..๏ อ้างหลักฐานโบราณมาขานถม พูดลอยลมแล้วห่างเหมือนร้างฝัน อดีตรักสัญญาคราสัมพันธ์ มาผกผันเพราะใครไม่เหลียวแล ดอดไปจีบหญิงอื่นชื่นต่อหน้า แล้วหวนมาทวงคำย้ำกระแส ขุดเรื่องเก่าเล่าย้อนก่อนรักแปร ความจริงแท้ลืมแล้วรักแผ่วลม สัญญาที่รานใจใครคนนั้น ทำร้ายฉันปวดร้าวเศร้าขื่นขม เพราะรักลวงเธอหว่านคำหวานชม ฉันโง่งมเกินกว่ารู้ค่าจริง อยากลบความทรงจำที่ช้ำนี้ แล้วหลบลี้ตัวตนพ้นทุกสิ่ง ขออยู่อย่างเดียวดายมิหมายอิง ปลดรักทิ้งสัญญาลวงมิทวงคำ ๚ะ๛
1 กุมภาพันธ์ 2548 11:56 น. - comment id 418269
อันดับหนึ่งครับ
1 กุมภาพันธ์ 2548 11:58 น. - comment id 418271
อ้างหลักฐานว่านานนมน่าชมนัก ชิมดูสักหนึ่งแก้วแล้วส่ายหัว รสอย่างนี้ตัวฉันมั่นใจชัวร์ อย่ามามั่วขวดน่ะแท้แต่เหล้าปลอม....... ** สวัสดีครับ ผ่านมาแถวนี้อีกวัน เลยอดไม่ได้ที่จะแวะ ทักทาย....อิอิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2548 11:59 น. - comment id 418272
ยืนยันด้วยการล๊อคอิน ลวงแล้วหรือคือคำหลอก ช่างกลับกลอกดอกน้ำคำ ลืมแล้วหรือคือไม่จำ เลยเจ็บช้ำน้ำใจใครโง่งม
1 กุมภาพันธ์ 2548 12:32 น. - comment id 418281
งั้นหลักฐานที่ไปหามาเปล่าประโยชน์สิคะ เห็นใจเขาหน่อยนะคะ อิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2548 12:59 น. - comment id 418295
คำลวง น้ำคำ.. ทะเล..
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:00 น. - comment id 418296
หากไม่รักไม่มาแก้ข่าวหรอก ไม่เคยหลอกรัลวงเลยจอมขวัญ อย่าตัดเยื่อตัดใยสายสัมพัน กลับมานะรักกันดังวันวาน *+* แล้วไปเกี่ยวกับเขาไหมเนี่ย มาแก้ตัวแทน ฮึย แด๋วเจอดีแน่เลย (อยากบอกให้รู้ไว้ ถ้าเขาไม่รักเราเขาไม่อยู่กับเราหรอกเจ้าค่ะ เขาไปนานแล้ว) อาจจะเคยนอกกาย แต่นอกใจไม่เคย ยังไปแก้ตัวให้เขาอีก ไปดีกว่า ชะแว๊บ
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:04 น. - comment id 418297
แม้นสัญญาให้ไว้เป็นลายลักษณ์ ก็จำหักฝืนใจไปไกลแสน เพราะไร้ค่าความหมายในตอบแทน ลมลวงแล่นลบคำหายในอักษรา **บินไม่ขึ้นเลยเดินมาทักทาย..ชั่วฟ้าดินสลายสัญญาใจคนไหนบอก รักแล้วไม่ลวงหลอกคนที่บอกก็ไปแล้ว...แห้ว...ห้อย..ลอยหาย...
