อดทนทุกทีที่เหงา ใครสักคนที่รักเราจะมีไหม? ได้แต่ถามกับตัวเอง..กับหัวใจ แล้วก็เหงาอยู่ร่ำไป..ทุก-ทุกที ใครสักคนจะมีหรือเปล่า ที่จะมาแบ่งเบาความเหงาจากฉันนี้ เหนื่อยเหลือเกินใจ..ที่เฝ้าหาใครแล้วไม่มี จึงได้แต่อดทนต่อความเหงาทุกที..ทั้งๆที่ไม่อยากทน -มาร่วมกันแบ่งปันความเหงาได้นะ ว่าคุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตบ้างไหม? โดยการทิ้งข้อความไว้ถึงกันบ้าง เท่านี้..คงใจชื้นขึ้นเป็นกองเลยอ่ะ
15 มีนาคม 2548 16:00 น. - comment id 439470
++ +++ ++เหงา เหงา คำนี้++ ++ติดตามฉันทุกทีเหงา เหงา++ ++เมือไหร่จะมีเขา..มีคำเว่าเรา++ ++แบ่งปันเอาเหงาจากเราไปสักที++ ++++++++ ++ มาร่วมเหงาจ้า+++ ^___^
15 มีนาคม 2548 17:24 น. - comment id 439520
อือ์ม... พักหลังๆนี่เหงาบ่อยเนอะ เป็นห่วง ถ้าเหงาก็ออกไปเดินเล่นสูดอากาศบ้างนะน้องรัก อีเมล์มาบอกเบอร์มือถือใหม่หน่อยละกัน ถ้าอยากบอก เผื่อจะได้ไว้ติดต่อกันไง warunee_639@yahoo.com
15 มีนาคม 2548 18:14 น. - comment id 439543
บ่อยครั้ง.....ผมก็เหงา....เช่นกัน จึงปลดปล่อยความเหงาไปในบทกลอน.... แวะมาเยี่ยมครับ...เขียนได้ดีครับ...แม้จะสั้นสั้นแต่กินใจดี...
16 มีนาคม 2548 10:57 น. - comment id 439761
สวัสดีเพื่อนเก่า จำฉันได้หรือเปล่า หญิงสาวขี้เหงา ในตาช่างฝัน อยู่กับตัวเอง ผ่านร้อนหนาว มานานวัน นั่งสร้างความฝันอยู่กับนิทานปรัมปรา ... ทักทายสายฝนอยู่ริมหน้าต่าง สูดกลิ่นไอดินเบาบางหลังพิรุณหาย ทอดสายตาไปไกลแสนไกล อย่างเดียวดาย ว า ด ฝั น ว่ า เ มื่ อ ฝ น ห า ย ด อ ก ไ ม้ จ ะ ผ ลิ บ า น ... ฉั น มี ค ว า ม เ ห ง า ค อ ย เ ป็ น เ พื่ อ น ย า ม ร า ต รี มี เ ดื อ น เ ป็ น ส ห า ย จ า ก ฟ า ก ฟ้ า มี ส า ย ล ม เ ป็ น ผู้ ป ล อ บ โ ย น ทุ ก ก า ล เ ว ล า มี ด ว ง ด า ร า เ ป็ น ผู้ ก ล่ อ ม นิ น ท รา ใ ห้ ฝั น ดี
16 มีนาคม 2548 14:28 น. - comment id 439886
หวัดดีเพื่อนๆทุกคนที่อุตส่าห์มาร่วม กันเหงานะ ตอนนี้ปัญหากลอน ซบเซาลงมากๆเลยอ่ะ ว่ามะ เราควรทำอย่างไรดีเอ่ย