คิดว่าถ้าไม่เจอกันแล้วจะตัดใจได้ แต่พอไม่เจอหน้าก็ยิ่งคิดถึงเข้าไปใหญ่ทำไมถึงเป็นแบบนี้ น่าจะลืมได้แล้วหากความรู้สึกของฉันเป็นแค่ความรู้สึกดีๆ มันตรงข้ามกันเลยนะตอนนี้คืออยากเห็นหน้าเธอทุกที่ทุกเวลา เหมือนเวลามันเดินช้าลง ถ้าหากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอก็คงไม่คอยมองหา ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางที่เธอจะกลับมา ก็ได้แต่รอทั้งน้ำตา......เพราะคิดว่า สาเหตุที่ทำให้เธอไม่อยากพบหน้าคือการที่ฉันเอ่ยคำว่าชอบออกไป โทษใครไม่ได้ทั้งนั้น ต้องโทษตัวฉันเองที่ไม่คิดซะก่อนว่าถ้าบอกไปแล้วผลลัพธ์มันจะเป็นแบบไหน จึงต้องจำยอมอยู่ห่างอย่างนี้...ทั้งที่ทุกทีเราไม่เคยอยู่ห่างไกล ต้องร้องไห้อีกกี่ครั้งถึงจะเลิกชอบเธอได้........... แล้วเธอยอมให้อภัยกลับมาเป็นคนที่อยู่ใกล้ๆอย่างเดิมซะที
23 เมษายน 2548 02:35 น. - comment id 458932
เขียนดีจังเลย เข้าใจความรู้สึกดีเลยว่าเป็นอย่างไร เธอไม่ได้เหงาคนเดียว เพราะเธอยังมีฉันเหงาเป็นเพื่อนนะ
23 เมษายน 2548 12:52 น. - comment id 459018
เศร้านะ ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ ...
23 เมษายน 2548 14:24 น. - comment id 459079
โดน เลยยยยยยยยยย T^T