ความเหงา..ในสายหมอก

เบนนี่

วันนี้มีแต่ความเหว่หว้า
ไม่มีคนที่เคียงข้างตลอดมาอย่างเก่าก่อน
ไม่มีไออุ่นแห่งรักมีเพียงน้ำตาที่เปียกปอน
มีแค่เพียงสายลมอ่อนยามค่ำคืน
	ไม่รู้ว่าต้องเหงาอย่างนี้อีกนานไหม
หรือยังคงต้องฝันร้ายยามหลับไหลไม่ยอมตื่น
ไม่มีดวงดาวส่องแสงพร่างพราวยามค่ำคืน
ไร้คนข้างกายหวนคืนไม่กลับมา
	เป็นเพราะใจไม่รู้ความหมาย...คำว่ารัก
พอสูญเสียเลยรู้ว่ารักมีค่าหนักหนา
พอเธอหายไปไม่หวนกลับมา
เลยรู้ว่าเธอ..คือทุกสิ่งที่มีค่ามากมาย
	ลมหายใจในวันพรุ่งนี้.ที่ไม่มีเธอ
มีเพียงน้ำตาที่ไหลเอ่อ..ของคนที่อ่อนไหว
ไร้เรี่ยวแรงหมดกำลัง..จะก้าวเดินต่อไป
เมื่อวันนี้ มีเพียงลมหายใจที่ไม่มีเธอ
	เหงา..เหงา..ท่ามกลางสายลม สายหมอก
ทำได้แค่ลวงหลอกว่าเราจะได้พบเจอ
คนที่ฉันรักที่แท้จริง มีเพียงแค่เธอ.
รอคอยมาเสมอแม้ไม่มีหวังอะไร
	สุขใจเมื่อได้คิดถึงวันเก่า.
วันที่มีเธอเคียงข้างเป็นเงาไม่ห่างไปไหน
แต่วันนี้สิ้นสุดแล้ว..ตรงที่เธอหมดลมหายใจ
ฉันจะอยู่ได้อย่างไร.เมื่อคนที่รู้ใจ...ไม่กลับมา
	ทำไมโลกนี้ไม่ยุติธรรมต้องกลั่นแกล้ง
เหมือนสวรรค์เสแสร้งให้ต้องห่วงหา
จะลบลืมเธอออกจากความคิดแต่ภาพเธอยังคงติดตา
ทำได้รอคอยเรื่อยมาจนกว่าจะหมดลม.
	หายใจเข้าออกในทุกช่วงแต่ละวัน
ความสุขที่เคยมีมันชั่งแสนสั้น..เหลือแต่ความขื่นขม
คืนนี้..คงต้องนอนกอดหมอนอย่างคนที่โง่งม
ต่อให้ร้องหายจนหมดลมเธอก็ไม่มีทางหวนคืน.
				
comments powered by Disqus
  • ปลอบขวัญ

    4 พฤษภาคม 2548 22:47 น. - comment id 462103

    อย่าเหงาเงียบหงุดหงิดหยุดคิดก่อน
    อย่าอาวรณ์ว้าวุ่นให้ขุ่นหมอง
    อย่าเหว่หว้าอารมณ์ระทมครอง
    อย่าร่ำร้องนองหน้าน้ำตาริน
         จะได้พบสบเจอที่เธอรัก
    ไม่นานนักแน่นอนจะถอนสิ้น
    เหงาจะหายคลายโศกได้โบกบิน
    จะผันผินโผฟ้านภาพราว
         จะเห็นเดือนดาราประภาใส
    งามวิไลลอยล่องส่องแสงขาว
    กระพริบพรึกลึกลับวะวับวาว
    สุกสะกราวดาวเดือนได้เยือนยล
          ถึงจะหายไม่หวนใช่ควรคู่
    จงตรองดูดีดีมีมากล้น
    ใช้เวลารอใหม่ใครสักคน
    ไม่หนีพ้นพบแน่ที่แท้จริง
            จงอดกลั้นตันตื้นจงขืนข่ม
    อย่าระทมทุกข์ถมจนจมดิ่ง
    หยุดระเหี่ยเสียใจไม่ประวิง
    ปลิดปล่อยทิ้งเถอะน่าอย่าเศร้าเลย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤษภาคม 2548 23:02 น. - comment id 462109

    เหงาเหงาอยู่ท่ามกลางสายลมสายหมอก
    แถมยังหลอกตัวเองว่าเธอยังห่วงหา
    ซึ่งทั้งหมดในความเป็นจริงฉันเป็นแค่ผู้หญิงที่เธอผ่านมา
    แล้วก็ไม่เคยคิดเห็นค่าเธอจึงได้แค่แวะมาแล้วผ่านเลย
    
    11.gifชอบค่ะชอบ11.gif
  • .:+:+: กวี .. นิพนธ์ :+:+:.

    5 พฤษภาคม 2548 01:45 น. - comment id 462184

    เหงา ในการรอคอย
    ยิ่งคิด เหมือนยิ่งซ้ำรอย ความขื่นขม
    หัวใจ  อ่อนไหว เจ็บจม
    ไม่รู้ว่าต้องทน กับความรู้สึกที่ว่า อีกกี่นาน
    
    ความเหงาเกาะกุมหัวใจ
    ไม่รู้เมื่อไหร่ ความรู้สึกนี้จะผันผ่าน
    ฉันไม่อาจบอกใคร ถึงความร้าวไหว ทรมาน
    อยากเร่งคืนวันให้ผันผ่าน 
                ไม่ต้องทนเหงา ทรมาน เดียวดาย
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน