คะนึงหา

ลมรำเพย

มองดูดาวพราวดั่งดวงตาเจ้า
เคยพะเน้าพะนอทอเสียงหวาน
เคยหนุนนอนเคียงตักเจ้าอุ่นดวงมาลย์
สุขวันวานล้นเหลือเต็มดวงใจ
เสียงแว่วแว่วลอยมายินข้างหู
เจ้าจะรู้ไหมใจข้าอยู่แห่งไหน
เจ้าจะรู้บ้างไหมว่าคนใด
เฝ้าคิดถึงทรามวัยใจละเมอ
กลิ่นดอกไม้ลอยตามลมชวนหวนหา
เหมือนเกศากลิ่นผมเจ้าจดจำเสมอ
แม้นกลิ่นหอมใดใดที่เลิศเลอ
มิเทียบเจ้าข้าเฝ้าเพ้อกว่าสิ่งใด
หวังสักวันจะได้อิงแอบแนบชิด
คอยเฝ้าคิดคำนึงใจหวั่นไหว
แม้วันคืนเวลาผ่านไปวันใด
ยังรักเจ้าจอมใจมิเสื่อมคลาย				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 กุมภาพันธ์ 2548 22:27 น. - comment id 418547

    ยังรักเจ้าจอมขวัญยังห่วงหา
    ยังคิดถึงทุกเวลามิห่างหาย
    ยังรักเจ้าเพียงเท่านั้นอย่างมากมาย
    แม้ชีพวายพี่ก็รักแต่เพียงเจ้า
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
  • แม่จิตร

    1 กุมภาพันธ์ 2548 23:47 น. - comment id 418645

    คิดถึงคิดกันถวิล
    อาจิณถิ่นรักเคยหวน
    ยากนักจักกลับรักครวญ
    นางนวลชวนแยกแบ่งทาง
  • ภาวิ

    1 กุมภาพันธ์ 2548 23:56 น. - comment id 418660

    คำงาม ความหมายดี
    
    ชอบบทนี้จัง
    
    เจ้าจะรู้ไหมใจข้าอยู่แห่งไหน
    เจ้าจะรู้บ้างไหมว่าคนใด
    
    ชื่นชมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน