..๏ ฤๅเพราะเราไม่ก้าวจึงร้าวเจ็บ ดั่งแผลเย็บรอยกลายลายมิสูญ กักขังความทรงจำย้ำอาดูร ทุกข์เพิ่มพูนเสียจนท่วมท้นกอง เคยสาหัสคนรักมาหักหลัง เศร้าทุกครั้งคิดไปใจหม่นหมอง นับแต่นั้นตั้งจิตมิคิดปอง เลิกร่ำร้องสายสัมพันธ์สัญญาใคร ขอเข็ดหลาบตราบเท่าเรารู้สึก แม้ส่วนลึกตัวเราเฝ้าฝันใฝ่ อาจเพราะรักครั้งก่อนหากย้อนไป มันหลอนใจจนเพี้ยนภาพเวียนวน จึงยืนหยัดอย่างเดิมมิเติมฝัน แม้นไหวหวั่นคำใครตอบไม่สน ยอมอยู่เพียงลำพังอย่างเจียมตน มิหลงกลมอบหัวใจให้ครอบครอง ๚ะ๛
อัลมิตรา 31 มี.ค. 2548 10:29 น. - ID 73686 
1797
25
0
31 มีนาคม 2548 10:39 น. - comment id 447049
จิตเราสร้าง...จิตเราสม จิตเราบ่ม......จิตเราฝืน จิตเราผูก......จิตจึงขื่น จิตจะชื่น........จิตต้องวาง ฯฯฯ ***สาธุ*** ขออย่าได้หลงกลใครอีก ตามที่ตั้งใจไว้น่ะครับ และระวัง..อย่าหลงกลคิด..จิตเราเองด้วย... เข้ามาชื่นชมผลงานครับ...
31 มีนาคม 2548 10:39 น. - comment id 447050
แท้เพราะเกรงเพลงฝันที่เคยดับ มาหลอนทับความรู้สึกเคยผิดหวัง รอยอดีตจึงยังหวีดหวิวดั่ง คอยสอนสั่ง ยั้งใจ ไม่ให้รัก
31 มีนาคม 2548 10:53 น. - comment id 447060
เพียงอดีตที่ทำให้ใจเจ็บ อย่าได้เก็บจำจดให้เศร้าหมอง เรื่องเลวร้ายให้ผ่านไปอย่าใฝ่ปอง น้ำตานอง อาบแก้มใช่เรื่องดี *-* ยิ้ม ...อีกแระ...
31 มีนาคม 2548 11:34 น. - comment id 447096
ทุกทุกภาพเปลี่ยนไปไม่แน่นอน บ้างหลอกหลอนติดตามมาสู่สิง ภาพความรักภักดีที่ประวิง บ้างเป็นจริงบ้างลวงตาหาเจอไม่ บางคราวเรื่องแบบนี้ถ้าไม่เจอด้วยตัวเองก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันนะครับ ...................บุรุษแห่งธาร...........................
31 มีนาคม 2548 11:34 น. - comment id 447097
ลืมอดีตที่หมองหม่นกับคนหนึ่ง คนที่ซึ่งทำให้ใจหมองหม่น ลืมเสียเถิดความหลังผังกมล มาตั้งต้นกันใหม่ใจ..ยังปอง
31 มีนาคม 2548 11:44 น. - comment id 447105
จิต เจตสิก รูป นิพานะ อิอิ
31 มีนาคม 2548 11:59 น. - comment id 447112
ไล่กลอนอ่านแทบไม่ทัน น้ำแข็งที่เกาะใจละลายบ้างหรือยังครับ
31 มีนาคม 2548 12:14 น. - comment id 447117
หน้าส่วนตัว
น่าหัวร่องอหายให้อายเขา
หนุ่มไม่เอาเจ้ากรรมมาช้ำหนัก
ยังหลอกหลอนนอนในเขาไม่รัก
มันคาหักปักอกจนฟกตรอม
ไม่คู่ควรค่าเท่าให้เขาแล้ว
ก็แห้งแห้วโหยหาไม่มาหอม
จึงแล้งโรยร่วงลาไม่มาตอม
จนเกรียมกรอมจ่อมจุกติดคุกใจ
คงเข็ดคร้ามความรักชนักหลัง
เพราะเคยหวังพังครืนสุดขืนไหว
เมื่อหมดท่าคว้าเขาจะเอาใคร
ก็กลัวใหญ่ไม่กล้าทำท่าเมิน
มาเก็บกดอดคาวเป็นสาวถึก
เขาป่าลึกหลงโลดขึ้นโขดเขิน
กับความเหงาเข้าหัวกลัวยับเยิน
คงพลัดเดินเนินเก่ามาเอาคาน..
