จันทร์-2

ลมรำเพย

จันทร์เจ้าเอ๋ย...ค่ำคืนนี้...ยังยาวนาน
เหมือนวันวาน...ผ่านไป...เหงานักหนา
น้ำตาอุ่น...ปกคลุม...ทั้งดวงตา
จันทร์เจ้าจ๋า...ซับน้ำตา...ปลอบหัวใจ
          แสงอ่อนอ่อน...ของจันทร์...นั้นสว่าง
แต่ท่ามกลาง...ใจยังมิด...มืดรู้ไหม
ใครสักคน...ใครคนนั้น...เขาเป็นใคร
ที่จะทำ...ใจสว่าง...ท่ามกลางจันทร์
          จันทร์เจ้าเอ๋ย...เคยนับ...เวลาไหม
วันที่ใจ...ฉันโศกเศร้า...เหงาโศศัลย์
จันทร์เจ้าจ๋า...จันทร์นับ...ได้กี่วัน
รู้แต่เพียง...ใจฉันบอก...ว่ายาวนาน
          รักล่องลอย...คล้อยตามลม...นั้นจริงหรือ
รักเลื่องลือ...ล่องลอย...สุดสรรหา
จริงหรือรัก...จักลอยลม...จันทร์ตอบมา
จันทร์เจ้าขา...ไม่ได้รับ...รักสักที				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 มีนาคม 2548 23:10 น. - comment id 441577

    จันทร์เจ้าขาช่วยตัวข้าหน่อยได้ไหม
    เพราะตอนนี้แสนเหงาในใจห่วงหา
    อยากจะมีใครสนคนสนอุรา
    เพื่อทำให้ตัวข้าได้สดชื่น
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • somebody

    19 มีนาคม 2548 23:18 น. - comment id 441585

    ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร
    เจอเมื่อไหร่อยากหลบและหนีหน้า
    ในบ้างครั้งต้องแลกด้วยน้ำตา
    จนรู้ว่าร้องไห้เพื่ออะไร
  • แม่จิตร

    19 มีนาคม 2548 23:47 น. - comment id 441598

    ความเหงาไม่เข้าใครออกใคร
    เจอเมื่อไหร่อยากหลบและหนีหน้า
    ในบ้างครั้งต้องแลกด้วยน้ำตา
    จนรู้ว่าร้องไห้เพื่ออะไร

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน