ฉันผิด..........อะไร............ใยถือโทษ พิโรธ...........โกรธฉัน........กันถึงไหน เพียงแค่......ฉันรัก............ประจักษ์ใจ เอ่ยไป.........ให้รู้...............ใช่หลู่กัน ฉันผิด.........มากหรือ........จึงดื้อตอบ แค่หอบ.......หิ้วรัก.............ปักใจฝัน ด้วยความ....ซื่อตรง............และคงมั่น เสาะสรร......หมั่นพา..........มาให้เธอ ขอโทษ........น่ะครับ...........กับความผิด ที่จิต............คิดภักดิ์..........รักเสมอ ขอโทษ........น่ะครับ............กับความเผลอ ที่เพ้อ...........เผยรัก.............ออกจากใจ เพราะเหตุ....ใดนั้น...............ฉันยากรู้ รักอยู่...........ยากหยุด..........ฉุดรั้งไว้ เธอจ๋า..........อย่าโทษ...........โปรดเห็นใจ ยังไง............ใจก็..................ขอรักเธอ แม้เจ็บ..........เหน็บหนาว.......ร้าวรันทด ขออด............ขอทน...............ทนเสนอ รักแท้.............แน่นัก...............รักเสมอ แม้เธอ...........เก้อเกลียด..........รังเกียจกันฯ
ต้นรัก กลางหทัย 15 มี.ค. 2548 15:49 น. - ID 72797 
550
2
0
15 มีนาคม 2548 16:28 น. - comment id 439488
เข้าใจคะ เข้าใจ ^_^
15 มีนาคม 2548 23:45 น. - comment id 439632
ขอบคุณน่ะ...แอ็ปเปิ้ล...ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน..แล้วยังเขียน...บอกว่าเข้าใจ...แต่จะทำอย่างไร...ให้คนๆ นั้น..เข้าดี..????
16 มีนาคม 2548 01:24 น. - comment id 439678
ฉันผิดอะไรในครั้งนี้ เธอคนดีจึงห่างหาย ฉันผิดอะไรซะมากมาย เธอจึงได้ใจร้ายลืมฉันลง *-*ชอบจัง แต่งได้ดีค่ะ*-*
16 มีนาคม 2548 10:36 น. - comment id 439752
แด่.. *** *พี่ผู้หญิงไร้เงา...*** * ขอบคุณครับ สำหรับคำ พร่ำชมชู ของพี่ผู้ หญิงไร้เงา เข้ามาหา บทกลอนพี่ ที่บรรเลง ก็เก่งนา ต้นรักหนา ขอชมฉันท์ เช่นกันเอย ฯ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