31 มีนาคม 2548 12:52 น. - comment id 447130
รักรอนร้าวเข้าฝังยังกระดูก
มันเกาะผูกลุกลามฝังจำใส่
คือมะเร็งร้ายพันผูกรุกใน
เข้าห้วงใจแล้วลุกเฝ้าคุกคาม
เปรียบประหนึ่งคนที่มองมิเห็น
ยกตนเข่นเหนือคนเวียนวนหาม
จะกลอกกลิ้งวกวนบ่นตามความ
คิดว่ายามพร่ำเพ้อสบายอุรา
อันไข้อื่นหมื่นไข้คงหายขาด
หากตัดขาดรู้ต้นแล้วสรรหา
แต่โรคร้ายฝังจิตวนไปมา
นอกจากผ่าตัดลงคงกากิน
เมื่อสิ้นภัยร้ายโรคที่โศกศัลย์
ดุจชีวันอ่อนล้าพบกระแสสินธุ์
แสนเย็นฉ่ำร่มรื่นเป็นอาจินต์
ครองกวินลิ้มรสสดเอกา.
แก้วประเสริฐ.
31 มีนาคม 2548 13:22 น. - comment id 447145
ปล่อยจิตให้ว่างแล้ววางไว้ ปล่อยใจออกไปอย่าได้คิดฝัน ปล่อยเวลาให้มันช่วยรักษากัน แล้วปล่อยคืนวันเก่าอย่าเฝ้าคอย มาปลอบใจคนเศร้าอีกคนจ๊ะ....อัลมิตรา
31 มีนาคม 2548 13:28 น. - comment id 447148
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมาขอเจียมตัวด้วยคน ในฐานะเพื่อนร่วมชะตากรรมค่ะ = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
31 มีนาคม 2548 13:47 น. - comment id 447159
วันนี้แค่แวะมาเยี่ยมครับ....อิอิอิ
31 มีนาคม 2548 14:23 น. - comment id 447190
เพียงเพราะฉันรักเธอที่หัวใจ
แต่ทำไมกลับได้สิ่งมิสุขสม
เธอกลับทำใจฉันช้ำช้ำอกตรม
รักขื่นขมไม่หวานดั่งใจฝัน
เข้ามาแจมค่ะ กลอนโดนใจ
เคยมีอาการแบบนี้ค่ะ ตอนที่สมัครสมาชิก
ไทยโพเอ็มใหม่ๆ ตอนนั้นเพิ่งล้มเรื่องรัก
แต่ตอนนี้เข้มแข็งแล้วนะ
31 มีนาคม 2548 14:46 น. - comment id 447219
++ เป็นกำลังใจให้จ่ะ.. ++ ให้เวลาช่วยตัดสิน.. ++
31 มีนาคม 2548 15:59 น. - comment id 447241
แต่พอไม่นานรักก็ผ่านระบัด..เหมือนลมพัดเลยผ่านไป..หากเธอยังจำเพลงนี้ได้ นี่คือลมหายใจของความคิดถึง........ ขอล่าฝันในใจใครคนหนึ่ง แม้รู้ซึ้งว่ายากและหนักหนา ด้วยรอยแผลก่อนเก่าเฝ้าตีตรา จึงมิกล้ามอบใจให้ใครครอง
31 มีนาคม 2548 16:02 น. - comment id 447243
เหมือนคำถาม ตามหลอก มาตอกย้ำ ความระกำ ช้ำทน แต่หนไหน ดวงฤดี แหลกยับ อับปราชัย จึงฝังใน สำนึก เสมอมา ขอสักวัน วันข้างหน้า อนาคต โศกสลด ห่างหาย ไม่หวนหา มิใช่กล ดลให้ ใจศรัทธา กาลเวลา กลบเศร้าสร้อย รอยร้าวราน เศร้า....เวลาครับเวลา รักษาได้ทุกอย่าง มาทวงยาหม่องด้วย :)
