่ย วันนี้หากจะรักกันก็อย่าให้เหมือนเช่นวันนั้นเลย ขอให้สองเราเป็นแค่คนคุ้นเคยก็พอ
6 พฤษภาคม 2548 20:04 น. - comment id 462927
เมื่อเธอห่างหายกันไปนาน ทำให้ความร้าวรานเกือบลืมหาย แต่แล้วเธอกลับมาจนทำให้ฉันยิ่งทุรนทุราย เพราะว่าเธอมีความหมายต่อลมหายใจ แต่ไม่อยากเป็นเหมือนวันก่อน ที่ต้องอุทรณ์แล้วนอนฝันสลาย เมื่อเธอจากไปเหมือนหัวใจใกล้วางวาย จนแถมจะขาดใจตายเมื่อรักสลายหายไป ฉะนั้นหากกลับมาในหนนี้ ขอไห้ไหมอย่าได้มีความหวั่นไหว กลัวเหลือเกินเธอจะเดินผ่านมาแล้วผ่านไป เพราะฉันคงหมดลมหายใจหากเธอเปลี่ยนไปอีกครั้งหนึ่ง ชอบค่ะชอบ กลอนโดนใจนะค่ะ