สิบสี่... กุมภาพันธ์ วันความรัก โลกรู้จัก... ตระหนักซึ้ง ถึงคุณค่า ประเพณี... มีนิยม สร้างสมมา เนิ่นนานช้า... สืบสานกัน ปันไมตรี ทว่า.. สำหรับฉัน วันความรัก ฉันตระหนัก...ในทุกวัน ปันสุขี ทุกค่ำเช้า... เฝ้าห่วงใย ใจหวังดี แผ่ไมตรี... ไม่มีเว้น เป็นประจำ ยามตื่น... เฝ้าห่วงหา ใจอาวรณ์ ยามก่อนนอน...อ้อนวอนพระ ช่วยคุ้มค้ำ ยามอื่นอีก... ไม่ปลีกใจ ใฝ่น้อมนำ ทุกสิ่งส่ำ... ที่ดีแท้ มอบแด่เธอ ทุกวัน... สำหรับฉัน จึงมีค่า เพราะเหตุว่า...ฉันตระหนัก รักเสมอ ที่สำคัญ... ฉันอยากบอก ว่า รักเธอ รักเลิศเลอ ... ไม่เลือนลาง จืดจางเอย ฯฯฯ
13 มีนาคม 2548 23:19 น. - comment id 438569
แสดงว่ารักทุกวัน...จันทร์อังคารถึงศุกร์ ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์... สมแล้วกับคำว่า...ต้นรัก กลางหทัย มาเป็นกำลังใจครับ...
14 มีนาคม 2548 00:55 น. - comment id 438603
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจครับ...มนต์กวี
20 มกราคม 2549 17:46 น. - comment id 554423
สุดยอดมากจริจรินะจะ
24 มกราคม 2549 13:15 น. - comment id 555146
รู้ว่าเธอมีคนอื่นแค่ก็ฝันความรู้สึกไม่ได้เธอคงรู้นะเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เพราะฉันรักเธอยอมรับว่าทําใจไม่ได้ที่ฉันไม่ใช่คนที่เธอเพ้อเพราะคนที่เธอมัวแต่ระเมอคือเขาเสมอแต่ไม่ใช่....\"ฉัน\"