ไม่มีเหตุผลกับการร้องไห้ คงเป็นเพราะหัวใจ อ่อนไหวไปกับสิ่งที่พบเห็น กับความรู้สึก ที่ได้รับกลับมาแค่ความชาเย็น รู้สึกได้ว่าหัวใจเธอกำลังไหวเอน ห่างสายตา ปาดน้ำตาที่กำลังไหลริน ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยจบสิ้น ความห่วงหา รักเธอมากแค่ไหน ฉันไม่อาจเอ่ยคำใดออกมา นอกจากระบายลมหายใจช้าๆ ให้หยดน้ำตา ร่วงริน ฉันรู้ตัวดี ว่าอ่อนแอ เพราะในบางครั้งก็รู้สึกท้อแท้ กับบางสิ่ง คุกเข่าภาวนา ให้สิ่งที่ได้พบมา ไม่ได้เกิดขึ้นในโลกความจริง พรุ่งนี้ตื่นลืมตาขึ้นทุกสิ่ง ก็เป็นเพียง ฝันไป ตอบฉันได้ไหมคนดี บอกให้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ เธอก็แค่อ่อนไหว เธอไม่ได้ตั้งใจทำร้าย ไม่ได้หวังที่จะทำให้ฉันเสียใจ บอกฉันสักทีได้ไหม .. เพราะอย่างน้อยก็ทำให้น้ำตาที่กำลังไหล ได้หยุดลง วันศุกร์ ที่ 29 เมษายน ร้อนรุ่ม น้ำตาท้น ไม่มีเหตุผล ให้อธิบาย
4 พฤษภาคม 2548 23:08 น. - comment id 462116
ฉันคิดว่าเธอคงเสียใจ กับความรู้สึกที่มีให้ในทุกสิ่ง เธอคงไม่ต้องการทอดทิ้งฉันไว้นั่นคือความจริง แต่เธอไม่อาจจะละทิ้งสิ่งบางสิ่งที่เธอกำลังพบเจอ นั่นก็คือมีเขาซึ่งเธออยากเป็นเงามากกว่าฉัน และรับรู้ถึงความฝันอันยิ่งใหญ่เสมอ ฉันคือคนที่เธอมาพบก่อนแล้วเธอก็ต้องการจากจรไปพบเจอ คนที่เธอคิดว่าใช่เสมอซึ่งก็คือเขาที่เธอยืนอยู่ข้างกาย ชอบนะค่ะ
4 พฤษภาคม 2548 23:48 น. - comment id 462154
,มาชื่นชมบทกวีค่ะ
5 พฤษภาคม 2548 00:43 น. - comment id 462178
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ใช่ ฉันกำลังเสียใจ กับความรู้สึกที่ถูกใครคนหนึ่ง ทำร้าย เหงา มีน้ำตา ด้วยความเดียวดาย ทุกความรู้สึกสลาย เปล่าดาย อ่อนแรง ดาวขอบคุณค่ะ ที่แวะมาคอมเมนท์ให้ สมาชิกใหม่ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ คุณtiki .. ขอบคุณที่เข้ามาทักทายน้องใหม่ค่ะ แนะนำ ติชม ด้วยนะคะ
14 พฤษภาคม 2548 10:03 น. - comment id 466781
อ่ะโห..ตอนแรกที่นัสเห็นชื่อพี่ดาว ไม่นึกว่าจะเขียนกลอนเปล่านะคะ แต่นัสชอบอ่านกลอนเปล่า พอมาอ่านแล้ว อ้ะ ชอบๆ เพราะมากเลยงั่บบทนี้.. งิ้วววววววว