๑...อดีตเย้ายวล... คืนหนึ่งฝันถึงน้องนาง..........เมื่อยามไกลห่าง คิดถึง บ่จางจากใจ งดงามยังงำรำไพ..................ฉ่ำชุ่มดวงใน ทุกคราวคราได้คิดครวญ ในฝันยังเฝ้าเย้ายวน...........ขบคิดทบทวน ยังอวลชวนอุ่นกรุ่นนัย อดีตยังหวีดหวิวใจ...............ทรงจำย้ำไย ละไมดั่งดอกไม้ขาว งามงดสวยสดพรายพราว.....ดั่งหมู่มวลดาว แวววาวแต่คว้าไม่ถึง ฝันงามในคืนค่ำหนึ่ง...........ดั่งเพียงรำพึง คะนึงถึงหวังครั้งเคย กาลก่อนจรลาจรเลย...........ดุจลมรำเพย ผ่านพ้นแล้วก็ผ่านไป เมษามาเยือนคราใด.........ใจหวั่นสั่นไหว ทั้งที่มิใช่ดั่งเดิม ๒...คะนึงครวญ... คิดถึงซึ่งแววระวี................เป็นไรป่านนี้ เธอนั้นอยู่ดีหรือไร ? โลกจักละมุนละไม..............งดงามสดใส ดั่งตั้งใจไว้ไหมหนอ ในหวังที่ถักที่ทอ................จักงามละออ หรือท้อหรือทุกข์หรือทน รังรองหรือหมองมัวหม่น.....ฦ ฝันป่วนป่น หรือยลเย้าแต่ฝันงาม เป็นคำลำนำงำความ.........จินต-นาถาม วันนี้อยู่ดีหรือไร ? มิอาจจะมีสิ่งใด..................จักบันดาลใจ เพราะไกลทั้งใจทั้งกาย ดอกหวังยังบานพราวพราย.....ขาวใสไหวราย ภายในภวังค์หวังนี้ คิดถึงพึงถามระวี...............อยู่สบายดี มีความสุขีดีหรือ ? เมืองทองธานีพระอังคารที่ ๙ เมษายน ๔๘
21 เมษายน 2548 15:43 น. - comment id 457533
ไพเราะมากเลยค่ะ ฝากความคิดถึงด้วยคนแล้วกันนะค่ะ อิอิ
21 เมษายน 2548 15:46 น. - comment id 457537
*๘_____________๖*
21 เมษายน 2548 15:46 น. - comment id 457538
รำพึง..ถึงนวลน้อง ยามลมต้อง..แตะผิวกาย ในทรวง..ห้วงใจชาย ฝากพระพาย..ไปคร่ำครวญ ยามนี้..พี่ผวา ห่วงกานดา..ครากำสรวล เนื้อเอ๋ย..เจ้าเนื้อนวล อยากจะชวน..ซบอกชาย อุ่นอก..ความคิดถึง ส่งคนึง..ถึงจันทร์ฉาย สัญญา..ตราบชีพวาย มิคิดคลาย..ในรักเดียว .......................................... ..........................................
21 เมษายน 2548 16:50 น. - comment id 457589
งามนักกาพย์กลอนที่เรียง งามเรียบงามพร้อมงามคำ งามขำเจ้าแสนงามถ้าไม่ใจดำ ชายใดได้แลคงชะแง้ใจลอยคอยตาม แอบมาชื่นชมผลงานงามๆที่ชมเจ้างามขำจ๊ะ....
21 เมษายน 2548 16:51 น. - comment id 457592
เป็นงานที่รำพันได้ซึ้งมากๆ เชียว ใครคือแววรวีคนนั้นหนอ น่าดีใจที่มีคนดีๆ คิดถึงเธอ สวัสดีค่ะคุณธันวรา
21 เมษายน 2548 17:05 น. - comment id 457601
ข้างบนนี้พี่เองค่ะ จาก กอกก ไม่ได้ล็อคอิน
21 เมษายน 2548 18:14 น. - comment id 457646
เฝ้าถามเฝ้าตามหาเจ้าแก้วตาคนงาม เฝ้าคะนึงถึงทุกยามคนงามสบายดีหรือเช่นไร เฝ้าคิดเฝ้าคะนึงเธอจะนึกถึงหรือไม่ เฝ้ารักเฝ้าห่วงใยเจ้าจะเป็นเช่นไรหนอดวงแด รักเจ้าจริงยิ่งชีวัน แม้จะอาจเคียงกันเคียงใกล้ รักเจ้าจริงยิ่งสิ่งใด แม้มิอาจรักได้ดั่งใจปอง รักเจ้ามิอาจเชย แต่รักดั่งที่เคยมิเปลี่ยนฝัน รักเจ้าดั่งทะเลรักดวงจันทร์ แม้มิอาจใกล้กันแต่เงาจันทร์ก็อยู่ในทะเล **เฝ้าคะนึงคิดถึงคนไกลหรือค่ะพี่ชาย หากคิดถึงเขาก็บอกเค้าสิค่ะ หวังใจว่ากลอนบทนี้ของพี่ชายจะส่งถึงเค้านะคะ ถ่ายทอดอารมณ์ได้เยี่ยมเลยค่ะ ชื่นชมเสมอมา** **น้องสาว**
21 เมษายน 2548 18:53 น. - comment id 457672
อดีตก่อนเก่าเย้ายวน ... คะนึงครวญ ... วอนสายลมพัดหวนคืน หัวใจดวงเดิมมิอาจฝีน ... ยังคงอยากยืน... เคียงข้างเจ้ามิวางวาย ... พยายามจะให้เป็นกาพย์ฉบัง 16 เช่นกันค่ะ .. มือใหม่พยายามหัด ..
21 เมษายน 2548 19:06 น. - comment id 457678
ไพเราะ .. มากด้วยดิคะ .. เรน .. แวะมา .. ชื่นชม .. นะคะ .. ...
21 เมษายน 2548 23:35 น. - comment id 457847
หาระวีเจอหรือยังคะ ทิกิ
22 เมษายน 2548 08:21 น. - comment id 457998
เมษามาเยือนอีกหน บาดหัวใจคน แอบมอบใจรักภักดี เสียงครวญแด่แววระวี ห่วงหาปราณี จากพี่แสนละมุนใจ แต่เคยรับรู้บ้างไหม ว่ายังมีใคร เจ็บปวดหัวใจทุกครา ความนัยจากธันวรา กรีดในอุรา น้ำตาท่วมท้นล้นใจ
22 เมษายน 2548 11:41 น. - comment id 458075
ความคิดถึงที่เธอฝากถึงเธอคงส่งความคะนึงไปถึงเธอครับคุณผู้หญิงไร้เงา......
22 เมษายน 2548 11:42 น. - comment id 458078
ขอบคุณที่มีเวลามาเยี่ยมงานครับ บุหงา ดาหลัน...
22 เมษายน 2548 11:44 น. - comment id 458084
เป็นความรำพึง อึงอวล อุ่นใจ และละไมมากครับคุณเมจิค....แหละช่างหนักแน่นยิ่งนัก ขอบคุณครับ
22 เมษายน 2548 11:46 น. - comment id 458089
เป็นความคะนึงหนึ่งซึ่งนึกถึง บางคืนก็ถามใจและได้แต่จินตนาการไปตามประสาใจและกายที่ห่างทุกความสัมพันธ์งามในอดีมากแล้วครับคุณแก้วนิดา นางที่กล่างถึงคะนึงคิดมิได้ใจดำอะไรเลย สำหรับเธอมีแต่ให้ทุกความปัจจุบันที่ได้แต่ภาคภูมิตลอดมา....ขอบคุณที่มาครับ
22 เมษายน 2548 11:52 น. - comment id 458096
คำคุณทำให้ความรุ้สึกดีดีของใจหนึ่งซึ่งคะนึงถึงความรู้สึกงามบางใจละไมขึ้นทันใครับคุณกอกก...ถ้าความเป็นผมเป็นความโคดีบ้างของใครบางคน ก็คงต้องขอบคุณใจใครคนนั้นที่หลอมหล่อให้มีปัจจุบันใจนี้......ขอบคุณทุกคำดีดีครับ
22 เมษายน 2548 11:55 น. - comment id 458101
เป็นความพยายามที่สั้น ชัด กระชับใจครับ แหละคงถูกต้องดั่งว่าครับอดีตเย้ายวล หวลคิดทบทวน มิอาจฝืนความคะนึงใจ...พยายามให้เป็นกาพย์ฉบัง16เช่นกันครับแม้รู้ตัวว่าอะไรเป็นอะไรแต่ใจยังยากหลีกหนีความอยากของใจตัว....หยกสีใสหวังว่าใจจะสีสดครับ
22 เมษายน 2548 11:58 น. - comment id 458105
ความหวังใจที่คุณคัตเตอร์มามอบไว้ จะถึงหรือไม่ได้แต่หวังใจเท่านั้นครับ...แต่สิ่งหนึ่งจะยังถึงและสวยซึ้งทุกคะนึงใจคืดทุกความรำลึกและแรงปรารรถนาดีดีที่มีถึงใจนางนั้น แม้มิรู้ว่าทุกวันพรุ่งจะยังคงอย่อย่างนี้หรือไม่ แต่เท่าที่เป็นวันนี้ก็มีมากกว่าจะกล่าวแค่ว่าดีใจแล้ว...ขอบคุณครับ
22 เมษายน 2548 11:59 น. - comment id 458108
ขอบคุณทุกคำชมชื่น และน้ำใจที่มาครับคุณเรน...