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:07 น. - comment id 418298
๏รักครั้งก่อนยอกย้อนโหยอ่อนนัก เชื่อว่ารักเพียงแค่พลิกกระดิกชิวหา เขาไปมีคนอื่นกลืนสัญญา แต่วันนี้รักเขาล้าเลยหาเรา แล้วก็ขุดเรื่องรักที่หักไว้ ต่อหัวใจที่แหลกไปได้แต่เฉา มาสานรักบอกปกปักษ์มานานเนา แค่เพียงเขลาเพียงนิดคิดเผลอใจ ฉันยังจำทุกถ้อยคำที่พร่ำบอก คนรักใหม่เธอย้อนหยอกฉันแค่ไหน รู้ไหมเจ็บวันนั้นแทบขาดใจ แทบบางตายเธอใจร้ายไม่ใยดี ทำกันได้อย่างไรใจอย่างนั้น คนเคยรักเคยมีกันทำอย่างนี้ ฉันร้องไห้ปวดปร่าเสียสิ้นศรี นี่เหรอคนที่ใจดีดีทำกันลง ลืมสัญญาเพียงหนึ่งไม่นึกถึง เพียงใกล้เขาเธอลืมตรึกลึกไหลหลง หักหาญใครที่รัก โถ..ใจปลง คงจบลงด้วยใจไม่อาจรัก มีเหตุผลมากมายกรายลบล้าง บอกระยะทางห่างไกลจนใจนัก บอกฉันเหงาเขาต้องการคนมาภักดิ์ เลยสานใจให้ความรักแต่นั้นมา แต่ต้องปกปิดฉันนั้นตลอด ด้วยว่าห่วงว่าจะถอดทอดถอนหนา ไม่อยากทำร้ายจิตใจรักตรึงตรา กลัวไปว่าเธอกลายมลายหัวใจ เป็นคนดีเลยไม่ร้ายทำลายก่อน แต่คนรักใหม่เขาพร่ำวอนย้อนสงสัย หากรักฉันอย่ามีมันหรือใครใคร เมื่อเธอไม่จัดการฉันผลาญเอง แล้วคนเจ็บที่ใจนั้นคือฉันนี่ เธอมาบี้หัวใจให้แสลง มาย้อนยอกตอกย้ำไม่คร่ำเกรง มาละเลงตะบี้ตะบันให้ฉันจร๚๛
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:28 น. - comment id 418313
-*ย้อนสัญญากระดาษยังขาดวิ่น ประสาสัญญากับดินดำฟ้าผืน เป็นพยานได้ลวงได้ไม่ยั่งยืน แครักคนคำกลืนกลิ้งลงคอ-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:35 น. - comment id 418317
^o^ . . . . . . . มาเยี่ยมครับ
1 กุมภาพันธ์ 2548 14:10 น. - comment id 418322
เศร้า ค่ะ .............
1 กุมภาพันธ์ 2548 17:45 น. - comment id 418389
แซวน้องซักหน่อย น้องแววไยไม่มีอิอิต่อท้ายล่ะ เรื่องยอกย้อนซ่อนเงื่อนเฉือนอารมณ์ ถ้อยคารมหลายประเด็นเห็นสองฝ่าย ดูลึกลับยากรู้เรื่องราวมากมาย ที่ซ่อนลายเอาไว้ไม่ให้แล เอาเป็นว่าอย่าให้คนเข้ามาอ่านต้องโดนหลอกไปด้วยนะครับ
1 กุมภาพันธ์ 2548 19:44 น. - comment id 418433
สงสารท่านผู้พิพากษาคดีนี้ซะแล้วซิคะ จะเชื่อฝ่ายไหนดีล่ะทีนี้...สัญญาใจใครหนอ หลอก..
1 กุมภาพันธ์ 2548 20:31 น. - comment id 418468
สัญญาใจให้ไว้ยังคงมั่น มิเปลี่ยนผันในใจยังใฝ่หา แม้มีหญิงอื่นใช่ในอุรา เพราะหัวใจให้อัลมิตราแล้วจริงจริง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น. - comment id 418483
ชอบจังดดนจัยตอนนี้เลยอกหักเหมือนเราเลยมันนอกจัยมีใครหลายคน
1 กุมภาพันธ์ 2548 22:04 น. - comment id 418533
สัญญาใจให้ไว้พร้อมลายลักษณ์ จะไม่หักบิดพลิ้วปลิวไปไหน แม้หนทางอาจห่างกันไกล ลายลักษณ์สัญญาใจให้ไว้ผ่านสายลม ..ไม่ลวงเอย :]
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:11 น. - comment id 418586
รูปนี้สวย สื่ออารมณ์ดีค่ะชอบ กลอนก็เช่นกันค่ะ สื่อความหมายได้โดนใจเหลือเกิน
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:50 น. - comment id 418652
คิดถึงครับ :]
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:51 น. - comment id 418655
มาชมคนล้วง เฮ้ย คนลวง อิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:59 น. - comment id 418666
ช่วยลบความคิดถึงข้างบนให้ด้วยครับ รู้สึกว่าคิดถึงจนรกรุงรังไปหมดแล้ว รวมถึงอันนี้ด้วยก็ได้ครับ คิดถึงครับ :]
2 กุมภาพันธ์ 2548 08:51 น. - comment id 418739
คุณสถานีสุกร .. ยินดีด้วยค่ะ อันดับหนึ่ง ได้เหรียญสิบ ลอร์ดโวลเดอมอร์ .. อารมณ์แบบนี้ อยู่ที่ไหนก็รู้ว่าเป็นใครค่ะ คุณเพียงพลิ้ว .. ต้องนับถือเขาเลย ที่ไปหามา โอ้โห.. เจ๋ง คุณพิกุลทอง .. :) ทะเลไม่เคยหลับ น้ำคำไม่ถ่องแท้ คำลวงย่อมเป็นไปตามกระแส คุณวงเวียน .. อั่นแน่ .. หัวคะแนน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เพลงนี้เพราะใช่ไหมคะ หรือมีบางถ้อยในเนื้อเพลงที่สะเทือนใจ ยัยไหม .. สัญญาเพียงปากเปล่า แต่หากเจ้าตัวไม่ใส่ใจ แล้วจะเหลือคุณค่าอะไร ? คุณดอกข้าว .. ต้องสลักสัญญาไว้ที่หัวใจค่ะ รับรองไม่บิดพลิ้ว คุณมอมแมม.. :) ขอบคุณค่ะ คุณลอยไปในสายลม .. อื้อ แต่อัลมิตราทะเล้น นะ คุณชัยชนะ .. เอาไปเลยสองเปรี้ยง ทีเขียนในกระทู้คุณฤกษ์ไม่ยักจะแบบนี้แฮะ ลำเอียงเห็นๆ คุณคนเมืองลิง .. เฮ้อ ท่านเปา มัวแต่อยู่ในซึ้งนึ่ง ไม่สุกซักที คุณผู้หญิงไร้เงา ..โอย .. ไม่จริง ค่ะ คุณจ๋า .. อกหักหรือคะ :) ไม่เป็นไรนะ เอายาหม่องตราลิงไปถูเดี๋ยวก็หายดีค่ะ คุณลักษมณ์ .. รับทราบค่ะ คุณภาวี .. :) กลอนนี้ ต้องยกผลประโยชน์ให้กับคุณฤกษ์ด้วยค่ะ ที่ช่วยหาพล๊อตเรื่องให้อัลมิตราเขียน คุณแม่จิตร.. นักล้วงใจค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 11:22 น. - comment id 418818
เห็นภาพ แล้วผมอ่านบทนี้แล้ว ชวนให้นึกนางไม้แห่งป่าอะไรสักอย่างในเรื่อง Lord of the Ring ที่หลังจากเธอโดนอำนาจแหวนเข้าครอบครอง แล้วมีประโยคหนึ่งที่เธอพูดว่า เราจะสละยศฐา แล้วหลบรี้ไปทางตะวันตก แล้วก็มอบแสงแห่งดวงดาวที่นางหวนแหงนไว้ให้กับโฟรโด ------------------ อยากลบความทรงจำที่ช้ำนี้ แล้วหลบลี้ตัวตนพ้นทุกสิ่ง ขออยู่อย่างเดียวดายมิหมายอิง ปลดรักทิ้งสัญญาลวงมิทวงคำ ๚ะ๛
2 กุมภาพันธ์ 2548 12:56 น. - comment id 418872
กระทบกระเทียบเปรียบเปรยเอ่ยให้เห็น ว่าทะเล้นหยอกใจได้แต่ขำ ตีค่าเป็นตัวตลกตกน้ำครำ ยังจดจำใส่กระหม่อมอกตรอมตรม เป็นได้แค่คางคกหมายกินเนื้อห่านฟ้า อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2548 13:08 น. - comment id 418884
สัญญาใจว่าไว้ใครลวงหลอก ให้ช้ำชอกดวงใจใยใฝ่หา ฟังถ้อยคำที่กล่าวย้ำไม่ร้างลา อัลมิตราคงเข้าใจอยู่ในที.......ฯ ราชิกา..เข้าใจคุณอิมนะ..และเข้าใจคุณฤกษ์ด้วย...ก็ขอให้ปรับความเข้าใจกันนะคะ...อยากให้ทุกคนมีความสุขค่ะ....
