:: อาวรณ์ ::

นางสาวใบไม้

เหลือเวลาอีกไม่นานแล้วนะคนดี
ทุกวินาทีต่อจากนี้....คือช่วงเวลาที่มีความหมาย
ฉันจะใช้เวลาที่เหลือเพื่อจดจำว่าได้เรียนรู้อะไรมามากมาย
และเก็บบันทึกความรู้สึกดีๆ ที่เคยได้...ไว้ในใจเราสองคน  
  
ขอกุมมือเธอไว้เพื่อก้าวผ่านบทตอนนี้ไปพร้อมๆกัน
เพื่อล่วงพ้นคืนข้ามผ่านวันอันสับสน
จะหยุดเวลาทุกนาที...เอาไว้ตรงนี้เพื่อเตือนใจตน
ว่าครั้งหนึ่ง...เราต่างมีใครอีกคนร่วมค้นหาสิ่งดีๆ  
                         
หลังจากวันนี้...จะมีสิ่งต่างๆอีกมากมายให้พบเจอระหว่างทาง
ขอให้จำไว้อย่างว่า...ข้างๆเธอยังมีฉันอยู่เสมอนับแต่นี้
และเธอจะอยู่ในใจฉันเป็นตัวแทนความผูกพันที่เคยมี
แทนรักและปรารถนาดีที่ไม่มีวันจืดจาง
 
ตลอดค่ำคืนนี้จะมีเพียงเธอและฉัน
ในไออุ่นของกันและกันไปจนกว่า...ฟ้ารุ่งสาง
ก่อนจะถึงวันพรุ่ง...ที่อ้อมกอดจะกลายเป็นเงาอันเลือนลาง
แค่นี้...คงพอจะทำให้ความอ้างว้างของวันนี้ได้บรรเทา  

ดึกมากแล้ว...หลับตาเถิดนะ...ฉันจะเฝ้าดูอยู่ใกล้ๆ
เธอจะไม่เดียวดาย..แม้วันนี้จะดูเงียบเหงา
ได้ยินไหม....ระหว่างสายลมบางบางที่พัดผ่านระหว่างเรา
เสียงหัวใจเศร้าเศร้า....กระซิบเบาเบา......ว่ารักเธอ....