อรุณรุ่ง แว่วเสียง สกุณา ดวงใจ ถวิลหา เพียงแต่เขา เหลียวมอง รอบกาย ไม่มีเงา เหมือนเช่น ก่อนเก่า อย่างเคย ภาพวัน อดีต ย้อนผ่าน ฉันขาน เอ่ยรัก เปิดเผย เขาเพียง นิ่งเงียบ ผ่านเลย ดูช่าง เฉยเมย ท่าที ฉันรอ ไม่หวัง เขาตอบรับ ฉันช้ำ ด้วยรัก หมดใจนี้ เขาไม่ กล่าวร้าย เพียงปราณี แค่เพียง ท่าที ไม่เปลี่ยนไป ยามนั้น เขาหนาว เพรียกหา ฉันตื่น ลืมตา หายาให้ ป้อนยา ป้อนน้ำ หวั่นใจ หวังเพียง แค่ให้ สบายดี เช้าตื่น เราสอง เดินฝ่า ลมหนาว พัดมา ฉันสั่นหนี เขาชี้ อาทิตย์ขึ้น สุขฤดี ยืนมอง อย่างนี้ เนิ่นนาน ขอบคุณ ที่เขา หวังดีให้ จะจดจำ ภาพไว้ ไม่เลือนหาย รักแบบ ไม่หวัง ไว้แนบกาย ฉันเพียง แค่ให้ ปรารถนาดี ครานี้ ฉันรู้ เขามีรัก แม้จัก ไม่ใช่ ฉันคนนี้ ดีใจด้วย ฉันบอก ยินดี แม้ใจ ที่มี หมดแรง
26 มีนาคม 2548 22:39 น. - comment id 445021
ชอบมากค้าบบบบบบบบบบ ^-^
26 มีนาคม 2548 22:42 น. - comment id 445024
ใครน้อ....เค้าคนนั้น รักคืออะไรหนอ ...น้องเราคงเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว รักไม่หวังครอบครอง แม้จะเจ็บช้ำ แต่เป็นความสุข ที่ยั่งยืน
26 มีนาคม 2548 22:42 น. - comment id 445025
เหงาดี...เศร้า
26 มีนาคม 2548 22:56 น. - comment id 445030
เหงาเหมือนตัวผมตอนนี้เลย
26 มีนาคม 2548 23:14 น. - comment id 445039
ณริมฝั่งแห่งความไกลห่าง ฟังคิดถึงเฝ้าทวงถามความคิดถึง ในหัวใจเงียบๆอึงคณึง เคยยินถึงฝั่งโน้นไหมหรือไม่เคย เพราะคิดถึงมิได้หมายแค่คิดถึง บางครั้งจึงเกินกว่าสามารถเอ่ย บางคราวรู้ในสิ่งซึ่งไม่เคยรู้เลย หลายครั้งเคยเห็นความว่างเปล่ามีตัวตน นับภาษาอะไรกับหัวใจเขา ใจของเราเดาใจเรายังสับสน ตอบคิดถึงมาให้ถึงยังอึงอล ให้หนึ่งคนมีความหมายและหายใจ
26 มีนาคม 2548 23:15 น. - comment id 445040
ณริมฝั่งแห่งความไกลห่าง ฟังคิดถึงเฝ้าทวงถามความคิดถึง ในหัวใจเงียบๆอึงคณึง เคยยินถึงฝั่งโน้นไหมหรือไม่เคย เพราะคิดถึงมิได้หมายแค่คิดถึง บางครั้งจึงเกินกว่าสามารถเอ่ย บางคราวรู้ในสิ่งซึ่งไม่เคยรู้เลย หลายครั้งเคยเห็นความว่างเปล่ามีตัวตน นับภาษาอะไรกับหัวใจเขา ใจของเราเดาใจเรายังสับสน ตอบคิดถึงมาให้ถึงยังอึงอล ให้หนึ่งคนมีความหมายและหายใจ
26 มีนาคม 2548 23:23 น. - comment id 445047
ครานี้รุ้แล้วที่รัก เธอเพียงแค่ปักห่วงหา แต่ไม่เคยให้ใจพา เลยต้องน้ำตาทันที *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
26 มีนาคม 2548 23:34 น. - comment id 445051
ขอบคุณค่า ... น้องเจ พี่ใบไม้ที่รัก สู้ ๆ นะ ... คุณน้องพลับ กลอนน้องก้อง ก็เพราะนะ ตัว.... และขอบคุณผู้หญิงไร้เงาค่า ((คือแอบติดตามผลงานอยู่ด้วยน๊า))
26 มีนาคม 2548 23:52 น. - comment id 445061
ชอบจังค่ะ เพราะมากกก อ่านแล้วรู้สึกเหงาเรยยย
27 มีนาคม 2548 12:38 น. - comment id 445091
อบอุ่นดีนะ
28 มีนาคม 2548 06:52 น. - comment id 445439
การรอคอยนี่ช่างทรมานจังเลยนะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