ไม่จำเป็นต้องจริงใจให้ใครแล้ว เหมือนรู้แกวอนาคตไม่สดใส ไม่ต้องการทุกสิ่งที่จริงใจ ก็คงไม่ต้องให้เพื่อนเหมือนเคยมา เคยเชิดชูความจริงใจไว้เหนือสิ่ง แต่ความจริงไม่ใช่เลยฉันเคยหา หาเท่าไหร่หาไม่ได้ในสักครา หนักอุราเหนื่อยเปล่าไม่เข้าใจ แม้จะให้เท่าไหร่ไม่กลัวหมด ถือเป็นกฎชีวิตดีที่ถือไว้ ทุกทุกอย่างอยู่ยิ่งด้วยจริงใจ ก็เลยใส่ให้ทุกคนจนหมดตัว ไม่ได้อยากเรียกคืนต้องฝืนจิต แต่อยากคิดเก็บไว้อยู่ในหัว ไม่แสดงออกไปให้ใครกลัว อยากรักตัวของฉันนี้กว่าที่เป็น ไม่แคร์ใครว่าอะไรฉันไม่โกรธ ถึงขอโทษไม่รู้สึกนึกมองเห็น อยู่เงียบเงียบเฉยไปไม่ลำเค็ญ สุขที่เห็นคือสันโดษโปรดมองเอา ถ้าต้องสุขเพื่อรับทุกข์ในภายหน้า สู้อุตส่าห์ไม่สุขใจคงไม่เขลา ขอเพียงทุกข์มีน้อยค่อยผ่อนเอา อย่างน้อยเราคงชินติดดินโคลน พอมีทุกข์ทนได้เลยเพราะเคยแล้ว ใจไม่แผ่ว แกร่งกล้าน่าฉงน เพราะลำบากกว่านี้ที่เคยโดน สุขไม่สนเพราะกัดกร่อนให้อ่อนแอ
20 มีนาคม 2548 22:08 น. - comment id 441920
ขอผัดผ่อนความทุกข์ยากลำบากไว้ เพื่อให้ใจเข้าใกล้ใฝ่แยแส แม้มากน้อยมิมีถอยคอยดูแล เพราะหัวใจรู้แท้แน่ว่าเจอ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 มีนาคม 2548 23:02 น. - comment id 441941
..เรน..เป็นเพื่อน..คุณ..นะคะ .. เหมือนเรน.. ที่เคยล้ม .. ร้องระงม .. ตอนพ่อหาย.. หัวใจ ..และร่างกาย.. แทบมลาย .. ทรุดลงดิน .. เหตุการณ์ .. ที่ประสบ ต้องสู้รบ .. แทบหมดสิ้น เหลือเพียง ..ความชาชิน ทุกข์หลั่งริน .. โหมเข้ามา.. ด้วยใจ.. ที่หมายมุ่ง.. เพื่อผดุง .. ในคุณค่า ลุกสู้ .. เช็ดน้ำตา พี่ชายมา .. เฝ้าปลอบเรน .. ในสิ่งที่เพิ่งผ่าน.. ประสบการณ์ .. จากที่เห็น.. มาดิคะ .. เรนจะเป็น .. สายฝนเย็น .. ปลอบประโลม .. ... พ่อบอกว่า .. เรนคือ สายฝน .. .. จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain.. รหัส - วัน เวลา : 449785 - 20 มี.ค. 48 - 22:24 .... เรน .. เขียนให้คุณ .. นกสีหมอก..ในบ้านที่อ่อนแอ .. นะคะ.. เรน .. ชอบบทกวี .. ของคุณจัง .. zz z z
21 มีนาคม 2548 00:10 น. - comment id 441982
น้องเรนใจดีจัง.. ขอบคุณมากเลย (คุณตูนก็เก่งจริง ๆ ตามอ่านแทบของทุกคน ทุกบทกลอนเลยอ่ะ) ไม่ผิดหวังเลยที่ได้เข้ามาบ้านหลังนี้ ขอบคุณทุกคนอีกครั้ง (ไม่รู้จะทำไง .. จะตามบอกใครได้หมดน้า ว่าตอนลงทะเบียนมันมีปัญหา ทำให้นกสีหมอกกับฟ้าหมองคือคนคนเดียวกัน)
21 มีนาคม 2548 03:06 น. - comment id 442011
เขียนได้ดีค่ะ
21 มีนาคม 2548 12:32 น. - comment id 442150
เงาอดีตกรีดใจไม่หายลับ ยังคงจับคาใจในห้วงฝัน แม้ตื่นนอนยังหลอนตอนคราวัน วิตกหวั่นมิหายลับจับกลางทรวง ***แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ
24 มีนาคม 2548 22:24 น. - comment id 444078
เฮ้อ....