:: อยากหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า ::

นางสาวใบไม้


                                          อยากหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า
                                   อยากเก็บเวลาที่ดีนี้เอาไว้
                                   อยากหยุดทุกวินาทีที่เดินไป
                                   อยากเก็บไว้ในใจนานเท่านาน
 
                                          เก็บคืนวันอันอบอุ่นไว้อิงแอบ
                                   เก็บรอยยิ้มไว้แนบนอนฝันหวาน
                                   เก็บน้ำเสียงประโลมใจไปชั่วกาล
                                   เก็บทุกความเบิกบานไว้กล่อมใจ

                                           บันทึกบทเพลงของเราเอาไว้
                                   บันทึกทุกความหมายที่ขานไข
                                   บันทึกท่วงทำนองละมุนละไม
                                   บันทึกจนขึ้นใจทุกบทตอน

                                          จากวันนี้ไปจนถึงวันสุดท้าย
                                   จะเก็บมาลัยดอกไม้ไว้ใต้หมอน
                                   จะเก็บทุกถ้อยคำบนบัตรอวยพร
                                   จะเก็บทุกคำกลอนไว้แนบใจ

                                           เพียงเพราะฉันเป็นคนธรรมดา
                                   ไม่มีเวทมนตร์จะหยุดเวลาไว้ได้
                                   ไม่มีคาถาจะเสกขอสิ่งใด
                                   ฉันทำได้แค่หยุดใจไว้ที่เธอ				
comments powered by Disqus
  • กอแขม

    3 มีนาคม 2548 09:33 น. - comment id 433925

    มาอ่าน
    
    
  • อัลมิตรา

    3 มีนาคม 2548 10:00 น. - comment id 433932

    รัตติกาลห่อนไร้ดาวรายล้อม 
    เพ็ญจันทร์ย่อมแจ่มจ้าเวหาหาว
    สวยสล้างเรืองรองผ่องสกาว 
    ยังเพริศพราวเพียงให้ได้เชยชม
    
    กระพริบพร่างพราวพรายหลากหลายแท้                 
    ชายตาแลยังงามวับวามสม
    ประดับห้วงโลกหล้านภาพรหม 
    ให้รื่นรมย์สมสุขทุกครั้งครา
    
    ผู้ต่ำต้อยอยู่ใต้แสงพรายพร่าง 
    ฤๅอวดอ้างยึดครองปองใฝ่หา
    สูงเกินหมายเอื้อมโอบซบดารา 
    เพียงไขว่คว้าเพ้อฝันสะท้านทรวง
    
    ต้องเจียมตนทนหนาวรวดร้าวนัก                
    แจ้งประจักษ์ความจริงสิ่งใหญ่หลวง
    ความเหมาะสมสรรพสิ่งจริงหรือลวง                 
    ยากเกินทวงถามไถ่ให้ยืนยง 
    
    ครั้นรุ่งแจ้งแสงฉายอุไรแล้ว 
    คงไร้แววแสงงามตามประสงค์
    เดือนดาวเลื่อนหลบเร้นเช่นให้ปลง                
    อย่าลุ่มหลงฝันใฝ่ให้เกินตน
    
    คงหมดสิ้นแสงสายพิไลล้ำ                 
    เกินพรอดพร่ำปรารถนาพาสับสน
    หากดวงจิตคิดยื้อความดื้อปน 
    ยังร้อนรนรุ่มหลงตรงฟ้าคราม 
    
    ให้คงคืนวันไว้ไม่แปลงเปลี่ยน 
    ยังพากเพียรอ้อนคำย้ำหวงห้าม
    อย่าเคลื่อนคล้อยกลับกลายในนิยาม                
    ให้เป็นตามคำนี้ที่อ้อนวอน
    
    แม้นต่ำต้อยเกินใจจะไขว่คว้า 
    เพียงปรารถนาเชยชมภิรมย์ก่อน
    เสี้ยวแห่งกาลผันแปรแม้บั่นทอน                
    คงอาวรณ์เกินรั้งยับยั้งใจ 
    