2 กุมภาพันธ์ 2548 15:18 น. - comment id 418992
ขอมอบบทกวีของนักเขียนและนักกวีเอก ท่านคาริล ยิบราน เป็นบทกวีแห่งความรักในอีกมิติหนึ่ง ให้แก่คุณอัลฯและเพื่อนๆทุกคนครับ ...... จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหวอยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคน ได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน จงมอบดวงใจแต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้ และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กัน อยู่ห่างกัน เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:18 น. - comment id 419033
555 ท่านเปาอยู่ในซึ้งนึ่ง คิดได้ไงคะเนี่ย แล้วจั่นเจาล่ะคะอยู่ที่ไหน ขอหนมจีบกับซาลาเปาเพิ่มด้วยค่ะ อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:22 น. - comment id 419034
บุรุษแห่งธาร .. มหากาพย์เรื่องนี้ อัลมิตรามีหนังสือและDVD ครบชุด คุณค่ามิใช่เพียงฉากที่อลังการหรือถ้อยคำที่สละสลวยเท่านั้น เงื่อนงำบางอย่างที่แฝงไว้กับมหากาพย์เรื่องนี้ บ่งบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับมวลมนุษยชาติและสิ่งที่เกี่ยวพัน ราชินีแห่งแอลป์ได้กล่าวกับโฟรโด หลังจากที่ขอลองสวมแหวนครองพิภพ ทั้งที่อำนาจสูงสุดอยู่ในมือ แต่หากเป็นความสุขที่แท้จริงไม่ น่าตรอง น่าตรอง .. เรื่องราวในมหากาพย์ ทุกตัวละคร มีปรัชญาซ่อนอยู่ .. จริง ๆ นะ คุณฤกษ์ .. อัลมิตราไม่ได้เป็นห่านซักหน่อย อัลมิตราเป็น.. ล คุณราชิกา .. สิ่งที่เห็น สิ่งที่เป็นไป อาจจะไม่ใช่สิ่งที่อัลมิตราอยากให้เป็น ค่ะ คุณแก่นไผ่..ใจจันทร์ :) เหมือนได้อ่านอักษรจากหนังสือเล่มโปรด เสพย์ความเปรมปรีด์ตามใจปรารถนา ขอบคุณค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:24 น. - comment id 419036
คุณคนเมืองลิง .. เจ้าหนูขนทองจอมยุทธจักจั่น(เจา) มัวแต่ไปขยับปีกกรีดเสียงเกี้ยวสาว อยู่ไหนก็ไม่ทราบค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 10:13 น. - comment id 419446
.........คำมั่นสัญญา................ ถ้าไม่เเน่ใจ............ก็อย่าเอ่ยมาเลย....... เพราะฉันยึดมั่นคำสัญญา...............
3 กุมภาพันธ์ 2548 12:56 น. - comment id 419553
อืมม คุณฟ้าใส.. กล่าวได้ถูกต้องค่ะ หากเป็นเพียงลมลอย ก็ขอให้ลอยคล้อยห่างไป
5 กุมภาพันธ์ 2548 16:20 น. - comment id 420766
...คำสัญญา ว่าไว้ ไม่ลวงหลอก คำที่บอก ว่าไว้ ไม่ห่างหาย คำที่กล่าว หนาวร้อน ไม่คลอนคลาย จะสลาย เมื่อวัน ฉันสิ้นลม... ................สวัสดีครับ....................
16 กุมภาพันธ์ 2549 23:13 น. - comment id 561465