แสงจันทร์สาดส่องต้องผิวกาย ค่ำคืนเดียวดายอาลัยเจ้า มองดาราจันทราเคลียเคล้า โอ้เรา หาใครเล่าเข้าใจ เปลวเทียนต้องแรงลมแสงริบหรี่ ตัวข้านี้ แต่งกลอนเขียนอักษร หาหนทางลืมนางที่จากจร มิอาจข่มตานอนเพราะเดียวดาย
กวีหน้าหล่อ 27 มี.ค. 2548 23:30 น. - ID 73493 
1008
1
0
28 มีนาคม 2548 00:30 น. - comment id 445411
เพลงเงียบงมพรมสีสถิตหล้า แต่ฟากฟ้าดวงดาวระยิบไข กระจ่างแจ้งส่องโลกโศกสิ้นไป เสียงเรไรกล่อมรับขับวังเวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
