หน้าส่วนตัว
เพียงหนึ่งราตรีที่ไม่อาจหลับไหล
นอนเปิดตา ....... ล่อยลอยหัวใจ .......... ไปอย่างเคว้งคว้าง
เลื่อนลอย ........ จ่อมจม ......... ยินเสียงสายลมที่พริ้วพราง
อยู่อย่างคนอ้างว้าง....มีชีวิตไร้ทิศทางและจุดหมายใด
เพียงหนึ่งราตรีที่รู้สึกหม่นเหงา
รอบกายว่างเปล่า.......ก็ทำน้ำตาสะเทือนไหว
จ่อมจม.......เจ็บปวด....กับความหนาวเหน็บที่กัดกร่อนใจ
ทุกราตรีกาลที่ผ่านไป......จึงเป็นทุกวินาทีที่หัวใจ.......กล้ำกลืนน้ำตา
เม็ดซายน์ 5 ก.พ. 2548 22:03 น. - ID 70632 
1004
5
0
5 กุมภาพันธ์ 2548 22:22 น. - comment id 420963
อืมม คงเหมือนกันค่ะ เพราะว่าหลับตอนบ่ายสี่ ตื่นมาสามทุ่ม อีกนานกว่าจะข่มตาหลับอีกหนได้ ..
5 กุมภาพันธ์ 2548 22:42 น. - comment id 420995
คล้าย ๆ กันเลย เพราะว่า ชอบนอนดึก
6 กุมภาพันธ์ 2548 08:17 น. - comment id 421098
แม่จิตรนอนดึกตื่นสายเป็นอาชีพอยู่แล้วนี่นา อิอิ ส่วนพี่อุ๊ นอนหัวค่ำตืนสายเป็นงานอดิเรกค่ะ อิอิ นอนไม่หลับ เพราะคิดมากค่ะ ต้องทำใจให้ว่างนะคะ
7 กุมภาพันธ์ 2548 00:31 น. - comment id 421366
ฉันรู้เป็นอย่างไร ค่ำคืนอันแสนยาวนาน สุดทรมาน พล่าผลาญหัวใจไหม้ตรม จากหวานกลายเป็นทุกข์ขม เศร้าหมองตรอมตรม ระทมยาวนานรานรอน เป็นกำลังใจให้
7 กุมภาพันธ์ 2548 14:04 น. - comment id 421542
-*เป็นหนึ่งราตรีที่ไร้ดาว เป็นหนึ่งคราวที่หนาวเหน็บ เป็นหนึ่งใจที่น้ำตาเล็บ เพราะมันเจ็บที่ไร้คนดูแล-/
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
