จันทร์เจ้าเอ๋ย...ค่ำคืนนี้...ยังยาวนาน เหมือนวันวาน...ผ่านไป...เหงานักหนา น้ำตาอุ่น...ปกคลุม...ทั้งดวงตา จันทร์เจ้าจ๋า...ซับน้ำตา...ปลอบหัวใจ แสงอ่อนอ่อน...ของจันทร์...นั้นสว่าง แต่ท่ามกลาง...ใจยังมิด...มืดรู้ไหม ใครสักคน...ใครคนนั้น...เขาเป็นใคร ที่จะทำ...ใจสว่าง...ท่ามกลางจันทร์ จันทร์เจ้าเอ๋ย...เคยนับ...เวลาไหม วันที่ใจ...ฉันโศกเศร้า...เหงาโศศัลย์ จันทร์เจ้าจ๋า...จันทร์นับ...ได้กี่วัน รู้แต่เพียง...ใจฉันบอก...ว่ายาวนาน รักล่องลอย...คล้อยตามลม...นั้นจริงหรือ รักเลื่องลือ...ล่องลอย...สุดสรรหา จริงหรือรัก...จักลอยลม...จันทร์ตอบมา จันทร์เจ้าขา...ไม่ได้รับ...รักสักที
19 มีนาคม 2548 23:10 น. - comment id 441577
จันทร์เจ้าขาช่วยตัวข้าหน่อยได้ไหม เพราะตอนนี้แสนเหงาในใจห่วงหา อยากจะมีใครสนคนสนอุรา เพื่อทำให้ตัวข้าได้สดชื่น *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
19 มีนาคม 2548 23:18 น. - comment id 441585
ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร เจอเมื่อไหร่อยากหลบและหนีหน้า ในบ้างครั้งต้องแลกด้วยน้ำตา จนรู้ว่าร้องไห้เพื่ออะไร
19 มีนาคม 2548 23:47 น. - comment id 441598
ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร เจอเมื่อไหร่อยากหลบและหนีหน้า ในบ้างครั้งต้องแลกด้วยน้ำตา จนรู้ว่าร้องไห้เพื่ออะไร