แค่เอื้อมมือยังเอื้อมไปไม่ถึง แค่ใจหนึ่งที่อยากเคียงชิดใกล้ แค่ฝันเฟื่องฝ่ายเดียวมันเกินไป แค่หัวใจของเธอที่ฉันจอง แม้จะรู้ว่าเธอไม่เคยสน แม้เธอมีหนึ่งคนเป็นเจ้าของ แม้วันนี้ทำได้แค่เพียงมอง ก็ไม่อาจครอบครองหัวใจเธอ
1 กุมภาพันธ์ 2548 15:25 น. - comment id 418343
วันนี้ว่างนะค่ะ เลยเข้ามาเขียนกลอน ติชมได้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2548 16:57 น. - comment id 418373
ตรงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2548 21:06 น. - comment id 418493
เกินเอื้อม พื้นที่ว่างเปล่า ืีทุกครั้งที่ก้าวเข้าไปหา ได้เพียงแต่ความว่างเปล่าในสายตา และความไม่เคยเห็นค่าในสายใจ กำลังแห่งรัก มากมายมากนักสักเท่าไหร่ ไม่สามารถทะลายกำแพงแห่งหัวใจ เพราะเธอยังร้าวไหวเกินจะก่อหัวใจให้ใครครอง ความร้าวหมองหม่น เธอยอมจำนนจนใจไม่สนอง ไม่เคยรู้จักไม่เคยห้ามหักความเนืองนอง แต่กับเฝ้าครอบครองความหม่นหมองและน้ำตา ความว่างเปล่าเดียวดาย ไม่สามารถพังทลายเพียงแค่ความห่วงหา หากเธอไม่มีรักและสิ้นนักกับความศรัทธา เราคงไม่สามารถฟันฝ่าสร้างรักและศรัทธาให้เธอครอง *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:34 น. - comment id 418623
โดนนนนนนนนนนนน เคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ช่างรุมเร้า และรวมความรู้สึก หลาย ๆ อย่างเข้ามาในอารมณ์นั้นอย่างมากมาย สับสนเหลือเกินค่ะ ชื่นชมค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 13:59 น. - comment id 418929
มองธรรมดา ก็ดี แต่ถ้าไปเจาะมองถูกจับแน่ อิอิเขาเรียกถ้ำมอง ติดคุก อิอิ