31 มีนาคม 2548 17:30 น. - comment id 447276
คุณต้นรัก กลางหทัย .. ค่ะ จะไม่หลงกลใคร ขอบคุณมากนะคะ :) คุณแทนคุณแทนไท .. เจ็บแล้วจำ ที่กว่าตอกย้ำให้เจ็บ เจ็บ แล้วก็เจ็บ ..เนอะ คุณwinterstar .. เก็บใจใส่ลิ้นชัก เรื่องรักอย่าไปสน เพียงกลอนอ้อนเป็นกล แค่บางคนมาหยอกเย้า ค่ะ บุรุษแห่งธาร .. นั่นสิ น้องชาย.. พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ต้นรักที่ปลูก ตายเสียแล้ว คุณทิฆัมพร .. ลืมอยากลืมเธอให้ สูญสิ้นไปจากใจฉัน ลืมเคยรู้จักกัน .. ลืมเคยฝัน เคยหวงห่วงใย .. เพลงเก่า ๆ ค่ะ คุณผลิใบฯ .. ใกล้บรรลุหรือยังจ๊ะ คุณคนผ่านมา .. ไม่มีน้ำแข็งที่ใจค่ะ มีแต่ผลึกหิน คุณคนใจดีที่อาสาแกว่งชิงช้าให้อัลมิตรา .. แม้ท่านจักหัวร่อและล้อหยาม กล่าวประณามตอกย้ำให้ช้ำหนัก เชิญเย้ยหยันต่อไปอย่าได้พัก คนอกหักอย่างเราเศร้าชินแล้ว เพราะตัวเราต่ำต้อยด้อยคุณค่า เศษกรวดฤๅราคาเทียมทัดแก้ว ช่างห่างเกินฝันใฝ่ไร้วี่แวว รักเลยแจวห่างไกลหัวใจตรม จึงยอมรับอย่างเขลาว่าเราแพ้ โดนลอยแพเคว้งคว้างทางรักขม ท่านเลือกแส้หมายเฆี่ยนใจให้ระทม หรือประโลมคนเหงาก็เอาเทอญ .. คุณแก้วประเสริฐ .. แล้วก็เลือกที่จะเจ็บลำพัง ความหลังเก็บใส่คลังลิ้นชัก แล้วก็พอใจที่จะเป็นคนอกหัก อย่างที่ใคร ๆ เขาทัก .. สบายดีแท้ :) คุณแก้วนิดา .. ขอบคุณค่ะ เศร้าจนขำเลยค่ะ คุณผู้หญิงช่างฝัน .. อื้อ เราเป็นเพื่อนกัน คุณขอโทษครับ .. ผมเมา .. วันนี้เรียบร้อยดีจัง ( ผิดปกติ ) คุณไอติมรสต้มยำ .. ตอนนั้นคงแย่นะคะ อัลมิตราเคยเห็นคนอกหัก ย่ำแย่กันทุกรายเชียว ค่ะ คุณน้ำใส .. ขอบคุณมาก ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เพลงลมหายใจของความคิดถึง จำได้ว่า นานมาแล้ว คุณอู๋ วงแมคอินทอช เป็นคนร้อง เพราะมากนะ คุณเรไร .. ถ้าอย่างนั้น ก็ดีนะ ไม่ต้องใช้ประกันสังคม เอ.. หมอ ก็ตกงาน สิ สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ .. กลับบ้านก่อนน๊า
31 มีนาคม 2548 21:13 น. - comment id 447328
อืทเป็นน้องใหม่ แต่คงไม่รู้เรื่องกลอนมากหรอกคะรุ้แค่ว่าชอบกลอนของคุนมากเลยคะ และแวะมาเยี่ยมชมคะ แต่งได้เก่งมากเลยนะคะ เราคิดว่าเวลาเท่านั้นแหละคะที่จะช่วยเราได้ สักวันเราก็ต้องมอบให้ใครสักคนอีก และคราวนั้นก็ คงมอบให้ไม่ผิดคนหรอกคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