    มาพบกันดุจกรรมนำเสกสร้าง
    เคยเคียงข้างเคล้าคลอฉอเลาะใกล้
    สวรรค์สาปเราพลัดพรากยากทำใจ 
    เหมือนอยู่ไกลเกินหยั่งดั่งฟ้าดิน
    
    ความแตกต่างกั้นกลางระหว่างรัก                         
    ดุจปฏักตอกย้ำยามถวิล
    ขอโอบกอดอิงกายให้สมจินต์                             
    ตราบสูญสิ้นสิเหน่หา...แล้วลาไกล 
    
    
  • Cha

    3 มีนาคม 2548 12:45 น. - comment id 434001

    ทุกบทกลอน
    เขียนได้เยี่ยมมากครับ
    ชื่นชมจากใจจริง
    ขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะ..
  • แทนคุณแทนไท

    3 มีนาคม 2548 12:54 น. - comment id 434010

    กว่าวันหนึ่งวันนี้จะมีได้
    เราต้องผ่านหนามไหนมาหนักหนา
    ต้องแข็งขืนยืนหยัดเพื่อได้มา
    ใจต้องแกร่งต้องกล้าเพื่อฝ่าฟัน
    อย่าถามเลยอย่าถามในความรัก
    แน่แท้นักรักแน่ไม่แปรผัน
    ความรู้สึกเต็มตื้นก็เต็มตัน
    แค่คิดถึงคืนวันฝันถึงเธอ
    จากวันหนึ่งวันนั้นจนวันนี้
    ทุกวจีที่พี่ย้ำจำเสมอ
    ในทุกความเป็นไปละไมละเมอ
    ขอมีเธอใกล้ใกล้ทุกทุกคราว
    มิใช่แค่อารมณ์แห่งความรัก
    ในน้ำหนักเนื้อถ้อยสร้อยภาษา
    ทุกวลีกวีบทรจนา
    ล้วนทรงค่าพี่กลั่นมาจากหัวใจ  
    
  • แก้วประเสริฐ

    3 มีนาคม 2548 13:18 น. - comment id 434022

    โอ้โห...เป็นกลอนที่งามมากด้วยความหมายซึ้งกินใจมากครับ งามมากงามจริงด้วยใจครับ ยอดเลยล่ะ
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • พี่พุด

    3 มีนาคม 2548 14:12 น. - comment id 434067

    เก็บตะวันไว้กลางใจราวไฟเผา
    เมื่อไร้เงาไร้ร่างหลงทางฝัน
    ไม่มีเขาหรือเงาใครตราบนิรันดร์
    ไม่มีฝันสวรรค์หวานชั่วกาลแล้ว!
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    3 มีนาคม 2548 15:26 น. - comment id 434104

    บทกลอนลึกซึ้งมากมายเลยดิคะ
  • แม่จิตร

    3 มีนาคม 2548 16:09 น. - comment id 434121

    ละเอียดอ่อนดีครับ
    ควาหมายดีมาก
    
    ขอหยุดใจไว้ที่เธอ ^_^
  • เด็กตรัง

    3 มีนาคม 2548 16:20 น. - comment id 434126

    จะหยุดใจไว้ที่เธอ      ความหมายดีจังเลยอะจ้า
    เพราะมากด้วยยยยย
  • แอ็ปเปิ้ล

    3 มีนาคม 2548 16:20 น. - comment id 434128

    แม้ไม่อาจหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า
    แม้ไม่อาจหยุดวันเวลาที่เลยผ่าน
    แม้ไม่อาจหยุดโลกไว้ในวันวาน
    แต่ความรักจากฉันจะหยุดนิรันดร์กาลที่ใจเธอ
    
    ไพเราะมาก ๆ เลยคะ อ่านแล้วอบอุ่นยังไงบอกไม่ถูก
    ชอบมากนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอคะนางสาวใบไม้ เจ้าชายสายลม อิอิ ^__^
    
  • ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

    3 มีนาคม 2548 23:35 น. - comment id 434273

    แม้หยุดเวลาของตะวันไม่ได้
    แต่เราก็หยุดหัวใจไว้ที่คนๆนั้นได้เนอะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน