อกแปลบแสบทรวงร้าว ดิ้นแดด้าวคราวมลาย รักสิ้นสวาทหาย ประหนึ่งคล้ายมีดกรีดทรวง เยื่อใยใครนั้นเล่า เคยรักเจ้ากว่าทั้งปวง เจ้าหลอกบอกรักลวง ให้ข้าห่วงหวงสุดใจ คำหวานปานน้ำผึ้ง ที่ตราตรึงซึ้งทรวงใน แท้เทียบเปรียบกับไฟ สุมอกไหม้มวยฤดี ท้ายเหลือเพียงถ่านเถ้า ฟืนกองเก่าและทุลี จำเจ็บชั่วชีวี ว่ารักนี้ทำร้ายใจ
20 เมษายน 2548 11:33 น. - comment id 456573
รักลวงจนร้าวราน เคยพบผ่านมามากมาย ดีชั่วมีหลากหลาย อย่าเหนื่อยหน่ายจงสู้ต่อ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 11:42 น. - comment id 456580
กลอนแต่งดีนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
20 เมษายน 2548 16:09 น. - comment id 456721
เจ็บช้ำระกำนัก เมื่อที่รักมาห่างหาย ทิ้งไว้ให้เดียวดาย เราจึงได้รักหลอกลวง *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 เมษายน 2548 21:20 น. - comment id 456908
ขอบคุณสำหรับทุกคำชมค่ะ เจงๆเราไม่ได้แต่งนานมากแล้วมะก่อนมาแต่งที่นี่ประจำเลย หายไป 4 ปีแหนะ ตอนนี้กำลังปวดใจ T-T เลยกลับมาแต่งกลอน T_T to.. ผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุงสำหรับกำลังใจนะคะ to.. น้ำแข้งไส ขอบคุงเช่นกันค่ะ ^^ to.. ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุงสำหรับคำชมค่ะ ^^ ของคุณก็แต่งได้ดีน้า ^^
21 เมษายน 2548 14:33 น. - comment id 457480
รักใครที่ไหนมาหรือ จึงทำเอาเธอคือนักเดินทาง ต้องอกหักด้วยรักเลือนลาง นักเดินทางเลยช้ำจิตคิดตรมตรอม มาทักทาย......จ๊ะ....นักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่.
21 เมษายน 2548 15:01 น. - comment id 457500
o แก้วนีดา ^^ ม่ายยยิ่งใหญ่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เอิ๊กๆ ทางไกลกว้างคว้างเคี้ยวคดลดหลั่น ต้องบากบั่นเบื้องหน้าหาจุดหมาย ถึงตรากตร่ำซ้ำหนักแทบวางวาย ขอพลีกายเป็นเยี่ยงนักเดินทาง ^^
21 เมษายน 2548 18:04 น. - comment id 457640
มีดปลายแหลม เสียบลง ตรงกลางใจ เพรารักได้ ลาสิ้น คนสิ้นรัก เจ็บครั้งนี้ ร้ายซ้ำ กระหน่ำหนัก ทุกข์ทนหนัก ระกำ สุดซ้ำทรวง มาแวะเยี่ยมครับผม ซ้ำรักนักเดินทาง
16 พฤศจิกายน 2548 23:06 น. - comment id 538157
.....หวัดดีค่ะ คุณนักเดินทาง เอ ชอบเดินทางไหนคะ ทางน้ำ หรือ ทางบก หรือ ทางอากาศคะ ฉางน้อย ชอบทะเลค่ะ ชอบหาดทราย สายลม แสงแดด ค่ะ แว่บมาอ่าน ตอนเจ้าของบ้านออกเดินทางอีกแระ อิอิ