มองดูดาวพราวดั่งดวงตาเจ้า เคยพะเน้าพะนอทอเสียงหวาน เคยหนุนนอนเคียงตักเจ้าอุ่นดวงมาลย์ สุขวันวานล้นเหลือเต็มดวงใจ เสียงแว่วแว่วลอยมายินข้างหู เจ้าจะรู้ไหมใจข้าอยู่แห่งไหน เจ้าจะรู้บ้างไหมว่าคนใด เฝ้าคิดถึงทรามวัยใจละเมอ กลิ่นดอกไม้ลอยตามลมชวนหวนหา เหมือนเกศากลิ่นผมเจ้าจดจำเสมอ แม้นกลิ่นหอมใดใดที่เลิศเลอ มิเทียบเจ้าข้าเฝ้าเพ้อกว่าสิ่งใด หวังสักวันจะได้อิงแอบแนบชิด คอยเฝ้าคิดคำนึงใจหวั่นไหว แม้วันคืนเวลาผ่านไปวันใด ยังรักเจ้าจอมใจมิเสื่อมคลาย
1 กุมภาพันธ์ 2548 22:27 น. - comment id 418547
ยังรักเจ้าจอมขวัญยังห่วงหา ยังคิดถึงทุกเวลามิห่างหาย ยังรักเจ้าเพียงเท่านั้นอย่างมากมาย แม้ชีพวายพี่ก็รักแต่เพียงเจ้า *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:47 น. - comment id 418645
คิดถึงคิดกันถวิล อาจิณถิ่นรักเคยหวน ยากนักจักกลับรักครวญ นางนวลชวนแยกแบ่งทาง
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:56 น. - comment id 418660
คำงาม ความหมายดี ชอบบทนี้จัง เจ้าจะรู้ไหมใจข้าอยู่แห่งไหน เจ้าจะรู้บ้างไหมว่าคนใด ชื่นชมค่ะ