ใจไม่กล้าพอ

เรียงร้อย  เป็นถ้อยคำ
แล้วทำ  เป็นสำนวน
รีบเร่ง  อย่าเรรวน
เดี๋ยวจวน  ได้เวลา
	ชักช้า  ทำไมเล่า
พวกเรา  ต้องไม่ช้า
อืดอาจ  เสียเวลา
แล้วพา  ให้เศร้าใจ
	พูดมา  ทำตัวเกร็ง
รีบเร่ง  ให้เร็วไว
ชักช้า  แล้วเป็นไง
ต้องไป  นั่งคนเดียว
	คนอื่น  เขาไปไกล
ทำไม  นั่งเป็นเกลียว
หันมอง  ให้แลเหลียว
ไม่เกี่ยว  ไม่ได้เลย
	รำพึง  ที่รำพัน
เพราะฉัน  นั่งเฉยเฉย
จบแล้ว  ขอเฉลย
ที่เอ่ย  จีบหญิงเอย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร 25 เม.ย. 2548 12:24 น. - ID 75163

1133

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/75163 ที่มา: - , พงษ์ศักดิ์

comments powered by Disqus

น้ำแข็งไส

25 เมษายน 2548 13:15 น. - comment id 460245

กล้า กล้าหน่อยสิจ๊ะ แล้วจะรุ่ง(ริ่ง) อิอิ


...แวะมาทักทายคนโสดเจ้าค่ะ...

ข้าวปล้อง

25 เมษายน 2548 13:54 น. - comment id 460270
```
๕๕๕  น่ารักดี
```
BongNothMaRu

25 เมษายน 2548 14:07 น. - comment id 460285
```
^__^

อะ ซาแว๊ปปปปป
```

แก้วนีดา

26 เมษายน 2548 16:21 น. - comment id 461204

จะเร่งจะรีบไปไหน
ช้าช้าก็ได้กล้างาม
เร็วไประวังใจขมำ
ด้วยจะว่าไม่บอกกัน

จะรีบไปไหนจ๊ะคุณพงษ์ฯ........เคยได้ยินไหมหละที่เค้าบอกว่า.......ช้าช้าได้พล้าเล่มงามไปครองนะจ๊ะ.....เฮ้อ.......

+ comment แสดงความคิดเห็น