22 เมษายน 2548 11:59 น. - comment id 458109
ขอบคุณทุกคำชมชื่น และน้ำใจที่มาครับคุณเรน...
22 เมษายน 2548 12:01 น. - comment id 458112
ไม่เคยหายไปไหนครับคุณทิกิสำหรับนางที่เขียนถึงเสมอมายังคงเป็นปัจจุบันที่อยู่ในคะนึงนึกคิดเสมอ กายห่างความสำพันธ์ แต่ไม่หายไปซึ่งความปรารถนาถึง.....ขอบคุณนะครับ
22 เมษายน 2548 12:05 น. - comment id 458116
ถ้าความบังเอิญที่ผ่านมาทำให้ความปรารถนาในความเป็นคุณเจ็บปวด ได้แต่ขออภัยครับคุณ...ไม่มีใครปรารถนาทำร้ายความรู้สึกใคร โดยเฉพาะทุกดวงใจที่ละไมงามถึงกัน....งานที่เขียนไปคือความคะนึงใจมิได้แฝงปรารถนาถึงความสัมพันธ์เชิงอนาคตดอกครับ ดั่งสายน้ำไหลไปไกล ได้แต่ทอดตามอง และลอยปรารถนาดีดีตามไปหวังใจไหลไปร่วมรวมกันที่ใดสักแห่งหนึ่ง.....ขอบคุณครับตั้งใจตอบมิใช่บังเอิญเขียน
22 เมษายน 2548 12:05 น. - comment id 458117
ถ้าความบังเอิญที่ผ่านมาทำให้ความปรารถนาในความเป็นคุณเจ็บปวด ได้แต่ขออภัยครับคุณ...ไม่มีใครปรารถนาทำร้ายความรู้สึกใคร โดยเฉพาะทุกดวงใจที่ละไมงามถึงกัน....งานที่เขียนไปคือความคะนึงใจมิได้แฝงปรารถนาถึงความสัมพันธ์เชิงอนาคตดอกครับ ดั่งสายน้ำไหลไปไกล ได้แต่ทอดตามอง และลอยปรารถนาดีดีตามไปหวังใจไหลไปร่วมรวมกันที่ใดสักแห่งหนึ่ง.....ขอบคุณครับตั้งใจตอบมิใช่บังเอิญเขียน
22 เมษายน 2548 14:12 น. - comment id 458236
เป็นเพียงความอ่อนไหวบาง ๆ หากหัวใจจะเจ็บแสนเจ็บบ้างในความเป็นตัวตนของคน ๆ หนึ่ง ที่แสดงความรู้สึกถึงใครอีกคน ด้วยความมั่นคง แม้ในความเป็นจริงจะเป็นเช่นไรก็ไม่มีผลต่อความมั่นคงนั้น ... ก่อเกิดความรู้สึกได้หลากหลายเสียจริง... ... หากทุกสิ่งล้วนเกิดเพราะความตั้งใจ ไม่ว่าจะจากใครคนไหน ภพใดบันดาลก็ตาม ความบังเอิญที่เข้าใจ อาจเป็นทุกความตั้งใจของใครซึ่งเรายังมองไม่เห็น อาจเป็นเช่นนั้นกระมัง.. รอยช่างอดีตเย้ายวล ปั่นป่วนใจ ให้คะนึงครวญถึงใครบางคน คนของใครได้มากมาย ความหมายแห่งรักและคิดถึง ลึกซึ้งเสียจริง... ชื่อคุณสะดุดใจ เลยแวะมาทักทาย หวังว่าทุกอักษรแห่งการทักทายนี้จะไม่ทำความรกรุงรัง รำคาญใจ ให้คุณมากเกินไปนะคะ
22 เมษายน 2548 14:47 น. - comment id 458253
จะเขียนอะไรดี ในความคิดเห็นนี้ เพราะสิ่งที่อัลมิตราอยากเขียน เพื่อนๆก็เขียนไปแล้ว สบายดีหรือเปล่าคะคุณ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