@ รุ่งอรุณแลงามสว่างฟ้า ทะเลครามสวยงามสะอาดใส หาดทรายขาวแลละลิ่วเลิศวิไล เสียงคลื่นไซร้ซัดฝั่งสาดกระเซ็น @ ยามเช้าอาทิตย์ส่องทอดสาดแสง เสียงคลื่นแรงกระหน่ำฝั่งสะอื้น ทะเลยังร่ำหา ทุกวันคืน พักชมคลื่นสิ้นอารมณ์ไร้คู่ใจ @ ลมพัดมาพาใจลอยไปทั่ว ไกลน่ากลัวรัญจวนชวนร้องไห้ คลื่นพาซัดพลัดพรากปวดฤทัย คงด้วยใจไม่หวั่นพัดย้อนมา @ ยามเย็นตะวันลาพามืดมน ยอมสู้ทนรอพบวันสดใส ดั่งกลางคืนไกลอาทิตย์การณ์ผ่านไป เธออยู่ไหนสุดสายตาใจภวังค์ @ อาทิตย์ลับขอบฟ้าดวงดาวเด่น สายลมเย็นพัดอ่อนอ่อนหวั่นถวิล เยื่อใยรักผ่านพ้นน้ำตาริน ชั่วฟ้าดินหัวใจฝันยังเฝ้ารอ ศศร
21 เมษายน 2548 21:04 น. - comment id 457731
ดีค้าบ มาเป็นกำลังใจให้ สรรพสิงทั้งหลายย่อมมีจุดยืนของตัวเอง คิดให้ดี คิดให้เหมาะสม ย่อมพาไปในส่งที่ดี
21 เมษายน 2548 21:12 น. - comment id 457740
ยามตกดึกนึกถึงเธอเหม่อมองฟ้า เห็นจันทราเป็นหน้าเธอพร่ำเพ้อหา สุดที่รักห่างหายไปไม่กลับมา อยู่คนเดียวเหว่ว้าน้ำตาริน.. แหะๆ ...
21 เมษายน 2548 23:31 น. - comment id 457842
แวะมาอ่านค่ะ
22 เมษายน 2548 00:28 น. - comment id 457886
เขียนได้งดงามมากครับความหมายดียิ่ง อย่าโกรธผมนะครับรู้สึกว่า สองบทหลังจะผิดฉันทลักษณ์ โปรดลองทวนใหม่ครับ แก้วประเสริฐ.
22 เมษายน 2548 01:55 น. - comment id 457913
มาอ่านก่อนเข้านอนง่ะ อ่านกลอนคุณแล้วต้องนอนหลับฝันดีแน่เลย ไปนอนคิดถึงทะเล คิดถึงโน่นคิดถึงนี่...คงจะดีแฮะ เป็นกำลังใจแต่งกลอนเพราะๆนะ
22 เมษายน 2548 05:34 น. - comment id 457951
อาทิตย์ลับขอบฟ้าพาชีวิต ให้มืดมิดเหมือนอาทิตย์ที่ลับฝั่ง แม้มีเธอเสมอใจในภวังค์ แต่ทุกครั้งก็แสนเศร้าเฝ้าอยากลืม *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
23 เมษายน 2548 12:58 น. - comment id 459021
ความหลังบางครั้ง ยังคงคุณค่าความงดงามในใจเรา นะครับ
26 เมษายน 2548 12:00 น. - comment id 460967
แวะมาชมค๊าบบบบ คุณแต่งกลอนได้ไพเราะขึ้นนะคับ