31 มีนาคม 2548 21:35 น. - comment id 447350
คุณplaygirl_za .. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :) อัลมิตราก็เพียงคนหัดเขียนกลอนยามว่างงานค่ะ แต่ก็ต้องขอบคุณมาก ที่คุณกล่าวคำชื่นชมหวัง จะเป็นกำลังใจอย่างดีให้เขียนไปเรื่อย ๆ เวลาเท่านั้น ที่จะช่วยเราได้ .. จริงอย่างที่คุณบอก เมื่อถึงวันนั้น วันที่เรากล้าบอกกับใครได้เต็มปาก ก็ได้แต่หวังว่า .. คงไม่ผิดคน .. แต่ทว่า .. บางคน ไม่มีโอกาสที่จะบอกใครเสียแล้ว น่าสมเพชตัวเองนัก ..
31 มีนาคม 2548 21:42 น. - comment id 447354
เมื่อคืน แดนใจ..รู้สึกคุณสบายใจนะ มาวันนี้ เพียงกล..รู้สึกคุณกำลังต่อว่าใคร.. คนเป็นจำเลยคงแย่..แต่จำได้ว่า..คุณเคยบอกว่า เรื่องกลอนเป็นเรื่องปรุงแต่ง..ฉะนั้นใครเป็นจำเลยก็คงยกฟ้อง..เราว่าไว้พอดีชราแล้วไม่มีโอกาสเป็นจำเลยของใครหรอก.. สวัสดีครับ..ขอให้โม้อย่างมีความสุข..
31 มีนาคม 2548 21:44 น. - comment id 447358
คนสวยใจดำ..อุ๊ยใจแข็ง เมื่อไรหนอจะใจอ่อนสักที รักนั้นฝันลึก สวัสดีค่ะ
31 มีนาคม 2548 21:47 น. - comment id 447359
จะกลลวงหรือกลวงกลางหรือทางตัน ความสัมพันธ์ไม่พ้นหมายชายคู่หญิง ถึงแปดเหลี่ยวสิบสองคมนิยมจริง ก็จะวิ่งเข้าไปตำให้หนำใจ
31 มีนาคม 2548 21:53 น. - comment id 447361
คุณผู้เฒ่า.. นั่นสิคะ คนเป็นจำเลยคงแย่ อากาศร้อน ก็ไม่เท่าใจที่ผ่าว ๆ .. กลอนสะกิดใจใคร รายไหน รายไหน .. วกเข้าตัวเรื่อยเชียวค่ะ คุณกอกก .. ใจน่ะ มี .. แต่เหมือน ไม่มีใจ .. ดังนั้น จึงบอกไม่ได้ค่ะ ว่าเมื่อไหร่หนอ อาจจะมีวัน หรือ ไม่มีวันนั้น แต่ทุกอย่าง เลือกเอง ...ค่ะ
31 มีนาคม 2548 21:55 น. - comment id 447363
คุณชัยชนะ .. อัลมิตรา ฮา กับวรรคสุดท้ายของคุณจังค่ะ จะตำหมาก หรือคะนั่น
31 มีนาคม 2548 22:19 น. - comment id 447377
คิดวางแผนแยบยลด้วยกลยุทธ หวังจะฉุดนงคราญหน้าหวานใส แผนทลายหมดหวังอย่างตั้งใจ นงเยาว์ไม่หลงกลลวงติดบ่วงเรา.. อิอิ แวะมาทักทายขอรับคุณอัลมิตรา : )
31 มีนาคม 2548 23:07 น. - comment id 447410
ก็เพียงกลคนกลอนอ้อนว่าแพ้ เจ็บแทบแย่คนรักมาหักหลัง เรื่องอดีตผ่านไปเล่าให้ฟัง ตั้งแต่ครั้งเคยสัมพันธ์เคยสัญญา เขาคนนั้นยังมีชีวิตไหม อยากรู้นักว่าใครหนอใจกล้า ถึงทำลายชีวิตอัลมิตรา เขียนกลอนมาล้านครั้งยังไม่ลืม
31 มีนาคม 2548 23:28 น. - comment id 447421
มหากาพย์กลอนรักมิเคยจบ ตราบที่ภพยังมีวจีไสว ดินรักฟ้าปลารักน้ำชื่นฉ่ำไป ฤๅห้ามใจคนคิดชอบมอบใจครอง .. : ]
1 เมษายน 2548 00:10 น. - comment id 447444
ก้อแค่กลคนเหงาก้อเท่านั้น จะยึดมั่นไปไยเล่าใจเอ๋ย คนไร้ค่าหาราคามิได้เลย จะไปเอ่ยทำไมให้ช้ำตรม ความทรงจำอันใดที่ไร้ค่า อย่าเอามากั้นขวางระคางขม ชายที่ดีมีค่าและน่าชม คนเหมาะสมยังมีอีกมากมาย อันความรักภักดีที่มีนั้น จะเก็บมั่นกันไว้ไม่เสียหาย เอาไว้มอบกอบไว้ให้ถูกชาย เป็นความคิดที่ดีหลายและ....ใช่เลยยยยย อิ อิ อิ ..... เป็นอะไรหรือครับ คุณอัลมิตรา อืมมมม.... อย่างนี้ต้องร้องเพลง...เก็บรัก....ให้ฟัง...เนาะ อิ อิ อิ สบายดีน้า..... ไปแระ
1 เมษายน 2548 00:25 น. - comment id 447473
มาบอกกล่าวไว้ล่วงหน้านะครับ อีกไม่ช้า ผมคงต้องไป ว่าง ๆ จะมาครับ แต่คงอีกนาน ที่ต้องไป
1 เมษายน 2548 00:32 น. - comment id 447485
โดนใจ ค่ะ
ดึกแล้ววันนี้ แวะอ่านงานงาม
วันพรุ่งจักไต่ถาม ด้วยความห่วงใย
1 เมษายน 2548 09:26 น. - comment id 447592
อันเวลา หาซื้อ ไม่ได้ด้วย แต่ยังสวย สำหรับ การรักษา เรื่องอดีตให้วาง ลงเถอะค่ะ แล้วหันมา หาสุข ใส่ตัวเอง
1 เมษายน 2548 09:59 น. - comment id 447612
คุณเมจิคเชี่ยน .. ทำอย่างกะคล้องช้าง :) กลแบบนี้ ไม่ได้ผลค่ะ คุณม้าลาย .. เขาคนนั้นยังอยู่คงคู่ฟ้า แอบมองมาอย่างเก่าหาเราเสมอ แต่เสียดายใกล้-ไกลไม่อาจเจอ คำที่เพ้อจึงสลายคล้ายรอยลม คุณลักษมณ์ ..เขียนได้ดีนะ คราวนี้ :) ปรบมือให้ค่ะ นายพระจันทร์ .. :) สบายดีนะ เมื่อวานนี้ ลุงอ่ำแวะมาเยือนที่บ้านด้วยล่ะ ไปทานบัวลอยน้ำขิงที่เยาวราช อร่อยจัง คุณแม่จิตร .. ค่ะ และอย่าลืมกลับมานะคะ ที่นี่หลายคนรอคุณอยู่ค่ะ คุณร้อยฝัน .. สายแล้วหนอ ตื่นหรือยังคะ ยังรอคำปลอบโยนอยู่เสมอ ค่ะ คุณsun strom .. วางใจให้เวลารักษา แต่ทว่าไม่ได้ผล ค่ะ
1 เมษายน 2548 23:46 น. - comment id 447957
....เพียงกลไก ใจคน ชอบกลนัก เพียงความรัก เท่านี้ ที่มองหา เพียงวันหนึ่ง ซึ่งผ่าน กาลเวลา เพียงสุขพา ชื่นใจ อยากให้มี.... ......................สวัสดีครับ...................
