หลายหลายคนเคยเอ่ยปากถาม ใครกันนะ...ทำให้ฉันกลายเป็นคนอ่อนไหว ทำให้ฉันกลายเป็นกวี...เขียนบันทึกถึงความในใจ และทำให้แววตาเศร้าเศร้านี้เปลี่ยนไป...เป็นความเบิกบาน ใครบางคนที่ถูกถามถึง.... เป็นเพียงคนธรรมดาธรรมดาคนหนึ่ง...ที่รักฉัน เขาให้สิ่งเล็กเล็กน้อยน้อย...ที่เต็มไปด้วยความสำคัญ นั่นคือความรู้สึก...ที่ฉัน ไม่เคยได้จากใคร เขาคนนั้นของฉัน... จะส่งยิ้มให้กันในวันที่ฟ้าสดใส จะเช็ดน้ำตา...เมื่อวันที่อ่อนล้า...ในหัวใจ จะอยู่เคียงข้าง...ทุกครั้งที่หันไป...ก็จะเจอ และคนธรรมดาคนนี้....คือคนพิเศษของฉัน... อยากขอบคุณ...สำหรับสิ่งที่มีให้กันเสมอเสมอ ฉันดีใจ...ที่บนโลกใบนี้มีเธอ ยังคงรู้สึกเหมือนเมื่อแรกเจอ...และยังอยากจะบอกว่ารักเธอ..ทุกทุกวัน
Jeminine 11 ธ.ค. 2544 19:26 น. - ID 7155 
641
3
0
12 ธันวาคม 2544 03:43 น. - comment id 24531
อ่านแล้วอบอุ่นดีจังเลยจ้า....
12 ธันวาคม 2544 09:26 น. - comment id 24566
ซึมวับกับความรักที่อบอุ่นของคุณ ได้จริง ๆ เลย กลอนน่ารักครับ..^__^
12 ธันวาคม 2544 16:41 น. - comment id 24628
หวานและอบอุ่นจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
