...จากใจ...

แก้วนีดา

จากใจ
ดีใจที่เธอไม่ได้เปลี่ยนใจไปจากฉัน
แม้ความคุ้นเคยจะล่วงเลยพ่านมานานวัน
แต่ที่สุดของใจนั้น  ไม่ได้แปรผันเป็นอื่นกัน
ขอบคุณทุกคืนวัน  ที่เธอยังคงมั่นดังเดิม
ขอบคุณวันเวลาและระยะทาง
ที่เป็นตัวกลางทดสอบความอ้างว้างว่าไม่หวั่นไหว
ขอบคุณที่ทำให้รับรู้ในคุณค่าของหัวใจ
ถึงความซื่อสัตย์ในตัวของใคร...ในบางคน
จะเก็บเกี่ยวความฝันของสองเราไว้
กับการพบกันของสองใจที่อ่อนไหว
จะเก็บไว้อิงแอบแนบชิดอยู่ภายใน
แม้นว่าเราสองต้องห่างไกล  แต่ใจยังคงชิดติดตรึง
จะเก็บคืนวันเก่า  เก่า
คืนที่สองเรานั่งมองดาวที่พราวคนละฝั่งฟ้า
คืนที่สายลมรักแห่งกาลเวลา
พัดพาใจเราสองมาผูกพัน  ฉันและเธอ
จะเก็บเอาไว้ให้คิดถึง
วันซึ้ง  ซึ้งกับความสุขในวันนั้น
พร้อมมอบความรู้สึกดี  ดีให้ต่อกัน
ไม่เปลี่ยนผันแม้ว่าวันจะเปลี่ยนไป
วันนี้ก็เหมือนวันธรรมดาวันหนึ่ง
แต่มีเธอเข้ามาให้รู้สึกพิเศษกว่าวันไหนไหน
ด้วยก่อเกิดความรุสึกดีดีขึ้นในหัวใจ
ทำให้ฉันยิ้มได้  ยิ้มที่สดใสกว่าทุกวัน
เวลาคิดถึงเธอครั้งใดหัวใจให้ไหวอ่อน
แอบส่งความเอื้ออาทธด้วยใจที่ไหวสั่น
ไม่อยากคิดถึงความห่างไกลระหว่างกัน
ขอวันนี้เพียงเท่านั้นที่สองเรามีกันและกันตลอดไป.
.........แด่คุณ........