2 เมษายน 2548 15:19 น. - comment id 448138
:]
2 เมษายน 2548 21:40 น. - comment id 448384
ขอบคุณค่ะ คุณใบบอนแก้ว คุณลักษมณ์ ..
5 เมษายน 2548 22:26 น. - comment id 449794
กลกดกักหัวใจไม่กล้าก้าว หลงรอยร้าวรานรักถูกกักขัง จับเจ็บจำย้ำทุกข์ปลุกประดัง เข็ดระวังยั้งคิดติดกับกล ยอวิญญาณยากหยั่งหยุดยั้งอยู่ คนคิดคู่คับข้องต้องสับสน ทนุมิตรถนอมนวลสงวนตน คงทานทนจนใจสิ้นไร้แรง หากกล้าก้าวข้ามพ้นขวากกลรัก ต้องหาญหักปลูกฝังพลังแฝง ลบรอยร้าวแผลลึกนึกระแวง พังกำแพงหมองมัวขังตัวเอง เพียงรู้กายรู้ใจใส่สติ สมาธิพร้อมรับกระฉับกระเฉง อดีตกาอนาคตกำหนดเกรง เล่นตามเพลงแจ่มชัดในปัจจุบัน ..... (มาเยี่ยมคนป่วย ... ขอให้หายไวๆ นะ)
6 เมษายน 2548 21:35 น. - comment id 450156
รู้งี้..!! ไม่อยากหายป่วยเลยค่ะ แบบว่าจะได้แอบอ่านกลอนของคุณดาวศรัทธาอีก .. เดี๋ยวต้องนึกก่อนนะคะว่าป่วยเป็นโรคอะไรดี ( เขาลือกันว่าอัลมิตราป่วยเป็นโรคอะไรคะ จะได้บอกตรงกับสปาย) เอางี้ นะคะ .. อัลมิตราป่วยทุกวันเลย ถ้าไม่ได้กินข้าว ท้องก็จะร้องเคี๊ยกๆ ถ้ากินข้าวอิ่ม ก็จะป่วยตาปรือ แบบว่าอยากซ่อนตาดำ .. และก็ (อะไรดีน๊า..) ป่วยเป็นโรคป่วน ถ้าป่วยเป็นโรคป่วน คุณดาวศรัทธาจะโอ๋อีกไหมคะ ?
7 เมษายน 2548 11:54 น. - comment id 450359
กลอนที่บอกเพียงกลให้หม่นเศร้า เพื่อหลอกเราตะขิดจิตใจเขว สารพันเรื่องราวกล่าวโมเม ว่ารักเฉเพี้ยนใจไม่สนคำ ช้าไปหน่อยปล่อยใจรักไปแล้ว คงไม่แคล้วหัวใจใฝ่ถลำ แม้พลาดหวังก็พร้อมยอมรับกรรม พบความช้ำยังดีที่ได้รัก...... ค่ายกลสำนักไหนก็ไม่ประสบผล...
7 เมษายน 2548 12:15 น. - comment id 450379
คุณฤกษ์ .. อย่าหลงกลหลงใหลคิดใฝ่เพ้อ อย่าพลั้งเผลอมอบจิตพิสมัย อย่ากล่าวรักเพียงผ่านหว่านทั่วไป อย่าปักใจกับเราอาจเศร้าครอง อาจจะเสียเวลาคราล่าถอย เพียงเล็กน้อยหลงทางอย่างหม่นหมอง กับอนาคตดับสิ้นคนหมิ่นมอง หากหมายปองอัลมิตรา...ฤๅกล้าควร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
