ทำไมต้องรักคนมีเจ้าของ ทำไมต้องมองแต่เขา ทำไมเพ้ออยากมีคำว่าเรา ทั้งๆที่เขาไม่เคยจะแล เรามันก็แค่คนธรรมดา ที่ไม่เคยมีค่าเขาไม่แยแส ไม่ต้องคิดว่าเขาจะเหลียวแล มีแต่เราที่แคร์เขาอยู่ข้างเดียว ทำไมต้องรักคนมีเจ้าของ เจ็บช้ำน้ำตานองไม่มีใครเหลียว อยากให้ใครสักคนมายาเยียว ลบคราบน้ำตาที่เปล่าเปลี่ยวให้ยิ้มได้ อีกครั้ง
19 เมษายน 2548 16:17 น. - comment id 455937
เรื่องความรักมันก็พูดยากอ่ะ ห้ามกันไม่ได้ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ...........
19 เมษายน 2548 20:33 น. - comment id 456105
ช่ายๆเห็นด้วย ความรักพูดยาก เป็นกำลังใจให้นะคะ
19 เมษายน 2548 21:01 น. - comment id 456136
เพราะนะคะ ทิกิ
20 เมษายน 2548 01:01 น. - comment id 456323
ทำไมต้องรักคนมีเจ้าของ ทั้งที่เขานั้นปองดองกันอยู่เสมอ ทำไมต้องรักเพียงแต่แค่ตัวเธอ ทั้งทั้งที่มีคนมาเสนอมอบหัวใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
21 เมษายน 2548 10:24 น. - comment id 457246
ขอบคุรสำหรับทุกกลังใจค่ะ ขอบคุณพี่ตูนมากที่เป็นกำลังใจอ่านทุกบทกลอนของอ้อยนะค่ะ