แล้วเรื่องราวก็จบลง นิทานของเราคงถึงตอนอวสาน ที่ว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดกาล มันก็แค่บทนิทานไม่เป็นเรื่องจริง เป็นเหมือนเรื่องราวเพ้อเจ้อ ให้ฉันฝันว่ามีเธอ เธอไม่ทอดทิ้ง แต่เมื่อนิทานจบลงตรงความจริง จึงเหลือเพียงความปวดร้าวที่สงบนิ่ง ในน้ำตา
25 เมษายน 2544 14:55 น. - comment id 1694
เพราะค่ะ...(เศร้าด้วย)...
25 เมษายน 2544 15:43 น. - comment id 1697
เนื้อหากินใจดี....
25 เมษายน 2544 17:49 น. - comment id 1709
เพราะมากจ๊ะ
25 เมษายน 2544 20:14 น. - comment id 1717
แงงงงงงงงง๊ เศร้าเหลือเกิน ตรงกับความจริงอ่ะ แต่เพราะจับใจเลย
26 เมษายน 2544 12:51 น. - comment id 1741
ขอบคุณน้ำแข็ง PAN โคลอน กะเอจังมากๆๆ เลย อิๆๆ ดีใจจ้า
27 เมษายน 2544 08:27 น. - comment id 1755
เขียนดีนะ ชอบ(คงรู้นะว่าใคร)
27 เมษายน 2544 09:30 น. - comment id 1759
อิๆ รู้จ่ะวายะ ขอบคุณมาก
30 มิถุนายน 2544 07:21 น. - comment id 4250
ชอบน่ะชอบๆ อิอิ