ฉันเป็นเพียง...ตะเกียงน้ำมัน ไม่ว่าเธอวางฉันไว้ตรงไหน แทบปลายเท้าเบื้องล่างหรือกลางใจ ก็สาดส่องแสงไปไม่เปลี่ยนแปลง แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่หวั่น เติมน้ำตาแทนวันน้ำมันแห้ง ถึงริบหรี่ร้าวรอนถึงอ่อนแรง ไม่สิ้นแรงแห่งรักเลยซักครา
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:00 น. - comment id 427058
เวลานี้แสงตะเกียงช่างริบหรี่ เพราะน้ำมันแพงหูฉี่หนีไม่ไหว อยากจะเปลี่ยนจากน้ำมันเป็นน้ำใจ ไม่รู้ใครจะเมตตามาเติมกัน
17 กุมภาพันธ์ 2548 19:47 น. - comment id 427239
อบอุ่นมากเลยค่ะ อยากให้แสงตะเกียงใจส่องมาถึงที่นี่จังค่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 11:30 น. - comment id 427450
ถึงสุดเอื้อมพี่นี้จะเฝ้ารัก ถึงไกลนักพี่เฝ้าจะใฝ่ฝัน เปรียนเสมือนกระต่ายที่หมายจันทร์ หวังซักวันจันทร์เจ้าจะหล่นมา
8 เมษายน 2548 19:19 น. - comment id 451105
แต่งกลอน เพราะๆแบบนี้ได้ เป็นคนแบบไหนกันนะ